EB EN VLOED
Ook dit jaar staat de lidcactus weer te bloeien met die éne bloem. Elk jaar rond deze tijd geeft-ie een paar bloemen en dit herhaalt zich omstreeks de pasen. Daarmee wordt bij mij, eigenlijk tegen beter weten in, toch ieder keer weer de bron van hoop aangeboord dat het ooit eens een hele weelderige cactus zal zijn.
Er lijkt even een kalmte in mijn leven te zijn gekomen en dat is iets waar ik altijd even aan moet wennen. Ik ben niet voor niets een boogschutter, waarbij het leven meestal met pieken en dalen verloopt.
Over een tijdje, wanneer de hectiek weer toeslaat en dat moment zal heus weer komen, heb ik zo'n spijt dat ik zo heel veel tijd gewoon verklungeld heb, want dat is waar ik op dit moment mee bezig ben, mijn tijd te verklungelen met niets.
Maar misschien heeft een mens ook wel eens zo'n periode nodig, een tijd van voortkabbelen. of voortkabbelen, mijn tijd te besteden met iets wat mij zomaar invalt. Zin in koekjes? Dan ga ik toch koekjes bakken. Zin in gevuld speculaas? nog nooit gemaakt, toch maar eens proberen en lekker dat het is.....
En mij niet schuldig voelen, dat ik niet direct met zo'n stuk speculaas naar mijn vader hol. Ik weet dat hij dat lekker vindt, maar als ik weer in de auto stap en naar hem toerijd verandert het karakter van de dag en dat is nu net wat ik niet wil. Ik wil mijzelf dwingen mij niet alleen maar te richten op het doen van nuttige dingen.
Ach ik weet altijd wel weer een manier te vinden om het mijzelf moeilijk te maken. En toch wil ik het leren, de dagen laten komen en de dagen laten gaan. Eb en vloed. Het leven leven zoals het zich voordoet.
acht reacties
Mensen hebben het vaak gewoon veel te druk.
En al die ontspannen dingen tussendoor zijn dan “moetjes”
En zo raast het leven voort.
Ik zorg altijd voor een zo leeg mogelijke agenda.
Ik heb op het werk ook zo’n lidcactus staan, drie,vier bloemetjes dan houd het op… maar wel iedere keer weer.
Wat een mooi bloemetje, meestal zijn ze toch egaal rood? Het lijkt wel zo’n mooi gesneden radijsje.
Ik kan dat ook slecht, zomaar niets en de dingen maar laten komen, meestal zoek ik dan wel iets op, net als jij de speculaas 
Van tijden van niets doen of zomaar lekker aanklungelen laadt de accu weer op. En dat heeft iedereen op zijn tijd nodig.
Dan gaan de tijden van moeten ook beter.
Fijne zondag en klungel maar lekker wat aan.
Geniet van de rustige tijd!
Die heb je nodig om straks weer de roerige tijd aan te kunnen.
Tsja die plant. ik ben benieuwd als ik straks thuiskom of die bij mij ook weer bloeit.
Gewoon een poos lekker niets hoeven, noem het niksen, klungelen, mag toch wel? Als je je er maar lekker bij voelt.
Laat plichtsgevoel niet de overhand krijgen hoor!