TRADITIONEEL


Ik kom er steeds meer achter, dat ik eigenlijk een mens ben die erg gesteld is op rituelen en gewoontes. Neem nu het feest van ons provincie stadje. Ik woon op een steenworp afstand van dat plaatsje en ik voel me er dan ook nog altijd zeer mee verbonden, temeer, omdat ik lid ben van enkele clubs in die plaats, zoals tennis en bridge. 

Maar met de verhuizing van het stadje naar het dorp was het wel gedaan met het vieren van de stadsfeesten. Dat was meerendeels bedoeld voor de inwoners zelf. Totdat er enkele jaren geleden een ommezwaai plaats vond. In de plaats van de Stadsfeesten kwamen de Admiraliteitsdagen. 

Het eerste jaar en tweede jaar is het volledig aan mij voorbij gegaan. Vorig jaar heb ik samen met de Red Hatters, dus ik was min of meer incognito, een middagje in het feestgewoel doorgebracht. Dit jaar werd op grootse wijze aandacht gevraagd voor het aanstaande feest. In de media, ik kwam zelfs in het tijdschrift MAX van  de gelijknamige omroep een artikeltje tegen, werd er volop aandacht aan gegeven. 

Ik vond het maar niets. Mijn herinneringen lagen bij de oude stadsfeesten en dat wilde ik zo houden. Wat had ik er van genoten toen mijn kinderen nog klein waren. Waarom moest dat nu allemaal weggedaan worden omwille van het nieuwe, waarvan men deed alsof het al een jarenlange traditie was, terwijl het nog maar een paar jaar bezig is.

Maar...... het hele programma gaf wel veel meer ruimte voor outsiders en ik besloot om er dan maar eens heen te gaan. Vrijdagavond stapten P. en ik op de fiets om naar de happening in de binnenstad, die om negen uur begon, te gaan. En wat heb ik genoten. We werden getrakteerd op een goed en heel sfeervol concert met een goed orkest en de mederwerking van onder andere Elske de Walle en Jamai. En ik stond tussen al die Dokkumers en vele anderen van buiten. Het had wel iets weg van de sfeer van het Prinsengrachtconcert in Amsterdam, tenminste van wat ik er dan op tv zie.

Op de terugweg naar huis was ik helemaal om. Soms is het goed om met een jarenlange traditie te breken, dat hadden de stadsbestuurders heel goed gezien. Dit is een feest wat meer bij deze tijd past en toegankelijker is voor veel meer mensen. Met veel plezier zijn we op zaterdag nogmaals op de fiets gestapt om met velen over de kunstmarkt te dwalen. En ik kwam opnieuw tot dezelfde conclusie.

Toch blijf ik wel van tradities houden. Ik vind het elk najaar weer heerlijk om foto's te maken van paddestoelen. Dit jaar zijn ze er al vroeg. Deze zag ik eind augustus in een weiland in Rekken. Dat belooft nog wat voor de komende tijd, want volgens mij wordt het een heel mooi paddenstoelen najaar. 

 

                                                     klik

hanscke Zondag 07 September 2014 - 4:56 pm | | Standaard

negen reacties

Marjolijn

Tradities kunnen heel goed blijven bestaan, met de deur open voor nieuwe dingen.
Fijn dat je genoten hebt.

Marjolijn, (URL) - 07-09-’14 18:23
Mirjam Kakelbont

Alle tradities zijn goede gewoontjes…zolang je ze met plezier doet. Zodra “moeten” om de deur komt kijken, is de lol eraf. Fijn dat je langer gekeken hebt dan je neus lang is! En ik doe elk jaar precies hetzelfde: paddenstoelen op de foto zetten. Er zijn slechtere gewoontes ;-)
Liefs Kakel

Mirjam Kakelbont, (URL) - 07-09-’14 20:53
Sjoerd

tradities zijn er om doorbroken te worden. Je moet daar gewoon in meegaan vind ik.

Sjoerd, (URL) - 07-09-’14 21:18
rietepietz

Soms hebben tradities hun beste tijd gehad en het is de kunst om dát goed in te schatten! In dit geval is het dus helemaal gelukt en had je mooie dagen,
De paddenstoelen zijn inderdaad vroeg dit jaar ,zoals álles vroeg was!

rietepietz, (URL) - 07-09-’14 22:12
Renesmurf

Ja, of je nou wilt of niet, ze veranderen alles toch, dat is hier niet anders. En ik vind het allemaal wel best, als het maar leuk blijft.

Renesmurf, (URL) - 07-09-’14 22:44
Desire

Niks mis met tradities, af en toe komen er gewoon nieuwe bij :-)
Heerlijk om de paddenstoelen weer uit de grond te zien schieten. Vooral de rode met witte stippen vind ik bijzonder. Je ziet ze gelukkig steeds meer.

Desire, (URL) - 08-09-’14 11:27
platoonline

Tradities veranderen, soms geleidelijk, soms rigoreus. Dat dit niet altijd even prettig is, is te begrijpen. Je weet immers lang niet altijd wat je terugkrijgt. Maar als je, zoals in dit geval, ziet dat het zorgvuldig is gedaan en dat het een leuk feest is, dan ben je over het dode punt heen en kun je vermoedelijk zeer verlangen naar volgend jaar.
Soms denk ik: het is niet zo moeilijk. Als je gewoon een kunst- en rommelmarkt organiseert en je zorgt voor livemuziek, zijn de meeste mensen meer dan tevreden.
Zelf zou ik de muziek wel eens van pop- in klassie veranderd willen zien. Maar daar zal wel geen draagvlak voor zijn.

platoonline, (URL) - 08-09-’14 17:03
Rob Alberts

Mijn leven is steeds meer voorspelbaar geworden.
Toch ben ik ogenschijnlijk nog steeds wars van tradities.

Wel ben ik geinteresseerd in de achtergrond van tradities en rituelen.

In jouw blog lees ik vooral dat jullie genoten hebben.

Met genieten van de mooie gebeurtenissen is het leven een stuk plezieriger.

Vrolijke groet,

Rob Alberts, (URL) - 09-09-’14 08:20
Margo

Sommige tradities zijn mooi omdat het tradities zijn. We kunnen erop vertrouwen dat ze steeds weer terugkomen. Tegelijk gaan ze irriteren, om dezelfde reden.

Margo, (URL) - 12-09-’14 18:59
(optioneel veld)
(optioneel veld)
Om een reactie te kunnen plaatsen moet je deze vraag beantwoorden.
Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.