We mogen zeggen wat we willen, en we kunnen gaan en staan waar en wanneer we maar willen. In die zin zijn we vrij. De moord toendertijd op van Gogh was ook al vele malen erger dan andere mooden, dat begreep ik toen ook al niet zo, en nu begrijp ik het weer niet. Wat andere landen doen, geen idee.

Ik stond gisteren ook op het punt iets dergelijks te schrijven, ik had het eigenlijk al gedaan, maar… weer gewist en het erbij gelaten. Ik heb zelfs gezocht naar wat er in andere landen wel of niet gebeurde en dat was minimaal. Ik ben het helemaal met je eens.

We moeten ons realiseren dat het hier ook voor kan komen, denk maar eens destijds aan de treinkapingen door de Molukkers. Voorbereiding

We zijn heel vrij, Hanscke. Zo vrij dat we kunnen bloggen en alles mogen schrijven wat we willen. Of het met respect gebeurt, hangt van de persoon af. Onze keuze is waar we bij willen horen en bij wie niet.
Aboutaleb verwoorde het zoals ik erover denk: als er mensen (jihadisten) zijn die in Nederland niet kunnen vinden, wat ze zoeken, kunnen het beter ergens anders zoeken. Dus als wij niet gelovig genoeg zijn: soit! De verplichting welk geloof we moeten volgen is allang voorbij.
Het is niet zo dat Charlie alleen cartoons over de islam plaatse. Het ging ook over politiek, homo’s en de paus. Het zou toch van de zotte zijn als iedereen die zich aangesproken voelt, gaat schieten.
We hebben lang gevochten om in een democratie te mogen leven. Dat moeten we ons niet af laten pakken!

Ik heb zelf ook, maar dan wel eergisteren, met verbazing naar de tv gekeken. Naar de (achter het) nieuwsuitzendingen gemaakt door journalisten. Als het hen zelf raakt, wordt dat dus breed uitgemeten en is er schijnbaar geen ander leed in de wereld. Uiteraard is de vrijheid van meningsuiting en de persvrijheid een groot goed. Maar, zoals jij ook zegt, er is ook ander groot en klein leed in de wereld.

Gelukkig mogen wij in ons kikkerlandje zeggen wat wij willen. Maar wij moeten daarbij wel de fatsoensnormen in acht nemen. En dat wordt door sommigen vergeten.

Vrijheid, is een groot goed, op alle terreinen, dat kunnen en mogen we ons niet af laten pakken.

Natúúrlijk mag jij schrijven wat je wilt, en gelukkig staat het iedereen vrij wel of niet te lezen wat jij schrijft en er eventueel iets over te zeggen.
Ik ben het zeker voor een deel met je eens dat in Nederland vrijwel altijd alles uitvergroot wordt, Waar dat in dit geval uit voortvloeit kan ik toch wel een klein beetje begrijpen .
In Nederland wordt geleidelijk aan de vrijheid van meningsuiting aan banden gelegd en men verwacht steeds vaker zelfcensuur om een ander geloof , dat nooit het onze was, te ontzien.
Deze gelovigen proberen met enige regelmaat met geweld af te dwingen dat ook wij “hun” regels als leidraad nemen. Dus niet “ik drink geen alcohol maar als jij wilt ga gerust je gang “ Maar “ik drink geen alcohol en ik wil dat jij dat óók niet doet. Ik weet uit ervaring dat dát angst kan voeden na gebeurtenissen zoals deze.
Natuurlijk helpt dat gezwaai met pennen voor geen meter maar zo hebben mensen het gevoel hun mening te kunnen laten zien en dat snap ik dan wel een beetje. Een ander probleem is ook dat de nadelen en de fouten ie gemaakt zijn bij de multiculturele samenleving altijd onder tafel zijn geveegd en “de Nederlander “ zich niet gehoord voelt bij z’n vaak terechte klachten.

Op je eigen weblog mag je natuurlijk altijd je eigen mening zeggen Hanscke.

Wat die demonstratie van openbaar verdriet betreft, dat is een – weliswaar goedbedoelde – hype geworden. Ooit begonnen met stille tochten bij akelige moorden, onder de noemer ‘stop zinloos geweld’ (alsof er zinnig geweld bestaat), uitgegroeid tot megamanifestaties als deze. Het ligt aan de manier van berichtgeving welke de mensen het meest aanspreekt.
Tja, als mensen er zich getroost door voelen, waarom niet?

Zelf heb ik ook een zeer dubbel gevoel en lees ook bij bloggers/blogsters die duidelijk een ander geluid laten horen.

Wat er gebeurd is is goed fout, maar dit gebeurd dus dagelijks in Iraq of Pakistan met veel meer doden en dan trekken we hier niet de straat op.

Dit weekblaadje met maar 60.000 abonnees en alleen in het Frans werd door 99,99% van de Nederlanders nooit gelezen, ze wisten niet eens van het bestaan tot deze aanslag. Ze weten dus ook niet dat het redelijk anarchistisch is en meer te vergelijken is met Gregorius Nekschot. Die is er na een inval van de politie mee gestopt ook nadat ons OM bedacht dat zijn cartoons strafbaar waren.

Het probleem zit er in hoe dit in de media komt en of het opgepakt wordt door de hypers van Feestboek en Twitter. Die zullen wel vol staan met selfies bij al die protestmarsen: ‘Kijk mij eens ik was er bij’. Dit kuddegedrag staat me op dit moment nog het meeste tegen. Komt ook wel in de rest van Euramerika voor, maar Nederland heeft er de laaste jaren wel erg veel last van.

Over een week loopt iedereen weer te hoop over wat anders en zijn we dit weer vergeten.

Waar we mee te maken hebben/krijgen is veel te groot om in een logje te zetten. Daar ontbreekt ons allemaal trouwens de kennis toe. We krijgen als simpele burgers alleen maar zwaar gefilterde informatie en nooit het hele verhaal. De cijfers worden gemanipuleerd. Natuurlijk leven we in een schijnveiligheid.
De oorzaak van de ellende ligt in het niet serieus nemen van bestaande problemen. Men heeft jarenlang weggekeken, goedgepraat en tegen beter weten in gehoopt dat het vanzelf allemaal wel zou beteren. En dat is dus niet zo.

Gelukkig(!) zijn we vrij in ons recht op vrije meningsuiting. En natuurlijk is er oorlog en ellende in de hele wereld en ook daar staan we regelmatig met z’n allen bij stil. De vreselijke daden afgelopen week waren zelfs zo afschuwelijk en grensoverschrijdend dat er gewoon een tegenreactie gegeven moest worden. Want nooit, maar dan ook nooit mag vrijheid van meningsuiting met de dood worden bekocht! Die tegenreactie kwam in de vorm van leuzen (o.a. ‘je suis Charlie’) en stille tochten omdat we ook aan willen geven strijdbaar te zijn; dát is een vorm van vrije meningsuiting en die mogen we ons niet laten afpakken!