LEKKER BELANGRIJK
Natuurlijk had ik het direct in een blogje moeten verwerken, maar zoals het zo vaak gaat, heel veel andere onbelangrijke zaken liet ik voor gaan. Van dochterlief kreeg ik zo maar opeens drie nieuwe boeken in mijn schoot geworpen, en ja die moesten eerst uit.
Op het gevaar af dat dit blog gaat lijken op een boekenrecensie, wil ik ze toch kort even noemen. DE MEISJES van Emma Cline heeft mij wel geboeid al had ik er iets meer van verwacht toen ik de volgende tekst op de flap las: "Californië 1969. Een tienermeisje raakt in de ban van een jonge groep vrouwen en een meedogenloze communeleider."
Het boek "Kom hier dat ik u kus" van Griet op de Beeck heb ik in drie ademteugen uitgelezen. Drie, omdat het boek uit drie delen bestond. Mona als kind, Mona als vierentwintigjarige en Mona als vijfendertigjarige. Ik heb er van genoten om haar ontwikkeling te volgen en te zien hoe sommige dingen in de vroege jeugd verborgen blijven of juist wel te voorschijn komen en dat hoeven niet eens diepdramatische gebeurtenissen te zijn.
Over het derde boek, huidpijn van Saskia Noort kan ik heel kort zijn, PULP. Het verdient echt de titel literaire thriller niet. Bovendien maakt de schrijfster een enorme denkfout. Het boek speelt zich in een paar dagen af en binnen die paar dagen kan een net zwangere vrouw wier slankheid een paar hoofdstukken eerder beschreven is, niet plotseling in het bezit raken van een welvend buikje. Ik bedoel maar. Lekker belangrijk!
Tussendoor heb ik mijn tenniswedstrijden gespeeld, maar daarover later meer, ik heb de tuin gefatsoeneerd, een prachtige wandeltocht gelopen, een vergadering gedaan en nog wat nagemijmerd over de mooie vakantie in Doorwerth, maar bij dit alles was ik mij zeer goed bewust van wat ik echt heel belangrijk heb gevonden, namelijk De Uitslag! en daarover had ik natuurlijk direct moeten bloggen, want het goede nieuws heeft mij bevrijd van een loden last die ik tijden met mij mee gedragen heb.
Tussen de twee vakanties, die van Bourgondië en Doorwerth heb ik het gedaan, deelgenomen aan het bevolkingsonderzoek darmkanker. Met de moed der wanhoop, ik heb namelijk nogal wat slokdarm- en andere darmklachten, heb ik met behulp van het toegestuurde materiaal een poepmonstertje genomen en op de juiste manier opgestuurd. Al heel snel, een paar dagen later vond ik bij de post een enveloppe met het bekende logo. Trillend heb ik de enveloppe opengemaakt. Ik was er van overtuigd dat er een vervolgonderzoek zou moeten plaats vinden. Groot was mijn verbazing toen ik las dat er geen aanleiding is om een vervolgonderzoek te doen en blij dat ik werd, blij.... ongelooflijk. Zeker, het is geen garantie voor de toekomst, maar het voelt een beetje als herboren zijn en voorlopig zie ik het leven weer zonnig tegemoet.
Dat bracht mij tot de keuze van de popup foto. Een nieuw leven. Het kalfje wat ik net niet geboren heb zien worden tijdens ons verblijf op de SVRcamping in Doorwerth. Het is wel onzeker of dit kalfje ook echt een zonnige toekomst tegemoet gaat, want het is zoals de boer zei, "maar" een stiertje.
zeven reacties
Ik snap ook echt die hype rondom ‘huidpijn’ niet. En Griet op den Beeck schrijft geweldig. Dat eerste boek ken ik niet.
En wat fijn die uitslag!
Het goede nieuws als laatste! Ja, tuurlijk is dat een opluchting, en dan besef je meer wat echt belangrijk is.
Ik heb er niet aan meegedaan… Niet dat ik het niet belangrijk vond, dat is het zeker. Maar meer voor de manier waarop dit gebracht werd.
Saskia Noort: ooit één boek van gelezen: de eetclub. Vond het ook een waardeloos boek. Ik snap niet dat zij zo’n naam heeft.
Fijn dat het onderzoek niets aan het licht bracht. Ik heb er niet aan meegedaan. Je kunt alles wel via een bevolkingsonderzoek massaal gaan onderzoeken. Ik geloof het wel. Maar in jouw geval, als je vermoedens hebt is het fijn dat je nu gerustgesteld bent!
Het onderzoek geeft natuurlijk ( als ik me niet vergis, slechts aan dat er geen bloedsporen in de ontlasting gevonden zijn.
Wie wel klachten heeft in dat gebied heeft misschien gewoon een ander onderzoek nodig al hoeft het allemaal niet echt alarmerend te zijn er kan nog genoeg mis zijn en dat soort onderzoeken geeft soms naar beiden kanten een vals beeld.