HET GEWONE LEVEN

Alles keert zo langzamerhand weer terug tot het normale. Ook de muziek op de radio. Ik heb het niet zo op die top 2000 lijsten, een hele week terug aderverkalken naar vroeger, nee liever niet. En dat terwijl ik waarschijnlijk wel tot DE doelgroep gerekend wordt die dan volledig uit zijn dak dient te gaan. Het is des te merkwaardiger, daar ik voor het overige wel gek ben op lijstjes, statistieken en vergelijkingen. Zo'n top 2000 duurt mij te lang,  het is te star, te oudbakken. Tot aan het jaar 2000 was het maar een dag en och, dat was dan nog wel aardig, maar sinds de eeuwwisseling is het traditie geworden om een week lang geen muziek uit deze tijd te draaien. Alleen die deuntjes uit vervlogen jaren. En niet op één zender, nee bijna op alle zenders!  Door het vele herhalen zijn de eens zo diepe emoties zoals geluk blijdschap of verdriet, behorend bij een bepaald nummer,  bij mij gaan vervlakken....Q-MUSIC was dit jaar een redelijk alternatief. Wel heel veel verschillende top-tienen, maar er bleef elk uur wel een beetje ruimte over voor het nieuwere werk van deze tijd. Echt, ik ben in de afgelopen tijd een beetje gaan houden van Robbie Williams en al die andere jongens en meisjes die momenteel een plaats in de top 40 innemen. Ik kan ze niet missen. Een dag zonder Madonna met haar nieuwe nummer is bijna ondenkbaar. Gelukkig had ik het één en ander in mijn MP3 spelertje gevangen, maar ik geef er toch de voorkeur aan om op een paar willekeurige niet door mij gekozen momenten mijn favoriete muziek van deze tijd door de luidsprekers te horen knallen.