DE STORM
Laat in de morgen word ik opnieuw wakker. Mijn hoofd voelt nog zwaar, mijn neus lijkt van binnen wel opgezwollen te zijn van het snot en in mijn keel lijkt wel schuurpapier te zitten. Ik denk, dat ik vanmorgenvroeg wel een goede beslissing heb genomen, toen ik, na even beneden te zijn geweest, besloten heb vandaag maar uit te zieken. Het voelt nog niets beter dan toen ik gisteren halverwege de morgen naar huis terugkeerde... Ik luister naar de wind die om het huis fluit. Het stormt. Dat doet mij terugdenken aan vorige week, toen ik naar de film "De Storm" ben geweest. Het lijkt zo langzamerhand wel een traditie te worden dat ik één keer per jaar naar een film ga en dan wel in de herfst. Twee jaar geleden naar Zwartboek, vorig jaar naar Brideflight en nu dus naar De storm. Lekker voor mij uitstarend laat ik de film nog eens in mij omgaan. Ik vond het zeker geen onaardige film. Toch vind ik, dat ook deze film, net als Zwartboek vooral geschreven lijkt te zijn voor de jongeren. Opdat zij een beeld krijgen van wat er zich toen heeft afgespeeld èn daarmee de mogelijkheid krijgen om beelden hiervan te krijgen en deze levendig te houden voor de volgende generaties. Daar is niets mis mee, helemaal niet, maar het maakt wel dat ik niet echt dol enthousiast uit de bioscoop kom. Ik denk dat vooral jonge meisje en jonge moeders, misschien ook wel jonge vaders, meer ontroerd kunnen raken door de verhaallijn van de film dan ouderen met meer levenservaring. Een hele jonge moeder, ongetrouwd, een schande in die tijd, beschermt haar kind tijdens de storm en blijft, al lijkt het tegen beter weten in, in alle hectiek, zoeken naar haar kind. Een prachtig voorbeeld van het oermoedergevoel wat vele vrouwen in zich schijnen te hebben. Ik zie weer de beelden van de storm, de paniek en later van de ravage voor mij. Indrukwekkende beelden, vooral omdat ze klein gehouden zijn. Die alomvernietigende werking van de kracht van water. Het mag nooit onderschat worden. De natuur is zo mooi, roepen sommige mensen in de zomer wel eens, maar de natuur heeft vele gezichten. Storm kan daar een zeer grimmig gezicht van zijn. Ik draai mij nog eens om. Ik zie het boek 1953 geschreven door Rik Launspach op mijn nachtkastje liggen. Ik heb nog even geen zin in lezen. Misschien morgen, als ik mij weer wat beter voel....
elf reacties
Ook toevallig. Komende week gaan wij naar deze film. Ik ben benieuwd hoe hij is. Ook al woonde ik in Den Haag, mijn ouders zijn van Zeeuwse afkomst. Gelukkig is mijn familie gespaard gebleven. Maar voordat wij dat wisten, duurde een tijdje.
Ik hoop dat je snel opknapt en je achterstand met lezen kunt gaan inhalen.
Op de dad van de ramp in 1953 liep ik langs het diep in mijn woonplaats. Het water golfde over de kade heen. Zoiets vergeet je nooit meer. Overigens vel sterkte met jouw verkoudenheid Hanscke. En bedenk wel, een man klaagt bij ziekte, een vrouw draagt
Ik wil de film heel graag op dvd hebben als ze uitkomt. Dus ik moet nog even wachten.
Gezien heb ik ze nog nooit..
Beterschap!
Ik heb de film niet gezien, maar het zou best kunnen dat het jongeren meer aanspreekt.
Maar in ieder geval snel beterschap!!!!
Films doen me nooit zoveel, ik weet niet wat het is.
Ik heb meer met documentaires en mensen die goed een verhaal kunnen vertellen.
Beterschap
Vrijdag ook de storm gezien. Vond de verhaallijn nogal ongeloofwaardig Geen sterke film dus voor mij
Ik ben geboren in 1953, dat jaar zal ik nooit vergeten.