Het is hoog tijd om weer eens een blogje te plaatsen om te voorkomen dat men gaat denken dat deze website zo zoetjesaan gaat inslapen. Dat is zeker niet het geval, maar een mens kan het zo druk hebben met van alles en nog wat, waardoor het schrijven van een blogje er wel eens bij in schiet.
Toen ik nog werkte, had ik iets meer structuur in de dag waardoor het schrijven van een blogje minder in het gedrang kwam, maar nu stel ik het wel eens uit tot morgen om dan die volgende dag 's avonds laat tot de conclusie te komen dat ook deze dag al weer voorbij is. Het betekent wel, dat ik het reuze naar mijn zin heb in mijn leven.
Ik heb ook altijd met heel veel plezier mijn werk gedaan; met de leerlingen omgaan en het les geven heb ik meestal geweldig gevonden, maar die tijd is geweest. Aan alles komt een eind en zo ben ik in het landschap van de vrijheden aangekomen. Alhoewel, natuurlijk heb ik door mijn verschillende bestuursfuncties als vrijwilliger nog wel de nodige verplichtingen, maar daar is het toch iets makkelijker om je vrij te maken voor zo maar een korte vakantie tussendoor. Zeker in de zomermaanden.
En omdat we dat de komende jaren nog heel graag willen blijven doen, zijn we het afgelopen weekend naar de caravanbeurs in Leeuwarden geweest en daar hebben we goed zaken gedaan. We hebben onze oude Hobby ingeruild voor een nieuwe caravan, een Caravelair. Ik kan het nog nauwelijks bevatten, ik ben er zo geweldig blij mee.....maar daarover schrijf ik een andere keer, want nu staat er even iets heel anders te gebeuren.
Aan het eind van de week gaan we ook op vakantie, dit keer niet met de caravan maar met het vliegtuig. We gaan een rondreis door Marokko maken en daar heb ik ook heel veel zin in. Ik weet weinig van de cultuur van Marokko; ik heb me wel een heel klein beetje ingelezen, maar de reis langs de vier koningssteden Cassablanca, Rabat, Fes en Maracech zal echt een ontdekkingstocht voor mij (ons) zijn. Hoewel ik het echt heel leuk vind om, als we met de caravan gaan zelf een reis uit te stippelen, vind ik het ook heerlijk om zo af en toe eens met een reis mee te gaan die al helemaal uitgestippeld is. Het enige wat we hoeven te doen is, als we op de plek van bestemming zijn, op tijd in de bus te stappen en de rest wordt geregeld. Heerlijk.
Dus, als er de komende dagen geen nieuw blog komt, de website is niet ingeslapen, ik ben alleen maar even heel druk met genieten. Ook hierover hoort u te zijner tijd wel meer, waarschijnlijk.
klik
Ik dacht, dat ik per week niet zo heel veel uren zoet breng met televisiekijken, maar zo langzamerhand kom ik er achter, dat de werkelijkheid een beetje anders is. Omdat we, toen kleine dochter en haar vader hier waren, weinig tv hebben gekeken, heb ik het één en ander opgenomen. Nu anderhalve week later heb ik nog steeds niet alles gezien wat ik heb opgenomen.
Inmiddels hebben we wel de oudejaarsconference van Guido Weijers gezien. Hij had het onder andere ook even over tv kijken en hij deelde de mening met allerlei deskundigen (onder wie Haagse politici) dat dit een achterhaalde zaak zou zijn. De jeugd zou bij wijze van spreken niet eens meer weten hoe een tv-toestel er uitziet. Alles moet tegenwoordig digitaal, online, via internet.
Toch is tv-kijken nog steeds onze populairste tijdsbesteding, ook bij jongeren. We kijken gemiddeld twee uur per dag en gepensioneerden kijken vaak nog een uurtje meer dan die twee uur. Televisie kijken is qua tijdsbesteding torenhoog de favoriet en dan is de nieuwe trend Netflix daar nog niet eens in meegeteld.
Mark Ritson, hoogleraar marketing aan de Melbourne Business School stelt, dat de ouderwetse tv verre van dood is, zo las ik in Max Magazine. Ik heb even gegoogeld wie die Mark Ritson dan wel niet was, maar het schijnt een gerenommeerd persoon te zijn die vele belangrijke publicaties op zijn naam heeft staan. Dus als Ritson stelt: "de enige manier waarop Google en Facebook televisie zouden kunnen verslaan, is de tv op te kopen en het vervolgens af te sluiten", zal dat wel waar zijn.
Kastje kijken is dus ook in deze tijd nog een hele normale manier van tijdbestding. Tot besluit een korte opsomming van programma's waar ik graag naar kijk: Expeditie Robinson, jammer dat het afgelopen is, De Mol is gelukkig begonnen, Pappadag heb ik een hele leuke serie gevonden en ook ik, net als vele anderen, heb met heel veel plezier naar het Dagboek van Hendrik Groen gekeken, The Voice wordt al breiend ook gevolgd en het nieuwe programma van Linda de Mol vond ik ook aardig om te zien. Daarnaast zijn er nog wel meer programma's die ik los/vast bekijk. En op dit moment volg ik de Australian Open tenniswedstrijden.
Het is een aardige opsomming geworden en natuurlijk ben ik heel nieuwsgierig waar u als bezoeker van dit blog graag naar kijkt, laat het me weten.
klik
Vandaag hadden we tijdens de koffiepauze op de tennisclub een heftige discussie. Ook hier waren de meningen verdeeld, maar ik was al lang blij, dat ik niet meer de enige ben die blij is dat er ook vrouwen zijn die afstand nemen van de #MeToo-beweging. Ik, en samen met mij bijna de helft van de aanwezigen, zowel mannen als vrouwen, zijn heel erg blij dat Catharina Deneuve en 99 andere Francaises uit de culturele en academische wereld hier afstand van nemen en hiervoor de publiciteit zoeken.
Ik onderstreep hun stellingname, "verkrachting is een misdrijf. Maar iemand proberen te verleiden, onhandig of misschien iets te vasthoudend, is dat niet".
Ik heb dan ook met afschuw gekeken naar de uit protest in zwart geklede filmsterren bij de uitreiking van de Golden Globes. Ik vraag mij af waarom vele van deze dames zo gekleed moeten gaan als zij doen. Heel veel onbedekte schouders, diep uitgesneden decolleté's en de op verschillende plaatsen de aangebrachte transparante stof. Kan en mag dat dan allemaal wel? Van mij mag men, maar als een man dan te ver zou gaan door bijvoorbeeld een hand op een knie te leggen, of als hij wil gaan zoenen, laat de dame in kwestie dan op dat moment voor zich zelf op komen en duidelijk maken dat zij de avances niet op prijs stelt.
Catharina de Neuve waarschuwt voor puritanisme. Elke vorm van ongewenste intimiteiten in de ban doen werkt in het voordeel van de tegenstanders van de vrije seksualiteit.
#Me Too is ooit begonnen als een beweging om vrouwen hun verhaal te laten doen, maar het lijkt wel veranderd te zijn in het tegenovergestelde. Vrouwen die kritische geluiden laten horen over deze discussie, die voornamelijk op het internet gevoerd wordt, worden min of meer als verraders gezien. Iedereen moet de #Me Too geluiden onderschrijven en er in meegaan.
Ik ben blij met de tegengeluiden afkomstig van deze Franse vrouwen. En ik ben ook blij dat ik vanmorgen merkte, niet meer de enige te zijn die het wel even gehad heeft met die openbare discussie van #Me Too.
Voor mij was het zien van deze tegenactie vanuit Frankrijk genoeg aanleiding om hier toch nog even een blogje aan te wijden, hoewel de tegenstijdigheid er natuurlijk van afdruipt. Wars zijn van het hele gedoe en er dan toch nog aandacht aan schenken. Vooruit dan maar, moet ook kunnen, denk ik dan maar.
klik
Verschillende jaren achtereen heb ik de gewoonte gehad om via een brug op mijn blog het nieuwe jaar in te gaan. Dit jaar is het er (nog) niet van gekomen, maar ondanks dat er al tien dagen van het jaar voorbij zijn, verbreek ik deze gewoonte niet. Het is tenslotte mijn eerste blog in het nieuwe jaar.
Dit jaar ben ik gestart in de rol van praktizerende oma en ik heb het met heel veel liefde en plezier gedaan. Kleine dochter uit het buitenland en haar vader, zoonlief dus, zijn ruim een week bij ons geweest en het was een heerlijke tijd. Ik kwam weinig aan mijn eigen dingen toe, maar dat vond ik niet erg. Ik had kleine dochter ruim een jaar niet gezien, dus we hadden heel wat in te halen en dat hebben we gedaan.
Ik weet bijvoorbeeld nu dat ze van muziekinstrument is veranderd, van blokfluit is de overstap naar hobo gemaakt. Dat was mede een reden voor zoonlief om op Nieuwjaarsdag voor ons vieren een heen en weertje naar Amsterdam te organiseren om het nieuwjaarsconcert uitgevoerd door het Nederlands Blazersensemble, in het Concertgebouw te kunnen bezoeken.
Wat heb ik genoten, van het concert, maar ook van de hele entourage; het stond al lange tijd op mijn wensenlijstje om eens naar het concertgebouw te gaan. Het concert had een Fries tintje, want Leeuwarden is dit jaar Culturele hoofdstad en dit onderwerp was er helemaal in verwerkt. Het duet met de trombones deed mij wat denken aan de muziek van Kyteman, muziek waar ik ook erg veel van houd.
En dan aan het eind de vele ballonnen, honderd procent biologisch afbreekbaar en losgelaten uit hergebruikte netten. De vele knallen maken het als nieuwjaarsconcert dan natuurlijk helemaal compleet.
En zo ben ik met deze korte terugblik weer helemaal bij de tijd.
|
|
