Femke brengt mij wat in de problemen. Was ik eerst heel boos op haar omdat zij verklaarde het verbod op gezichtsbedekkende kleding niet te zullen handhaven, nu begin ik haar toch te begrijpen waarom ze dit zo naar buiten heeft gebracht. Zeker nu ze haar krachtige uitspraak toch iets heeft afgezwakt naar het punt dat het boerkaverbod geen prioriteit krijgt.
Achter dit hele verbod schuit een hele grote moeilijkheid, want wie slingert vrouw met boerka in de trein of tram op de bon? Bij wie ligt de taak om het boerkaverbod uit te voeren? Wat te doen, als iemand met een boerka aan, in wil stappen? Moeten chauffeurs en conducteurs dan als handhavers van het gezag de confrontatie aangaan? Tegenwoordig is er, om die oude term nog maar eens te gebruiken, nog maar heel weinig "blauw" op straat, om snel in te kunnen grijpen.
Ik was, en misschien ben ik dat nog wel, voor een boerkaverbod, maar ergens begint het toch te knagen. Ik wil niet terug naar de tijd met bordjes op bussen en treinen en openbare gebouwen met de tekst: verboden voor..... Onder die boerka's zijn het wel echte mensen.
Tja waarom zij er met alle geweld, vergeef me de uitdrukking, er zo uit willen zien is voor mij niet te begrijpen, Als ik in een ander land met heel andere normen, waarden en gebruiken zou wonen, zou mijn behoefte om mij aan te passen vele malen groter zijn dan het vasthouden aan mijn eigen gewoontes. Wat dat betreft val ik veel meer onder de categorie duikelaar dan onder de categorie trouw zijn aan eigen gewoontes en overtuigingen.
Minister Kasja Ollongren vindt de uitspraken van Femke "prematuur". De minister is nog volop in gesprek met allerlei partijen over de invoering van de wet.
Misschien was het aannemen van de wet die het verbod regelt dat gezichtsbedekkende kleding in openbaar vervoer en overheidsgebouwen bij nader inzien wel wat prematuur. Het enthousiasme over het invoeren van deze wet is bij mij tanende, zeker nu blijkt dat de uitvoer van deze wet niet zo eenvoudig is. Ik twijfel nu zelfs of deze wet er wel had moeten komen.
Ik ben benieuwd hoe dit in de toekomst opgelost gaat worden èn of ik mij dan kan vinden in die oplossing. Femke, Femke, wat doe je mij aan? Of is het toch wel goed om dit kritische geluid te laten horen? Het geeft mij in ieder geval wel stof tot nadenken.
klik
Het verhaal van Marco blijft maar wat in mijn gedachten rondcirkelen. Toevalligerwijs kwamen we deze week in het tvprogramma Pauw terecht waar Marco Kroon bezig was om, naar aanleiding van het uitkomen van zijn boek, zijn verhaal te doen.
Ik was nieuwsgierig maar tegelijkertijd voelde ik mij ongemakkelijk omdat ik mij onwillekeurig steeds afvroeg, of alles wel echt waar was wat hij vertelde. Iets in zijn lichaamshouding deed mij meerdere keren twijfelen. Niet dat ik nu een expert ben in het begrijpen en duiden van lichaamstaal maar het nadrukkelijk recht in de camera kijken of Jeroen aankijken had voor mij iets onnatuurlijks. Ook vond ik het gedoe bij het woord 'verkrachten' nogal gekunsteld overkomen.
Ik had gedacht dat dit interview wel weer de nodige stof op doen zou waaien, maar dat valt tot nog toe enigszins mee. Alhoewel, in De Leeuwarder Courant wordt toch nog wel vrij uitgebreid zijn boek besproken. In dat artikel wordt ook de vraag gesteld: Hoe geloofwaardig is dit verkrachtingsverhaal? -Het woord verkracht, hoe moeilijk het voor Kroon ook schijnt te zijn om dit uit te spreken, door de media wordt dit woord niet vermeden- Kroon zegt zelf dat 'gebeurtenissen en dialogen in dit boek zijn gebaseerd op feiten, maar beschreven zijn vanuit zijn herinneringen, gevoelens en interpretaties'.
En vooral met dit laatste heb ik nogal moeite. Was het echt nodig om het gebeuren op de tafel zo plastisch uit te leggen, evenals de manier van het leegschieten van het geweer van de ontvoerder, nadat hij deze van hem afgepakt had?
Na onderzoek is de conclusie dat er geen aanknopingspunten die de gebeurtenissen kunnen bevestigen. Minister Bijleveld van Defensie heeft ook kenbaar gemaakt dat zij oprecht ook niet weet of het verhaal verzonnen is. Het artikel eindigt met de woorden dat het aan de lezers is om het verhaal van Kroon te willen geloven. Of niet.
Eerlijk is eerlijk en ondanks de meegekomen advocaten die misschien de geloofwaardigheid moeten ondersteunen, ik heb mijn twijfels.
Waar of niet, dat de man het moeilijk heeft is voor mij duidelijk en dat is op zich triest genoeg.
klik
De tijd begon te dringen. Elke morgen werd ik een stukje zenuwachtiger. Zou het wel goedkomen met mijn website? Ik had verschillende aanwijzingen opgevolgd en de vraag hier en daar neergelegd of men mij ook kon helpen, maar, òf ik kreeg nul op mijn rekest òf ik kreeg geen antwoord.
Vanmorgen heeft P. voor mij de telefoon ter hand genomen om nogmaals te informeren bij de laatste strohalm, of men al bezig was en waarom we niets hoorden. Het antwoord was klip en klaar, men was een particulier bedrijf, men kon niets voor mij betekenen omdat het vele uren werk zou zijn en het uurtarief dermate hoog was dat het onbetaalbaar zou worden.
Ik was in tranen! Uit wanhoop heb ik een paar mensen gemaild, waaronder diegene waar ik ooit, heel lang geleden in een community een weblog had en die mij later geholpen heeft naar een weblog met een eigen domeinnaam. Tegelijkertijd herinnerde ik mij ook nog iemand die mij geholpen heeft toen mijn weblog gehacked was. Ook al jaren geleden.
En o wonder, deze persoon was nog te vinden, heeft nog steeds hetzelfde eigen internet en softwarebedrijf. P. heeft telefonisch contact met hem gezocht en na enige uitleg dacht E. het probleem wel op te kunnen te lossen. Gelukkig kon ik alle benodigde wachtwoorden vinden om door te geven en ik begon mij al iets geruster te voelen.
Na twee en een half uur ging de telefoon. Het probleem met de website is opgelost. De site is nu compatibel voor de phpwaarde 7.2 en ik hoef geen angst meer te hebben voor het naderen van de deadline van 3 december. Alles doet het weer wat het moet doen en blijft het ook doen. Er is weer toekomst voor mijn website. Ik kan mijn weg in digiland gewoon vervolgen en wat ik minstens zo belangrijk vind, mijn naslagwerk blijft bestaan.
Ik ben zooooooo blij!!!!!
klik
Ik ga mij er bijna voor schamen maar ik blijf voorstander van het in ere houden van zwarte piet, al ik wil mij wel heel duidelijk distantiëren van de harde pro-zwarte-piet demonstraties. Jammer dat het dit jaar zo gelopen is. Een slechte zaak, want volgens mij, wordt er op deze manier juist bereikt, dat de zwarte piet definitief overgaat in de roetveeg piet, omdat men, of zo u wilt wij, die harde confrontaties niet willen.
Het is me wat, eerst leek de traditie van het sinterklaasfeest op sterven na dood te zijn, iedereen leek immers meer gecharmeerd te zijn van het kerstfeest met cadeautjes, maar nu het sinterklaasfeest weer springlevend lijkt te zijn krijgen we dit.
Vorig jaar was ik nog wel enthousiast over de actie van de "blokkeerfriezen". Ik vind die opgelegde taakstraffen dan ook veel en veel te hoog en ik was het dan ook helemaal eens met de crowdfunding om deze mensen financieel in staat stellen om in hoger beroep te gaan, maar wat het afgelopen weekend in diverse steden is gebeurd gaat mij veel te ver. Ik wil het dan ook volstrekt niet zien als een antwoord op de veel te hoge straffen. En ook al zijn de vonnissen niet rechtvaardig te noemen, dit mag nooit de aanleiding zijn tot een vorm van agressief of uitlokkend gedrag.
Ik moet de anti-zwarte pieten demonstranten nageven, dat zij zich dit jaar heel wat behoorlijker opgesteld hebben. Ere wie ere toekomt.
Misschien word ik wel een beetje murw van dit hele gedoe. Ik krijg namelijk de neiging om te denken, vooruit maar, toe maar, laten we dan maar overgaan tot de roetveegpiet als dit er toe bijdraagt dat de rust rond het sinterklaasfeest weer gaat wederkeren.
Blijf ik nog wel met de vraag zitten: is ons sinterklaasfeest echt zo oud zoals men het ons in het Rijksmuseum voorschotelt. Jan Steen zou volgens de uitleg naast het schilderij (zie hieronder) in de zeventiede eeuw al een schilderij van het sinterklaasfeest in huiselijke sfeer geschilderd hebben. Volgens de beschrijving was er zelfs toen al sprake van een zwarte piet en een roe.
Of zou de kunstduiding meegroeien in de tijd en heeft dit tafereel helemaal niets met het sinterklaasfeest te maken maar is dit verhaal bij dit schilderij pas heel veel later verzonnen? Hoe serieus moet ik dan, zo vraag ik mij af, de beschrijvingen bij al die oude schilderijen nemen? Niet dus. Cultuur schijnt dus in vele vormen aan verandering onderhevig te zijn. Dan toch maar overgaan op de roetveegpiet?
Deze tekst is geplaatst bij onderstaand schilderij, te vinden in het Rijksmuseum
klik
De bewoners van de 19 molens bij Kinderdijk zijn het massatoerisme zat en om iets tegen de overlast te doen hebben ze afgelopen weekend actie gevoerd. Hierover had ik een blogje willen schrijven, maar toen merkte ik dat ik plotsklaps niet meer on line was. Nu dan alsnog het verlate blogje.
Ook ik ben een tijdje geleden, vorig jaar mei, als toerist in Kinderdijk geweest, ik ben dus één van die 600.000 toeristen per jaar die dit plekje bezoeken en ik bewaar er mooie herinneringen aan, ondanks dat het toen niet eens mooi weer was. Ook waren er toen, behalve wij maar heel weinig toeristen zoals te zien is op de foto onderaan dit blog.
Ik had toen met behulp van het wandelknooppuntennet zelf een wandeltocht van rond de 15 km. uitgezet waarbij we dus door Kinderdorp zouden komen. Tijdens die tocht heb ik genoten van het uitzicht op al die molens, maar ik was wel blij dat ik het bezoek aan Kinderdijk gekoppeld had aan die wandeltocht, want zo vroeg ik mij af, als we hier naar toe gereden waren met als enig doel die molens kijkens, dan waren wij snel klaar geweest met dat verhaal. Het is mooi, maar zeker geen dagvullend programma.
Om het geheel wat aantrekkelijker te maken worden er nieuwe toeristische initiatieven ontwikkeld. Er schijnt nu een rondvaartboot langs de molens te varen. Leuk zou je kunnen zeggen, maar dit is niet in overleg gedaan met de 60 bewoners van Kinderdijk en ik kan mij heel goed voorstellen dat dit bij hen in het verkeerde keelgat is geschoten.
Via het medium radio hoor je dan dat zij als protest ansichtkaarten willen uitdelen met de tekst "Bedankt voor je bezoek. Wij wonen hier al eeuwen. 600.000 toeristen per jaar, 60 bewoners. Verhouding 10.000 tegen 1. #Overtoerisme".
Maar het eigenlijke probleem lijkt van een heel andere orde te zijn. De bewoners willen serieus genomen worden door de gemeente en meer betrokken worden bij de plannen met het Werelderfgoed Kinderdijk. Dat lijkt mij hun goed recht. Bovenstaand verhaal laat maar weer eens zien hoe een verhaal gekleurd gebracht kan worden waardoor het een geheel eigen leven kan gaan leiden.
KLIK
Dat was even schrikken, mijn weblog was er niet meer. Nergens te vinden. Heel langzamerhand begon er bij mij iets te dagen. Eind oktober had ik bericht van One.com gekregen, het hosting bedrijf waar ik mijn website heb ondergebracht, dat er een upgrade zou gaan plaatsvinden.
Ik las: "De PHP-versies 5.6 en 7.0 worden uitgefaseerd; PHP 5.6 loopt af op 31 december 2018 en PHP 7.0 op 3 december 2018. De PHP-versie van uw website hanscke.nl is momenteel 5.6. We upgraden dit naar PHP 7.2, de hoogst beschikbare versie, waarmee u de langst mogelijke ondersteuning heeft. De automatische upgrade vindt plaats in de eerste helft van november. Na de PHP upgrade heeft u tot 3 december de mogelijkheid om de PHP-versie tijdelijk te downgraden om eventuele aanpassingen te doen. Na 3 december is deze mogelijkheid er niet meer".
"Tsja". dacht ik, "het zal wel", ik klikte het bericht weg en ik ging vrolijk verder met waar ik mee bezig was, want dit bericht zei mij dus totaal helemaal niets. Wat moest ik er mee? Vaak gaat het gewoon goed zonder dat ik wat doe en merk ik niet eens dat er iets gebeurt. Misschien te zijner tijd maar eens aan P. vragen, maar dat is er dus nooit van gekomen omdat ik er nooit meer aan gedacht heb.
Totdat ik een paar dagen geleden ontdekte dat het scherm leeg was en aangaf dat de site niet meer beschikbaar was. Ook kon ik niet meer inloggen bij de pivotsite waar de berichten gemaakt moeten worden. Grote paniek!
Ik ben maar eens gaan chatten met mensen van One.com en ik moet zeggen dat ze echt wel hun best doen om een onnozele gans, want zo voel ik mij wel, enigszins wegwijs te maken, maar ik kwam niet echt verder. Wist ik veel dat ik bij One.com moest inloggen. Dat heeft P. dan weer voor mij uitgevonden. Toen ik dat kunstje van inloggen kende kwam ik steeds iets verder. Dankzij hun duidelijke foto's kon ik de PHP (wat dat dan ook moge zijn) weer terugzetten van 7.2 naar 5.6 en zie daar, de website kwam als vanzelf weer te voorschijn.
Wat ik nu verder moet doen om wel te kunnen upgraden naar 7.2 weet ik nog niet helemaal precies. Dat moet ik nog verder uitzoeken, maar daar heb ik dus nog een paar weken de tijd voor en ik heb nu ervaren, dat als ik maar heeeeeel goed lees en precies doe wat er staat, dat het dan helemaal goed gaat komen. Voorlopig kan ik nog weer even uit de voeten en gewoon blogjes schrijven. Ik had een heel ander blog in mijn gedachten, maar die houdt u dan nog even van mij tegoed.
klik
Zomaar op een zondagmiddag, was de tijd ineens rijp om op onderzoek uit te gaan. Zoonlief had ons al eens aangeraden om eens na te denken over zonnepanelen, ik had gezien hoe in de afgelopen tijd op de daken van een paar huizen in onze buurt zonnepanelen geplaatst werden en ik had een paar maand geleden via FB en passant vernomen dat een vriendin zonnepanelen gehuurd had en dat deze geplaatst werden.
Zonnepanelen huren, kon dat dan ook? nooit geweten. En zo is dat onbewust een beetje in mijn hoofd blijven doormalen zonder dat ik er ook nog maar één moment echt over nadacht, totdat bij mij op die zondagmiddag opeens de gedachte boven kwam drijven, dat ik het fenomeen zonnepanelen huren ook nog eens wilde onderzoeken. Ik was uiteindelijk erg benieuwd naar de kosten,
Zonnepanelen huren ingetoetst, mij hier en daar wat ingelezen en maar eens een formuliertje ingevuld, waarin beloofd werd dat, als ik wat gegevens aanleverde ik een offerte zou krijgen. Pas daarna zou ik mogelijk gebeld kunnen worden.
Een offerte heb ik niet gekregen, maar ik werd een aantal dagen later wel gebeld door een jongmens van de firma Hallo Stroom. Het overviel mij, was daardoor wat geïrriteerd en bovendien kwam het telefoontje totaal niet gelegen, maar tegelijkertijd was ik toch ook wel erg nieuwsgierig wat deze figuur mij te vertellen had, dus stemde ik er mee in dat hij de volgende dag weer zou bellen. Zo kreeg ik ook wat meer tijd om er over na te denken en de gegevens van ons energieverbruik wat beter in beeld te krijgen.
Het geplande telefoongesprek verliep de volgende morgen uiterst plezierig en ik was dan ook helemaal verbaasd toen bleek dat, als wij zonnepanelen zouden gaan huren, wij per saldo dertig euro per maand minder kwijt zouden zijn aan de energienota, de huur van de zonnepanelen was daar dan al in meegerekend. Een aanbod te mooi om waar te zijn, dacht ik.
Omdat ik (ondertussen wij) meer bedenktijd wilde hebben, hebben we die morgen nog niet toegehapt, maar de afspraak gemaakt dat we na het weekend teruggebeld zouden worden. Ik wilde voldoende gelegenheid hebben om op alle mogelijke fronten op zoek te gaan naar addertjes onder het gras, alleen, ik heb ze tot nu nog niet gevonden.
Vanmorgen is er opnieuw contact geweest en we hebben besloten de offerte te accepteren. Ondertussen heb ik verschillende revieuwen gelezen en de meesten daarvan zijn bijzonder positief. Wij willen op dit moment geen geld vrij maken om zonnepanelen te kopen, maar op deze manier daalt onze energienota behoorlijk. Over tien jaar staan we dan voor de uitgave van 50 euro per zonnepaneel. Volgens mij is dit helemaal niet zo'n gekke deal tenzij er echt nog ergens een adder verborgen zit.
Laat nu die zon maar schijnen!
klik
|
|
