Soms ben je een hele week bezig met de renovatie van jezelf. Een bezoek aan de kapper vind ik dan misschien nog wel het minst erg. Temeer omdat het resultaat zichtbaar is en ik er vaak wel tevreden mee ben. Een bezoek aan de pedicure vind ik dan weer minder fijn. Dat gefrunnik aan mijn voeten vind ik meestal niet zo heel prettig, maar de gesprekjes zijn doorgaans wel leuk, dus dat maakt veel goed.
Deze week stond dus ook een bezoek aan de mondhygiënste in het programma. Nadat mijn tandarts wegens zijn leeftijd gestopt is en ik bij een andere praktijk terecht ben gekomen, is er opeens ook een uitbreiding van mondheelkundige zorg bijgekomen door dat naast de halfjaarlijkse controle bij de tandarts er nu ook een behandeling van de mondhygiënste plaats moet vinden. Dit zou voorlopig elke drie maanden moeten gebeuren. Nieuwe inzichten zal ik maar zeggen. Gelukkig hebben mijn grondige tanden poetsbeurten haar nu overtuigd dat het poetsen toch heus heel goed gebeurt, waardoor deze bezoeken weer gekoppeld kunnen worden aan de halfjaarlijkse controles bij de tandarts en de extra behandeling bij de mondhygiëniste kan komen te vervallen.
De podotherapeut wilde mij deze week ook graag even terugzien. Vanwege de vele likdoorns aan mijn voeten, ondanks de goede verzorging van de pedicure had mij doen besluiten om eind november de hulp van de podotherapeut weer in te roepen. Ik draag sinds enkele jaren steunzolen en misschien waren de aanpassingen van een half jaar geleden toch niet helemaal juist. na het bezoek in november was er opnieuw een aanpassing gedaan en dit diende gecontroleerd te worden.
Echt helemaal goed was het nog niet en ze adviseerde mij om een paar andere schoenen aan te schaffen met een wat andere zool, waardoor de afwikkeling van mijn voet beter zou verlopen.
Ik draag al sinds een flink aantal jaren schoenen van het merk Durea, maar ook dit merk garandeert niet altijd een juiste schoen. Tot voor de lock down had ik altijd geluk gehad. Ik kon altijd goed terecht bij een gespecialiseerde schoenwinkel in de hoofdstad. Daar had men het juiste schoeisel voor mij en ze waren vaak nog mooi ook. Maar helaas, deze winkel is ter ziele. Ik heb geprobeerd om via het internet een zelfde soort schoen/laarsje te kopen, maar nee, het model is weer net iets veranderd, de neus is iets spitser geworden en zie daar, mijn voetklachten nemen hand over hand toe.
Ik had vaak advertenties gezien van een schoenwinkel een paar dorpen verderop, dus ben ik op zaterdagmorgen daar heen getogen. En inderdaad, deze schoenwinkeleigenaar schijnt behoorlijk verstand te hebben van schoenen en moeilijke voeten. Toen ik hem de merken noemde die de podotherapeut mij aangeraden had, ging hij op zoek.
Tja, dit keer gaat het niet op, èn een goede schoen voor mijn voet die er gelijk ook nog eens modieus uitziet. Dat moest ik dit keer maar even vergeten. Helaas moet ik het dus dit keer doen met een model "voetbalschoen". Het is niet anders. Ik kies heel duidelijk voor comfort en zo weinig mogelijk pijn aan mijn voeten. Dan ziet het er maar iets minder elegant uit. Eerst maar eens zorgen dat ik mij weer zonder pijn kan voortbewegen. Wie weet kan ik een volgend jaar dan toch weer terug naar een laarsje die net iets charmanter oogt, want, zo zei de schoenenmijnheer, misschien heeft Durea dan wel weer een model wat bij uw voeten past.
Uitleg bij de onderste foto: de laklaarsjes die te zien zijn op de afbeelding hieronder zijn versleten en deze had ik vervangen door "bijna" dezelfde laarsjes, dacht ik. Helaas had men de leest net iets smaller gemaakt, waardoor ze niet meer geschikt zijn voor mijn voeten. Tja een vakman ziet dat, ik niet. Ik voel het op den duur......
klik
mijn hond heet Hessel
Het was me het weekje wel. Het vele nieuws buitelde over elkaar heen. De Australian Open ging beginnen maar dan zonder Djocovic. Niet dat ik dat erg vond, want ik ben absoluut geen fan van hem.
Daarnaast was er het debat over de regeringsverklaring van kabinet Rutte 4. Nee, ik heb niet alles op de voet gevolgd, maar dat het er soms nogal heet aan toe ging is mij niet ontgaan. Ook kreeg Kamervoorzitter Vera Bergkamp het hard te verduren over het niet tijdig en krachtig genoeg ingrijpen. Van wat ik er van gezien heb, ben ik van mening dat zij misschien niet echt de juiste persoon op de juiste plek is. Hopenlijk leert ze nog bij, maar ik vind dat mevrouw Arib toch aanmerkelijk beter opgewassen was om een dergelijke klus te klaren.
Ach ja, en toen kwam het sluitstuk van de week, de onthullingen over de misstanden bij The Voice, na eerst al een aantal voorproefjes gehad te hebben in de diverse talkshows. Het is treurig dat dit allemaal gebeurt en gebeurd is. Maar net als een paar jaar geleden bij de "Me Too" hetze ben ik ook hier weer zeer kritisch.
Natuurlijk, één ding is duidelijk: ongewenst aan iemand zitten mag nimmer. Maar ik denk dat we als samenleving ook wel eens onder de loupe mogen nemen wat wel en niet kan. Hele diepe decolletés bijvoorbeeld, vind ik not done. Opeens herinner ik mij die vreemde jurk van Trijntje Oosterhuis. Dergelijke kleding vind ik aanstootgevend en wat draagt het er toe bij als het gaat om een lied ten gehore te brengen. Nogmaals, de heren waar het nu om gaat dienen de handjes thuis te houden, maar ik vind dat vrouwen ook wel eens mogen nadenken over wat uitdagende kleding en gedrag doen. Dit laatste blijft altijd buiten schot.
Ik hoop dat de rechters ook echt recht zullen gaan spreken en in ieder geval hoor en wederhoor gaan toepassen. Niet alles hoeft altijd zo te zijn als het lijkt. Een verhaal heeft altijd twee kanten.
Wij, P. en ik, mochten wel graag naar The Voice kijken. Het hoorde zo bij de vrijdagavond. Gezellig wat kaarsjes aan, iets lekkers bij de koffie, een glaasje wijn en een paar borrelhapjes, zo begonnen wij ons weekend. Ik ben in één keer genezen. Ik hoef ook niet meer te kijken naar een soortgelijk programma, het is voor ons klaar.
Even wennen dat dit tijdperk verleden tijd is. maar alles went. Ooit vond ik het zo jammer dat de serie FAME stopte, maar ook toen is gebleken dat er gewoon weer iets anders voor in de plaats komt.
klik
Mijn hond heet Hessel
klik
mijn hond heet Hessel
Net als vijftig jaar geleden ben ik best wel zenuwachtig voor de tijd die komen gaat. Natuurlijk is het niet te vergelijken. Toen zat ik te wachten op de geboorte van mijn dochter. Omdat de bevalling nogal op zich liet wachten werd mij door de huisarts nota bene, aangeraden om elk uur ranja met Haarlemmerolie te drinken. Ik kan het niemand aanbevelen, het is een heel smerig goedje, maar door de peristaltiek in de darmen, kwamen de weeën toch op gang en beviel ik de volgende morgen van een prachtige dochter.
Nu hebben we heel veel voorbereidingen getroffen om ter ere van haar verjaardag saampjes naar Wenen te gaan. We hebben er heel veel zin in, maar het is in deze vreemde coronatijd met extra maatregelen wel een heel gedoe. Wie had in oktober kunnen denken, dat we nog volop in de pandemie zouden zitten.
We hebben het besluit genomen, als het kan gaan we wel, en het schijnt te kunnen dus vertrekken we morgen.
Ooit toen ik vijftig werd heb ik een trip naar Londen van haar gehad en ik heb altijd gezegd, als jij die leeftjd bereikt en ik ben nog fit gaan we ook zoiets doen. En die tijd is nu aangebroken. Ik hoop dat ik alles in de voorbereidingen goed gedaan heb, want dat vind ik wel een punt worden. Alles moet digitaal geregeld worden en dan moet later blijken of het allemaal wel klopt. Er is in die tussenliggende tijd van Londen naar nu, dus 21 jaar, wel heel veel veranderd, maar het ziet er naar uit dat ik al die ontwikkelingen toch nog een beetje heb kunnen bij houden.
Maar ik ben niet eerder gerust dat alles goed is gegaan dan dat we morgen ook werkelijk in het vliegtuig zitten....
klik
mijn hond heet Hessel
De eerste week van het nieuwe jaar is weer voorbij en ondanks de goede wensen is die eerste week toch niet helemaal voorspoedig verlopen. Er ging nogal wat stuk.
In de eerste plaats was ik zelf nog altijd een beetje stuk. Mijn darmklachten waren nog steeds niet onder controle en op maandag, de eerste werkdag, ben ik maar eens begonnen met de huisarts te bellen. De vervanger heeft het heel goed opgepakt, had zich goed ingelezen en stelde voor om dan toch maar met een antibiotica kuurtje te beginnen om te zien of dat enig effect had. En hoera, dat lijkt wel zo, want de klachten zijn nagenoeg helemaal verdwenen en dat is na vier weken echt een genot.
Dus doorgaan met prettig leven en daar hoort ook luisteren naar aangename muziek bij. Ik wil nog wel eens via spotify en een speakertje mijn eigen muziekje horen terwijl ik lekker een tijdje ongestoord zit te fröbelen op mijn eigen kamertje. Maar batterijen of accu, wat zit er in zo'n apparaat, raken wel eens leeg en de speaker moet dan weer opgeladen worden. En daar ging het mis. Waarschijnlijk ooit een verkeerd stekkertje in een verkeerde USB poort gehad, want er was geen verbinding meer te krijgen.
P. met het ding naar een werkplaats; het kon wel gemaakt worden, maar dat zou 40 euro gaan kosten terwijl een nieuw speakertje maar 19 euro kost.....Afijn, de nieuwe is al besteld en in huis en werkt voortreffelijk.
Dan naar het volgende punt. P. en ik zouden aan het eind van de week 's middags samen even ons huis een schoonmaakbeurt geven, maar dit werd wreed verstoord toen de stofzuiger er opeens mee ophield. P. werd wat narrig; hij was net zo lekker bezig en het einde van de twee wekelijkse vertoning was bijna in zicht. Na wat prutsen kwam hij bij me, ik was met de badkamer bezig, met de melding dat het ding waarschijnlijk niet meer aan de praat zou komen. Je kunt tegenwoordig bijna niet meer bij het inwendige van het apparaat.
Meteen schoot mij in de gedachte dat we vorig jaar tijdens de lock down dit ook al gehad hadden en dat we toen via BOL.com een goedkoop exemplaar hadden laten komen. In de reacties op het blog wat ik toen geschreven had, las ik dat je de plaatselijke Expert of zoiets ook kon bellen en dat je dan wel een nieuw apparaat kon komen afhalen.
Dit leek ons nu een beter plan en aldus geschiedde. En omdat de plaatselijke Expert ook zorgartikelen verkoopt zoals scootmobiels etc. was de winkel gewoon open. We kregen alle gelegenheid om een exemplaar naar wens uit te zoeken en tja, deze is wel een aanmerkelijk stuk duurder.
De goedkope stofzuiger van vorig jaar, zie blogje van 6 januari 2021, heeft het dus precies één jaar uitgehouden. Dat is wel 11 jaar minder dan zijn voorganger en in dat licht gezien is goedkoop toch echt duurkoop.
Als illustraties heb ik de foto's genomen die ik gemaakt heb toen ik in Groningen in de Martini Plaza was. Omdat we na afloop van Carmina Burana even moesten wachten op het vervoer, hadden M. en ik tijd om dit moois, gemaakt van afval, te bewonderen, want eerlijk gezegd heb ik er best moeite mee om die twee apparaten die er nog helemaal goed uitzien weg te moeten doen omdat één klein onderdeeltje het laat afweten.
De onderste foto laat zien hoeveel afval er ontstaat als een mens geoprereerd wordt. Ik heb de vurige wens dat mijn gezondheid na het innemen van de medicijnen weer in orde is en dat er verder niet aan mij gesleuteld hoeft te worden. Als dat zo is, de gezondheid weer naar wens, dan gaat het vast toch een heel goed jaar worden.
klik
Mijn hond heet Hessel
|
|
