HET NICHTJE VAN
Vandaag heb ik gelukkig de normale draad van het leven kunnen oppakken. De wereld van het zappen is voorbij en ik heb weer eens versteld gestaan van de hoeveelheid series die dagelijks op de beeldbuis te zien zijn. Ik houd het toch maar bij het zeer selectieve kijkgedrag. Ik lees liever een boek en dat heb ik de laatste dagen dan ook gedaan. Ik ben zeer onder de indruk van het boek "het nichtje van Eva", gechreven door Sibylle Knauss.
De achterflap beloofde mij dat de schrijfster op meeslependewijze de decadente levensstijl van Hitlers omgeving in het laatste oorlogsjaar beschrijft. De schrijfster kruipt in de huid van een nichtje van Eva Braun en laat op deze manier zien hoe ze het laatste oorlogsjaar beleeft in de nabijheid van deze Eva.
Ze voert de lezer mee naar de woonsituatie op Berghof en het theehuis op Mooslahner Kopf. De beschrijving van de omgeving berust op zuivere waarheden, alle beschrijvingen heb ik terug kunnen vinden met behulp van google. En passant beschrijft ze ook de ontredderde staat waarin het Duitsland zich in die tijd bevindt en het verlangen van velen naar het einde van de oorlog.
Op prachtige wijze beschrijft ze een passage over het roken in die tijd. Ik citeer: "Wanneer is er ooit zo, innig gerookt als in die tijd. Wie tegenwoordig oude films bekijkt, kan daar nog iets van navoelen. We rookten tot aan het vurige puntje. Het was het vuur dat ons lokte. Roken was zelfverheffing. Een koppige poging om het leven te ontfutselen wat het niet wenst te geven. Ook Eva rookte, hoewel het haar door de man die ze liefhad was verboden"
Op een geloofwaardige weet ze een beeld van Eva te schetsen wat toch een ander beeld geeft dan ik in gedachten had. Ze werd in die tijd echt niet op handen gedragen, in het boek komt ze meer naar voren als een dom blondje. Haar ouders schaamden zich in eerste instantie voor haar. Ze was immers niet getrouwd doch slechts een maitresse en zo zag een groot deel van de bevolking haar ook.
De schrijfster laat de lezer de chaos van de laatste dagen van het gezelschap op de berg van dichtbij meebeleven, maar ik vond een ander beschreven einde zeer onthutsend. Verbijsterd las ik dat de onderdrukte gevangene die gevlucht was en maandenlang ondergedoken had gezeten, bij de machtswisseling onmiddellijk overging in de net zo wrede rol van overheerser van de nieuwe gevangenen. Kortom, een boek dat ik niet zo snel vergeten zal.
zes reacties
OT Ja je hebt gelijk…gedoseerd gaat misschien langer mee…maar ik weet toch ook niet hoelang we hier nog zin, dus ik doe maar knuffelen wat ik maar knuffelen kan, haha! Groetjes!!
Lezen, heerlijk! De ene keer een boek ala Bridget Jones, de andere keer een serieus boek. Boeken die ik in 1 keer uit las zijn onder meer Fatwa, Vang me als ik val, Ik was 12 en fietste naar school, Neem me…neem me mee. En ik heb er nog wel een aantal te gaan…straks weer lekker in het lentezonnetje!!
En zo heb je er weer een goede herinnering bij.
Ik ben zelf geen boekenlezer, wel een selective televisiekijker.