CIRKELEN
Een aantal jaren kwam het er niet zo van, maar het is weer helemaal terug, het plezier in het lopen van lange afstandswandeltochten. We liepen nog wel eens, maar veel meer op individuele basis en vaak wat minder lang. Misschien dat we ons onwillekeurig toch een beetje naar onze hond Sjors richtten, doordat hij niet meer zoveel eisen stelde wat beweging betrof, omdat hij ouder werd.
Nu met de jonge Hessel ligt het weer geheel anders. Hij loopt over van energie en stelt daarmee eisen aan ons om aan zijn 'sturm und drang' gedrag tegemoet te komen. Mede vanuit die gedachte hebben we de draad van het wandelen ook weer wat opgepakt. 
Alleen is het nog wel een beetje moeilijk om in te schatten hoe ver wij kunnen gaan. Heidewachtels eigen geven dat zelf niet aan. Dit ras is namelijk geneigd vele malen aan zichzelf voorbij te gaan, of zoals wij dit in huiselijke kring plachten te noemen, ze gaan ver voorbij het gaatje.
Het wandelgedrag van Hessel is dan ook nog niet helemaal gereguleerd. Wanneer hij onaangelijnd mag lopen, loopt hij de afstand wel drie tot vijf maal. Hij vindt dat hij als taak heeft om de afstand tussen ons en de wandelaars voor ons "dicht" te lopen. Hij rent naar voren, cirkelt een aantal keren om de mensen heen en spurt weer terug naar ons om daarna met dezelfde vaart opnieuw met dit verhaal te beginnen. Wij lopen dan een tandje harder om deze mensen te passeren, maar Hessel heeft dan al heel snel weer nieuwe mensen in het vizier en dan begint het spel opnieuw.
Naast het feit dat lang niet alle mensen dit leuk vinden, is het voor hem zelf ook niet goed. Dertig kilometer wandelen is al een heel eind voor een nog zo'n jonge hond. Daar moeten niet nog eens twintig hardholkilometers bijkomen.
En zoals ik zojuist al stelde, niet iedereen is gecharmeerd van een hond. Er zijn nu eenmaal mensen die zich hieraan ergeren en daar heb je rekening mee tehouden. Maar het tegenovergestelde gebeurt gelukkig ook heel vaak. Mensen vinden de hond leuk en er volgt dan al heel gauw een praatje. Eerst over Hessel en soms is dat de aanleiding die tot heel andere gesprekken kunnen leiden.Tijdens deze wandeltocht had Hessel een echte fan en haar heb ik vereeuwigd.
Deze tocht was vanuit Appelscha georganiseerd en trok meer dan achthonderd deelnemers. De tocht was in een prachtig gebied uitgezet, maar daarover een andere keer meer. Ik plaats al wel twee foto's van dit mooie gebied. De foto's kunnen aangeklikt worden.
veertien reacties
Voor je het weet zijn z’n pootjes een stuk korter door die lange afstanden dubbel te lopen… Je hebt gelijk, niet iedereen is er van gediend en het mag ook niet overal.
Natuurlijk pas je je aan aan een hond, dat is erg logisch.
En Hessel zal er wel aan wennen, de eerste keer snappen ze het toch nog niet helemaal.
En zolang de hond niet bijt of blaft is het prima.
Moeilijk lijkt mij dat om het voor Hessel precies goed uit te kienen. Wel leuk dat jullie zelf er ook weer lol in hebben gekregen. Ik vind het nog een hele afstand, hoor. Prachtig landschap waar jullie in liepen.
Tjee, dus die kunnen echt meer lopen dan goed voor ze is? Krijgen ze dan teveel slijtage in gewrichten of zo?
Dag Hanny,
Wat een leuk verhaaltje en foto! Ja, ik was helemaal weg van jullie hond! Zou zó weer zo’n mooie heidewachtel willen hebben, maar een mens moet zo nu en dan toch wel eens zijn of haar gezonde verstand gebruiken, althans voor zover aanwezig!!!!
Het was een prachtige dag afgelopen zaterdag, heel mooie route, leuke rustplaatsen (ook belangrijk!) en leuke mensen onderweg (ha,ha). Nou, ik vond het heel leuk om een eindje met jullie op te lopen. Wellicht treffen we elkaar wel weer eens op een tocht.
Groetjes, Elly
Ik zou bijna zeggen dat is onze buurvrouw, maar dat is niet!
Ik kan me wel voorstellen dat je daar ene heerlijke wandeling hebt gehad. Tsja met die tochten heb je toch meer rekening te houden met elkaar.
Hoe heeft Hessel zich er door heen geslagen?
Al weer iets langer geleden liep ik met rugzak en tentje langere wandelingen. Met dit blog moet ik dat langer wandelen ook maar weer eens oppakken.
Wandelvriendelijke groet
Het lijkt me een prachtig gebied om te lopen, maar de afstand zou voor mij veel te groot zijn.
Arme Hessel… ;)
Het moet heerlijk wandelen zijn geweest daar in de Kale Duinen! Ook voor Hessel.