MAGNETRONFINALE
Helaas vraagt mijn gezondheid, of liever gezegd, het mij niet helemaal gezond voelen, nogal wat aandacht, waardoor de tijd, nodig voor het schrijven van een blogje, er gewoon niet is. Intussen gebeuren er wel genoeg leuke dingen die als onderwerp genomen zouden kunnen worden. Neem nu het magnetronverhaal.
Het is nu een jaar geleden dat ik al puzzelend de ontdekking deed, dat bij het plaatsen van de nieuwe keuken niet de juiste magnetron was geleverd. Ik kon er immers geen cake, taart of koekjes of iets dergelijks in bakken. Het ding had geen ovenfunctie.
Na veel gedoe waren de Smegleveraar en de keukenspecialist bereid alsnog de juiste magnetron met het goede typenummer tegen betaling van de meerprijs te plaatsen. Aldus geschiedde. De onjuiste magnetron mochten we houden en het was aan ons om er iets mee te doen.
Het werd dus een sta-in-de-weg in de garage, wij zijn nu eenmaal niet zo erg handig met het verhandelen in tweede hands spullen. Niet wat het kopen betreft en al helemaal niet met iets verkopen. Manlief heeft in het afgelopen jaar eens een flauwe poging ondernomen door hier en daar in een supermarkt een briefje op te hangen, maar hierop is geen enkel respons gekomen.
De sta-in-de-weg bleef dus een sta-in-de-weg, op zich niet zo rampzalig, maar wel als je elk plekje in de garage binnenkort nodig gaat hebben, omdat de hele inboedel van de kamer er geplaatst moet worden in verband met het schuren van de vloer.
Wat te doen met zo'n dure, je spreekt toch al gauw over een slordige zevenhonderd euro, bijna niet gebruikt apparaat? Zo maar naar de stort, dat kan toch niet? en bij kringloop zouden ze ook wel niet zitten te wachten op zo'n specifiek inbouwgeval, zo was mijn gedachte.
Met de moed der wanhoop en meer vanuit het idee, het gaat toch niet lukken maar dan heb ik toch echt alles geprobeerd, heb ik de sta-in- de-weg vorig weekend op marktplaats aangeboden. Met de inbouwkoelkast was het destijds ook niet gelukt....
Op zondag kreeg ik een signaal op mijn mobieltje met de melding: Nieuws van Marktplaats. Er was vijftien euro voor het ding geboden, ik had vijfentwintig gevraagd. Geen punt. Ik heb snel een mailtje geschreven, dat er maar contact moest worden opgenomen, om een tijdstip van afhalen af te spreken.
Maandagmorgen al voor negen uur ging de telefoon. Of de magnetron er nog was. Ja die was er nog. De beller was niet dezelfde als die van het bod. De beller vroeg nog enige details, want ik had niet de moeite gedaan er een foto bijnte plaatsen en reageerde zeer verheugd, dat dit precies de magnetron was die hij kon gebruiken voor de nieuwe keuken die hij thuis zelf aan het maken was.
Nog diezelfde middag is hij hem komen halen. Hij blij, ik blij. Dat ik er echt vijfentwintig euro voor gekregen heb is maar bijzaak. De sta-in-de-weg is weg en heeft een goede bestemming gekregen.
elf reacties
Leve Marktplaats en vergelijkbare sites. Fijn toch dat je de spullen op een nette manier kwijt raakt? Weggooien is zonde, dan kun je de artikelen nog beter op een gratis-site zetten.
Ik heb er vaak gebruik van gemaakt.
Het is natuurlijk zuur dat je er zo duur voor betaald en er dan maar zo weinig voor terugkrijgt. Ik kan het me voorstellen want ook bij mij ontbreekt elk spoor van commercieel vermogen. Enfin, je bent van dat ding af, dat wel. Een mooi verhaal, waaruit blijkt dat je een wanprestatie kan leveren en toch met de ontvangst van een meerprijs kan wegkomen. Alsof er geen BW met koopovereenkomst-artikelen bestaat.
Goed stuk, Hanscke. Met plezier gelezen.
Kijk dat is altijd nog goed verdiend natuurlijk!
Fijn dat iemand er nu heel erg blij mee is!