SURFEN
Tijden veranderen, dacht ik, terwijl ik dit school jaar voor de laatste keer die kant uitreed en ondertussen naar de radio luisterde. Ik hoorde een inteview met surfer Dorian Rijsselberghe. Hij is gevraagd om de vlag tijdens de openingsceremonie van de Olympische Spelen binnen te dragen.
Op zich een hele eer natuurlijk, maar ik zat op het puntje van mijn autostoel toen ik hoorde, dat het de laatste keer is dat surfen een olympische sport is. Het kitesurfen heeft het gewone surfen verdrongen en zal de volgende keer een Olympische sport zijn.
Waarschijnlijk geïnspireerd door het naderende vakantiegevoel, dwaalden mijn gedachten af naar een flink aantal jaren geleden. Ik zag de vele auto's op weg naar de vakantiebestemming in Frankrijk met bovenop het autodak één of meerdere surfplanken weer voor mij.
Surfen op de Franse meren (waar vaak geen zuchtje wind stond) was in de jaren tachtig erg populair. De paar keer dat wij vanuit Meymac of vanuit Belgarde, waar we toen een huisje gehuurd hadden, een dagje met de kinderen naar het Lac de Vassivière gingen, vond ik het toch een beetje spijtig, dat wij niet kapitaalkrachtig genoeg waren om met die surfplankmeute mee te doen. Ik zag dat namelijk wel zitten, heel rustig staan op een plank op een spiegelglad watertje. Dit in tegenstelling tot het mij niet of nauwelijks staande kunnen houden op een plank vanwege de harde wind, tijdens de paar lessen die ik ooit heb gehad. Wat ben ik bang geweest, toen ik wel een keer stond en de plank met de wind in het zeil er met mij van door ging. Dat was gelijk het einde van mijn surfcarrière.
Het surfen is in de loop der jaren behoorlijk in populariteit gezakt en dat heeft dan natuurlijk ook zijn vertaling naar de Olympische Spelen. Ik denk dat Kitesurfen inderdaad wat spectulairder is om naar te kijken.
Mijn echte vakantie, en dan bedoel ik het weggaan, gaat over enkele dagen beginnen en het is de bedoeling om dit jaar naar de Corrèze te gaan. Misschien kom ik ook wel weer een keer bij het genoemde Lac. Ik ben heel benieuwd of ik daar dan nog surfplanken aantref. Kitesurfen zal daar echt niet gaan, vanwege het vaak windstille meer.
negen reacties
Ik weet het zelf dan niet meer zo goed, maar ik ken de verhalen van mijn ouders en mijn broer nog goed. Inderaad met tig surfplanken op de auto op naar Frankrijk.. Dan wel niet aan een meer, maar op de oceaan, maar toch! 
Ik kan me zo indenken dat op ons plekje de surfers nu ook niet meer zijn, maar dat ze ook aan het kiten zijn!
Ik heb als kind ook korte tijd gesurfd, samen met mijn broer hadden we een surfplank, en een fietsaanhangwagen waar die achter kon.
Hij heeft er meer plezier aan beleefd dan ik.
Mijn vriend Humberto was een professioneel surfer destijds in Aruba. Van hem weet ik dat dit niet echt een gezonde sport voor je lichaam is.
Wat mij fantastisch lijkt is surfen op de oceaan. Als ik het zie op tv, die enorme rollers en daarop/in een miniem mensje op een plank, dan denk ik dat het geweldig moet zijn. Ik wou dat ik het durfde.
Surfen op een vlak meer kan ik me amper voorstellen.
Surfen is heerlijk. Ook met stevige wind. Net als met skiën heb je geen tijd om aan iets anders te denken. Je bent bezig die plank of lange latten onder je voeten in bedwang te houden. Ik zou graag nog eens op de surfplank staan, maar dat lijkt me niet zo verstandig met mijn schouder.
Maar kiten, nee daar moet ik niet aan denken. Dat laat ik graag aan anderen over. Is mij toch net wat te ruig.
Heerlijk vooruitzicht voor je om over een paar dagen op stap te gaan. Sterkte met de voorbereidingen. En daarna een heel fijne, zonnige vakantie gewenst!
Ik vind het wel een mooi gezicht, die surfers op de golven.
Maar zelf nooit gedaan.
Veel vakantie voorpret, en daarna een goede reis.
mijn schoonbroer heeft jaren geleden nog leren surfen tijdens zo’n sportkamp maar sedertdien is daar nooit nog iets van in huis gekomen.
Ik ken echt niemand die surft. Hoewel er vlakbij mijn woonplaats een populair surfstrandje zit. Meestal met duitsers. En die moeten het water dan delen met kitesurfers.
Love AS always
Di Mario