DE STEMMING
De verkiezingen ziijn ook niet onopgemerkt aan mij voorbij gegaan. Het heeft mij heel veel moeite gekost om een keuze te maken, maar ik ben er uitgekomen. Ook ik ben één van die strategische kiezers.
Ik ben niet zo'n linkse of rechtse denker. Ik ben meer iemand van het midden. Ik juich het toe dat er partijen zijn die het voortrekkerstouw willen nemen zoals de Partij voor de Dieren; zij zijn het die ons wijzen op het welzijn van dieren en wat nog belangrijker is, het besef dat dieren een heel belangrijk onderdeel zijn van de voedselketen.
Ik ben ook blij dat er een paar partijen als remmende factor gezien worden. Zij zijn misschien wel de bewakers over onze normen en waarden. Traditioneel denken, in de trant van 'toen het gezin nog de hoeksteen van de maatschappij was', had ook zijn goede kanten.
Door de jaren heen ben ik wat genuanceerder gaan denken. Ooit was ik vol idealen en zag ik "mijn partij" de PPR als de motor die een veranderende samenleving moest aanjagen.
Nu kies ik meer voor evenwicht. Ik ben dan ook blij dat, de twee grote partijen waartussen ik uiteindelijk een keuze moest maken, beide hebben gewonnen. Misschien is dit wel een heel vreemde gedachte, want de ideologiën zouden immers haaks op elkaar staan?
Ik heb beide programma's goed bestudeerd en ik ben het noch met de éne partij, noch met de andere partij volledig eens. Samen hebben ze de meerderheid en ik vind dat ze het de komende jaren maar eens samen moeten gaan uitzoeken. Misschien bereiken ze dan een evenwicht en daar heb ik uiteindelijk voor gekozen.
De tijd zal het leren. Eerst de formatie maar eens afwachten. Ik ben daar voldoende in geïnteresseerd om dat in de komende tijd te volgen. En zeker de eerste veertien dagen heb ik daar voldoende tijd voor.
De foto's zijn gemaakt in het Uhrmuseum te Triburg
negen reacties
Rood en blauw samen kan paars worden, dat is niet verkeerd om de winter mee in te gaan.
En dinsdag gezellig hoedjes kijken.
Ik heb strategisch D66 gestemd en heb zelfs gewonnen, ik voel me als PPR man verraden door Sap en soortgenoeten. Ik heb deze partij dan ook verlaten en heb mijn lidmaatschap opgezegd, het vertrek van Femke en Kunduz waren de druppels die de emmer deden overlopen.
In 1981 stemde ik strategisch op Joop den Uijl. Hij won de verkiezingen en verloor de formatie. Sindsdien geen strategische stem meer van mij, maar twijfelen tot in het stemhokje…
Ik vind het volkomen kut.
Strategisch stemmen is lulkoek, men stemt waar men achter staat.
En helaas, de meerderheid der mensen geilt op zoiets als een peperduur koningshuis, en die zitten weer stevig in het zadel.