KERSTBLUES
Gezien de rij auto's die er al stond, waren wij vast niet de eersten die naar binnengingen. Het kerkje was inderdaad al voor drie kwart gevuld. Er heerste een prettige ongedwongen sfeer. We vonden nog een mooi plekje, ongeveer in het midden van de kerk.
Een paar dagen geleden hadden we in het plaatselijke krantje gelezen, dat deze bluesband nog een keer zou optreden. Ruim dertig jaar geleden waren één van de bandleden en ik collega's. We werkten toen in een clubhuis, ik als sociaal cultureel werkster en hij gedurende een jaar als administratief medewerker in het kader van een jeugdwerkloosheidsmaatregel. Hij was nog heel jong, amper achttien jaar en kwam net van de HAVO, maar bezat een humor die ik nooit vergeten ben.
Toen de band begon te spelen, werd ik, vooral in het begin, eerst wat afgeleid door de vele herinneringen die boven kwamen. De korte inleiding van de leadzanger en mondharmonicaspeler, mijn vroegere collega dus, had dit alleen nog maar meer aangewakkerd. Dertig jaar geleden had hij de blues vertolkt, de woorden gezongen, zonder echt te beseffen wat hij zong, zo vertelde hij.
Voor mij was dat toen een beetje anders. Ik was begin dertig, reeds moeder van twee kinderen en voor de tweede maal getrouwd. En toch, nu dertig jaar later, heb ook ik het gevoel dat ik toen nog wel heel erg jong en onervaren was.
Na een paar nummers slaagde ik erin om in het hier en nu te komen en te blijven. Ik voelde mij één met de bezoekers van dit concert. De blues! Wat een heerlijke muziek, wat een sfeer.
Elk jaar wordt er de avond voor kerstavond in dit hele oude kerkje een speciaal concert georganiseerd. Het is meer een traditie dan dat het echt iets met de kerst te maken heeft, maar het roept wel de sfeer van saamhorigheid op. We gaan niet ieder jaar, maar dit jaar dus wel. Het was een heerlijke avond vol warmte en gezelligheid.
Ik wens een ieder hele sfeervolle en gezellige kerstdagen.
klikzeven reacties
Mooie herinneringen toch… Ik wens jullie een paar hele fijne dagen toe. “Let the force be with you”.
Het mooie van ouder worden is denk ik dat je meer ervaring en overzicht hebt. Je hoeft niet meer zo te (onder)zoeken maar je denkt wat terug en beoordeelt je leven op waarde. Tegelijkertijd is er nog een masse te doen en te beleven. Maar dat kun je op een rustige manier beleven. Jouw gedachten zijn herkenbaar. Het is af en toe alsof je om jezelf heen loopt. Mooi eigenlijk.
Muziek kan in je hoofd zomaar een luik openklappen waarna de herinneringen met kruiwagens tegelijk naar boven komen. Ouder worden is eigenlijk best relax, je hebt alles al zo’n beetje uitgevonden en maakt je minder snel druk. De dieptepunten kun je maar beter vergeten en je concentreren op de hoogtepunten. Maakt het leven een stuk aangenamer Bij jou ook gelukkig.
Liefs, Kakel
ja, dat is het leuke van ouder worden, dat merk ik nu al.
Ik kan mezelf nu beter zien hoe ik was en zo.
En kerst, het gaat snel he, nu alweer.