MIJN NAAM

Zondag gedichtendag. Dit keer een gedicht wat mij, en met mij verscheidene vriendinnen, in die tijd erg aansprak.


mijn moeder is mijn naam vergeten,
mijn kind weet nog niet hoe ik heet.
hoe moet ik mij geborgen weten?

noem mij, bevestig mijn bestaan,
laat mijn naam zijn als een keten.
noem mij, noem mij, spreek mij aan,
o, noem mij bij mijn diepste naam.

voor wie ik liefheb, wil ik heten

1976   neeltje maria min

hanscke Zondag 16 April 2006 - 5:21 pm | | Gedichten

drie reacties

Renesmurf

Sneu, en zeer actueel nog steeds.

Renesmurf, (URL) - 16-04-’06 22:54
Marieke

Dat is een prachtig gedicht. Ik heb het boekje gekocht, toen het net uit was en heb het nog…Hoe is het met je nieuwe kleindochtertje? Ben natuurlijk ook benieuwd naar de oudste.

Marieke, (E-mail ) (URL) - 17-04-’06 13:04
marijk

Dit gedicht komt me ergens bekend van voor; maar ik kan me niet herinneren waarvan…Ik vind het heel mooi!!!
ot:noa lijkt qua angst niet op mij; ik was vroeger nergens bang voor; ik was een enorme rauwdauwer die altijd met kapotte knieen en kapotte ellebogen liep…
fijne dag nog!

marijk, (URL) - 17-04-’06 14:17
(optioneel veld)
(optioneel veld)
Om een reactie te kunnen plaatsen moet je de vraag beantwoorden met een cijfer.
Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.