NETWEBDRADEN
De zomer loopt ten einde. De dag begint niet meer zo vroeg en eindigt al voor halverwege de avond. Na een teleurstellend voorjaar is het toch een fantastische zomer geworden. Een zomer waarin ik heel veel buiten ben geweest.
Na vorig jaar een kwakkelende zomer qua gezondheid gehad te hebben, een herfst met vele kwalen, een winter waar pas in de tweede helft eindelijk sprake was van een aarzelend herstel, kon ik in het voorjaar eindelijk beginnen met wat te revalideren. Ik ben begonnen met kleine stukjes lopen, nog niet al te ver fietsen en middels het wekelijkse zwemuurtje heb ik wat aan de algehele conditie gesleuteld. En zie daar het resultaat. Ik kan nu aan het eind van deze zomer zeer tevreden zeggen dat ik veel gewandeld en gefietst heb en ik heb zelfs weer een paar keer op de tennisbaan gestaan.
En heb ik dat herstel nu echt te danken aan die paar injecties in de voet en wat extra vitaminepilletjes D? Ik weet het niet. Ik weet wel dat mijn lichaam in de afgelopen maanden heel veel werk heeft moeten verzetten om het aangetaste slijmvlies van slokdarm, maag en darmen te laten herstellen van de gevolgen van al die ontstekingsremmers met bijbehorende maagzuurremmers. Het innemen van de psorinovo, HET middel tegen psoriasis en in mijn geval tegen artritis psoriatica kon tot voor kort nog steeds niet plaats vinden. Het maagzuur was nog veel te agressief waardoor het pilletje vroegtijdig uit elkaar viel, en niet in de twaalfvingerige darm met als gevolg allerlei onaangename klachten van dien. Sinds een paar dagen slik ik het medicijn wel en ik hoop dat het nu goed gaat. Dat zou mij voorgoed van mijn gekwakkel moeten afhelpen, want dat is mijn grote angst, dat het hele gedoe van allerlei ontstekingen in voet en elders weer opnieuw begint.
Tot nu toe is daar gelukkig nog geen sptrake van. Vandaag heb ik weer eens een officiële wandeltocht gelopen en ik heb genoten. Hond Iemand is inmiddels ook oud genoeg om twintig kilometer te mogen lopen, zodat we vanmorgen met ons vieren, P, hond Iemand dus, hond Hessel en ik welgemoed op stap zijn gegaan.
Deelnemen aan een georganiseerde tocht is toch net iets anders dan zelf over 's heren wegen te zwerven. Het is te vergelijken met een toetje, maar dan mèt slagroom. Hoe vluchtig de contacten met de mededeelnemers ook zijn, het hoort er wel bij. Het zien van een oudleerling met wie ik een aantal kerstspelen gedaan heb roept hele fijne herinneringen op. Het even meedeinen op de muziek van een shantykoor wat ergens bij een rust gestationeerd was doet mij in een heerlijke roes mijn weg vervolgen, nagenietend van de begroetingen in de vorm van "hallo" en "hé doen jullie ook mee?" van een paar shantyzangers die ik ken. Het geeft mij het gevoel, hier hoor ik. Hier ben ik thuis. Deze wandeltocht was namelijk vanuit een buurdorp georganiseerd.
Met deze update over mijzelf hoop ik weer een frisse start te maken met wat regelmatiger iets op mijn weblog te schrijven. Daarnaast wil ik iedereen weer wat trouwer gaan bezoeken. Ik zal mijn leven weer iets gestructureerder moeten laten verlopen en daar hoort mijn weblogactiviteit ook bij. Netwebdraden buiten zijn leuk, maar ik geniet ook van netwebdraden, gevlochten op de computer.
dertien reacties
Geweldig dat het zo goed met je gaat. Dat je weer allerlei activiteiten kunt ondernemen, zonder door kwalen gehinderd te worden. Ik hoop dat je een hele mooie herfst zult hebben met vele wandelingen. Dat de herfst ook een mooie tijd op school zal worden, waardoor je volgend jaar met goede gevoelens terug kunt kijken, terwijl je geniet van je ‘vrijheid’!
Dit is een mooie positieve evaluatie. Fijn dat het weer beter gaat, dat geeft de burger moed. Zo vergaat het mij tenminste. Als iets waar ik lang last van heb en me belemmert in mijn vrijheid toch herstelt ben ik extra blij omdat ik toch altijd een beetje een doemdenker ben en denk dat het nooooit meer goed komt. Fijn dat je het gevoel hebt dat je nu weer vooruit kan.
Fijn dat het allemaal weer beter gaat.
Een goede start voor de laatste periode.
Maar eerst nog een mooie zondag.
Het is niet alleen de zon met vitamine d, maar dat iedereen om je heen positiever is in de zomer wat iedereen beter in zijn vel zit.
Love As alwyas
Di Mario
De zomer is gelukkig nog niet voorbij, dus je hebt nog kansen. Maar, doe het rustig aan, dat hou je langer vol…
Dit is een zeer positief logje, Hanscke. En nu vasthouden hè? Misschien kun je andere bloggers als vanzelf aansteken met je enthousiasme 
Helemaal top dat je zo lekker in je vel zit , goed om te horen !
Ik hoor óók bij de mensen die de “web-contacten“als heel waardevol ervaart, ánders dan die in het gewone leven maar zeker nét zo belangrijk!
En als je jezelf een keertje teleurstelt, begin je de volgende dag gewoon opnieuw met je goede voornemen! Het belangrijkste is dat het goed met je gaat :D
Liefs Kakel
Fijn om te lezen dat het weer beter gaat! Vooral als het iets is dat je belangrijkste liefhebberij blokkeerde.
Fijn dat je je weer wat beter voelt. Houden zo!
Ook ik vind het belangrijk, zowel de contacten op het net als in real life.
Dat houdt ons jong en monter
Janny
Ik hoop ook, Hanscke, dat het nu over is met al die ongemakken. En dat je alles blijft kunnen wat je zo graag doet. Het beste gewenst!
ja, in de herfst begint het weblogseizoen altijd weer, maar he, de ware logger logt gewoon almaar door.
Gelukkig is het nog steeds zomer, en elke mooie dag is weer om lekker van te genieten, vooral in het weekeinde!