VERMAAK
"Ik doe aan netwerken". Ik word altijd een beetje kriegel als ik die uitdrukking hoor. Dit als actieveve daad benoemen doet mij altijd denken aan die beestjes met harige pootjes, zo'n insekt, die steeds maar bezig is, heel doelbewust een web te weven om een prooi te vangen. Misschien is deze associatie wel de oorzaak dat ik zo'n weerzin heb tegen dit gedoe. Om het nu misbruiken van mensen te noemen gaat mij dan wel weer te ver, maar het heeft voor mij toch net iets meer lading dan alleen maar mensen "gebruiken", want in die win-winsituatie geloof ik niet zo.
Mensen hebben elkaar nodig; natuurlijk, dat is ook zo. Dat is ook het eerste wat ik de leerlingen vertel wanneer ik start met de lessen communicatie. Maar tussen elkaar nodig hebben en elkaar gebruiken zit wel een verschil. Als voorbeeld neem ik de groep Red Hatters waartoe ik behoor.
Om plezier te maken heben we elkaar nodig. Samen maken we de sfeer. Om als vrouw in je eentje met een rode hoed en in een paarse jurk door een stadje waar het feest is te gaan lopen is niet leuk. Maar zie, als je dit met een groepje van vijftien vrouwen doet, dan gebeurt er van alles, maar niets spectaculairs en toch is het reuze leuk. Onze saamhorigheid is dan op dat moment heel groot en het zich even met elkaar verbonden voelen heeft voor iedereen een meerwaarde waar met plezier op teruggekeken kan worden.
Ik ben heel erg blij dat ik een groep, en ik gebruik dan toch maar even dat in mijn ogen dat nare woord, een netwerk gevonden heb waar ik mij bij thuisvoel. Gisteren waren we bij een Red Hatter ter ere van de open dag van haar schoonheidssalon. Ter opluistering was er ook een dansgroep uitgenodigd. Deze groep oudere dames hadden ook zichtbaar plezier in dat wat hen samenbindt, het in-line dansen. Toch zou ik mij daar absoluut niet op mijn plaats voelen. De strakke voorgechreven kledinglijn, allemaal hetzelfde en allemaal op hetzelfde moment dezelfde pasjes moeten maken, nee, dat is niets voor mij. Daar zou ik alleen maar recalcitrant van worden.
Voor red hatters kan het juist een uitdaging zijn om weliswaar wel iedere keer in het paars en rood te verschijnen, maar toch iedere keer weer net iets anders aan te hebben. Daarom was ik ook zo blij dat een mede red hatter zich over mijn jurk, die ik al maanden geleden voor een prikkie gekocht had, ontfermd heeft en deze passend heeft gemaakt. Zij bood spontaan aan, dit voor mij te willen doen. Geloof me, als ik dit door middel van het echte netwerken tot stand had moeten brengen, dus heel bewust op zoek gaan naar iemand die deze jurk zou kunnen vermaken, dan zou het mij nooit gelukt zijn. Dan zou ik mij suf geprakkizeerd hebben wat mijn tegenprestatie dan zou moeten zijn.
Nu kon ik mij uitleven in het bedenken van een aardig presentje om mijn oprechte dank te ondersteunen. Het is een mooie doos vol dankbaarheid èn tien machinenaalden geworden.
twaalf reacties
Ik geniet van een Photowalk, gelijkgezinden en verder geen verplichtingen. En toch komen dezelfden altijd weer…
ja, er zijn vast evenveel voors als tegens, dat is sowieso met traditie`s al zo, of gelijksoortige afspraken.
Ik vind netwerken klinken als omhoog werken, maar het is breder.
Weblogs lezen en reageren is ook een vorm van netwerken.
Wat is je jurk toch mooi Hanschke!
Ik begrijp wat je bedoelt. Het vanzelfsprekende “iets” dat er heerst in onze chapters, is niet bereikt door doelbewust te netwerken, maar door onderlinge verbondenheid. Een groep vrouwen die het allemaal fijn willen hebben met elkaar zonder dat iemand er (materieel) voordeel van heeft. Ins ons chapter hebben we helaas een paar keer met sterfgevallen te maken gehad. Toen ik na afloop van de begrafenissen met familieleden sprak vertelden ze steeds dat hun dierbare de vanzelfsprekende verbondenheid zo fijn gevonden had.
Verbondenheid zonder eigenbelang.
Janny
Het woord ‘netwerken’ is voor mij toch wel gebonden aan carrière maken. Het samen met elkaar plezier beleven, of dat nu red hatten is of inline dansen of ….., is voor mij samen met vrienden een gevoel delen, zonder het nodige moeten. En dat moeten is bij ‘netwerken’ vaak aanwezig.
Netwerken komt maar heel zijdelings kijken bij jouw red hatters groepje denk ik. .Bij het echte “netwerken “ is toch de hoofdzaak “kan , en zo ja, wát kan een bepaald persoon voor me betekenen .
Maar jullie willen gewoon” iets voor elkaar “ betekenen , dat is veel minder “gebruik maken van elkaar “ dan echt netwerken.
Toch is bloggen inderdaad ook een beetje “netwerken” al is ook dát toch meer gericht op samen plezier maken.
In ieder geval kun je bij het bloggen óók mensen tegenkomen die onbaatzuchtig hulp aanbieden ,net als jij bij de red hatters .
De jurk is een juwééltje ,je ziet er geweldig uit! En net wat je zegt , in je uppie zou je zo niét naar buiten gaan maar de groep maakt het mogelijk.
Hoeden dragen lijkt me réuze leuk maar ik mis inderdaad het lef om een hoed op te zetten 
Prima toch als je je in je eigen groep op je plek voelt. Dat is het belangrijkste. 
Die andere dames voelen zich waarschijnlijk bij het line dancen weer helemaal op hun plek.
We zijn vrij om te doen en te laten wat je wilt.
En of je het nou netwerken wilt noemen of niet, iedereen doet het!
Ik hou er ook niet van, van het woord ‘netwerken’ maar dat komt omdat ik er direct een groepje gladde brallerige mannen bij zie die elkaar constant de bal toespelen. De jurk is geweldig!
Prachtige jurk en julie zien er allemaal geweldig uit. Paars met rood, ik zou het nooit durven, maar eigenlijk is het een prachtige combinatie. Ik zag gisteren, zondag bedoel ik, in Dordt ook een groep Redhatters op een terras zitten.
Netwerken zie ik als mensen vrienden noemen omdat je ze kunt gebruiken om iets te bereiken. En daarna weer laten vallen.
Netwerken heeft voor mij iets zakelijks, daar ben ik allang niet meer mee bezig. Red Hatters is ook niets voor mij, maar gelukkig hoeft dat ook niet, als jij maar lol hebt in je mooie paarse jurk!
Het ziet er prachtig uit, Hanscke. En over dat netwerken: ik weet het niet zo. Ik netwerk niet veel (tenzij je webloggen ook als netwerken ziet). Maar ik denk dat je ook kunt netwerken om niet. Mensen die een hobby delen en dat digitaal uiten, netwerken toch ook. Facebookers en Twitteraars (ik doe er niet aan maar dat terzijde) doen dat toch ook voor de lol. Ik neem tenminste niet aan dat daar louter zaken worden gedaan.
Hoe zie jij dat?
Wat een hartstikke leuke foto! En je jurk is ook mooi!
Toen mijn dochter in groep 8 de hoofdrol van de musical mocht spelen, had ze ook dringend een jurk nodig. Gelukkig bood een moeder van een klasgenote aan om hem voor mijn dochter te maken. Kennelijk wist ze al dat ik op naaigebied twee linker handen heb. Vandaag dat ik me helemaal in je blijheid kan verplaatsen :D