TOEN IN NU
Ruim een maand geleden, 13 maart 2006, schreef ik een artikel over het boek: "het nichtje van Eva", geschreven door Sybille Knauss. Het boek had nogal indruk op mij gemaakt, zowel het verhaal als de beschrijving van Berghof, beter bekend als Het Adelaarsnest. Ik schreef toen dat de schrijfster Sybille Knauss de lezer zo treffend meevoerde in de beschrijving van de woonsituatie Berghof en het Theehuis op Mooslahnerkopf. Ik maakte de kanttekening dat ik de volledige beschrijving + foto's met behulp van de zoekmachine google op het internet had kunnen vinden.http://thirdreichruins.com/berghof.htm Ik heb toen met opzet nagelaten om deze link te plaatsen.
Afgelopen paasweekend kocht ik voor de gezelligheid het tijdschrift NU. Met grote verbazing stuitte ik hierin op het artikel "Vakantie vieren op Hitlers berg" met foto's en een lijst van bezienswaardigheden. Had ik vanuit piëteit mijn twijfels om de kennis rondom Berghof te publiceren of een link daarheen te plaatsen, dit tijdschrift heeft kennelijk geen enkel bezwaar om dit zo in de openbaarheid te brengen en te propageren. Ik weet niet of ik het ethisch wel juist vind om dit buitenverblijf (of de overblijfselen ervan)nu als grote bezienswaardigheid aan te prijzen.
Ik vraag mij af: zijn door de jaren heen de scherpe kanten toch een beetje van de oorlog afgesleten, waardoor deze objecten in de belangstelling kunnen komen te staan? En is dat goed of juist niet? Ikzelf heb op deze vragen nog geen duidelijk antwoord. Voor mij blijven het voorlopig nog even vraagtekens.
Het is erg goed dat ook daar aandacht voor is.
We zijn inmiddels “volwassen” genoeg om ook die kanten te belichten.
Wat gebeurt is is immers gebeurt, en zal nimmer worden vergeten.
Tja, en hoe ze iets aanprijzen geeft wel eens te denken.