GESCHENKEN
Dit jaar had ik het eigenlijk over willen slaan, maar wanneer ik dan hoor, dat het toch wel erg op prijs gesteld wordt om het sinterklaasfeest samen te vieren, ben ik direct om. Ik vind het namelijk wel leuk om in de decembermaand met pakjes te lopen sjouwen, maar ik had al een beetje de inschatting gemaakt dat de laatste loodjes van mijn arbeid in loondienst wel eens erg zwaar zouden kunnen worden.
Met de toezegging om het wel gezellig te komen vieren, nam ik mij voor om het mijzelf dit jaar dan maar iets gemakkelijker te maken en in plaats van allemaal winkels af te hollen, eens op het internet rond te kijken en niet te luisteren naar het stemmetje in mij, dat ik er mij dan met een koopje van af maak. Voor mij heeft het geven van een geschenk namelijk pas waarde, als ik er ook enige moeite voor heb gedaan. Domweg snel iets ophalen uit de winkel past niet bij mij, dan zit er geen gevoel bij.
En toen las ik gisteren een artikel over geschenken in het ADmagazine, waarin gesteld wordt dat een geschenk meer is dan een geschenk en dat schenken psychologisch en cultureel gezien een complexe, betekenisvolle zaak is. Het is als het ware het cement in de sociale relaties. Ik ben het hier helemaal mee eens. Een goed cadeau uitkiezen is moeilijk, want het zegt indirect wel iets over hoe iemand de relatie met de ontvanger waardeert. En door de wijze van accepteren zegt de ontvanger vervolgens ook weer iets over zijn kijk op de relatie.
Inmiddels heb ik mooie verlanglijstjes binnen gekregen en omdat ik mij al enigszins geörienteerd had weet ik nu al wat ik kan bestellen en waar ik echt voor naar een warenhuis moet. En stiekempjesweg ben ik ook al bezig met het verzamelen van surpriseverpakkingen. Hoezo geen aandacht bij wat ik schenk. Zeker wel, maar op een iets andere manier.
En last but not least, ik ben er dit jaar eindelijk in geslaagd om zelf een aardig verlanglijstje op te stellen, want voor mij is er vaak het probleem, wat moet ik vragen. Ook dat schijnt in deze tijd een bekend fenomeem te zijn. We schenken tegenwoordig niet meer uit schaarste maar uit overvloed. Iedereen heeft alles al, wat moet je dan nog geven.
Een tip uit het krantenartikel pas ik al een aantal jaren toe. Het hele jaar door schrijf ik, iedere keer als mij wat in de gedachten schiet wat ik graag als cadeautje zou willen hebben, dat in de agenda bij mijn verjaardagsdatum. Een andere tip ga ik zo nu en dan ook opvolgen. Wanneer ik iets leuks zie wat ik een ander op een zeker moment als cadeautje zou kunnen geven, koop ik dat alvast.
Met dit alles heb ik weer helemaal vrede in mijn hart over hoe ik het dit jaar ga aanpakken. En nee u hoeft mij niet te waarschuwen voor allerlei malefide websites. Ik heb in het journaal deze praktijken gezien, maar door mijn research weet ik heel goed wat ik doe. En zeker NIET betalen voordat ik een artikel echt in huis heb.
De foto's die ik hier bij geplaatst heb, komen ook al uit een soortgelijke gedachte voort. Niet alles wat ik zie hoef ik te kopen. Ik maak de laatste jaren vaak een paar foto's van al dat moois wat ik in een etalage zie en zo af en toe bekijk ik dit dan weer en geniet ik er opnieuw van zonder het te hebben.
elf reacties
In dat artikel wat je las, zit wel een kern van waarheid, ik beleef dat net zo. Iemand iets schenken is in ieder geval een betekenisvolle zaak. Ik koop nooit zomaar lukraak iets voor iemand, denk er altijd lange tijd over na (te lang soms pfffff). En bijna altijd valt het in goede aarde bij de ontvanger wat mij dan weer veel deugd doet. Vooraf verlanglijstjes maken is juist heel handig. Zo voorkom je dat je iemand iets geeft waar ‘ie niets aan heeft. Nu geloof ik al járen niet meer in Sinterklaas maar elkaar cadeautjes geven (loodjes trekken, surprises maken) blijft hartstikke leuk én gezellig!
Een Sinterklaasfeest kan voor mij alleen maar een feest zijn als er surprises en gedichten worden gemaakt voor hele kleine cadeautjes. Zomaar inpakken en zonder gedicht geven, is voor mij niet het Sinterklaasgevoel.
Als ik door het jaar heen iets zie waarvan ik denk dat een ander dat leuk vindt, koop ik dat, zodat ik in de drukke tijd niet alle winkels hoef af te lopen om iets leuks te vinden.
Ook mijn eigen wensjes schrijf ik het hele jaar door op, zodat ik wat zinnigs tevoorschijn kan toveren als er een verlanglijstje wordt gevraagd.
Sinterklaas vier ik niet, maar toch mogen een paar mensen een kadootje ontvangen. Niet via een verlanglijstje, maar omdat ik het kleine presentje goed vind passen.
Ik koop regelmatig iets ruim van te voren, omdat ik het dan op dat moment tegenkom en er dan later niet naar hoef te zoeken.
Sinterklaas zit er niet in, dat hebben we nooit gedaan, mijn dochter is dan jarig en dat gaf teveel verwarring. We doen alles nu met de kerst.
Sinterklaas vieren we niet meer, tot voor een paar jaar nog wel cadeautjes onder de kerstboom, maar ook dat niet meer. Ik geef nu vaak zomaar cadeautjes. Zonder enige aanleiding, behalve dat ik vind dat iemand daar vast blij mee zou zijn. En wat Ximaar zegt, op bestelling cadeaus geven vind ik ook niks. Zelf krijg ik het liefst iets dat ik niet verwacht, iets persoonlijks, waar iemand aandacht aan heeft besteed. En het liefst iets zelfgemaakts. Ik onthou ook altijd van wie ik iets gekregen heb. Omgekeerd vergeet ik wel eens wat ik geef. Dan zie ik jets bij iemand, en zeg ik: wat een leuk ding!! En dan wordt er gezegd: weet je van wie ik dat heb? Dus ik koop ook dingen due ik zelf leuk vind!
Zoiets als bij Ximaar en Margo is bij ons ook het geval. Meestal gaf ik de laatste jaren toch een klein geldbedrag voor dd kleinkinderen zodat er uiteindelijk iets groters waar ze meer aan hadden kon worden gekocht. Dit jaar zijn er geloof ik geen feestelijkheden, voor mij hoeft het ook niet.
Wij vieren ook Sint, en bij ons gaat het niet om het cadeau (15 euro) maar om de gezelligheid en het bij elkaar zijn.
Het gedicht moet wel een beetje inhoud hebben en de ontvanger het liefst een beetje in de maling nemen.
Ach met “ongelovigen” gaat het natuurlijk gewoon om de pret van de gedichten en/of de surprises. Maar verder is een cadeau voor iemand waar je van houdt meestal geen probleem !
Veel mensen hebben moeite om iets te kopen voor iemand wanneer ze het cadeau zelf niét leuk vinden maar de ontvanger zeker wél !
Maar het gáát uiteindelijk toch om de ontvanger in zo’n geval!
Ik vind dat mensen die het eigenlijk niet willen vieren het ook niet zouden moeten vieren.
Ik vind dat geschenkengedoe een beetje gelul.
Een kado is gewoon een pakje met papier er om, en het gaat er niet eens echt om wat er in zit, zo vier ik het altijd, naar volle tevredenheid.
Hanscke, Hanscke, wat zal jij mij een losbol vinden. Zo ernstig als jij de dingen aanpakt, ik zou dat nooit kunnen. Wij doen maar wat, de ene keer uitbundig vieren en een andere keer weer eens overslaan, al naargelang ieders wensen.
Enfin, ik wens je een hartstikke leuke Sinterklaas en aan jou zal het niet liggen. Je bent een lieverd.
Bij mij past een leuk geschenk geven niet bij verlanglijstjes. Die laatsten zie ik als het boodschappen uitbesteden aan iemand anders. Daarbij komt dat de mensen die ik ken en die met verlanglijstjes komen ook verlangen dat het precies zo is als op het lijstje. Daarmee gaat alle spontaniteit naar de knoppen. Als het gewenste niet ontvangen wordt zijn de opstellers meer dan teleurgesteld. De rest zeurt immer dat ze nooit iets weten te vragen en dat is ook zo. De meeste mensen hebben alles en anders wel het geld om het in een minder dure periode aan te schaffen.
Zelf vier ik al 30 haar geen Sinterklaas meer en ik taal er niet naar om daar weer tijd in te steken. Bij verjaardagen neem ik hooguit een bloemetje mee en vaak ook niets. Van mensen die ik uitnodig verwacht ik ook niets, behalve dat het leuk is als ze komen.