EIGEN REGIE
Eindelijk is dat doffe zware gevoel in mijn hoofd niet meer zo nadrukkelijk de hele dag aanwezig. Ik kom iets onder het juk uit van alle verplichtingen die voortvloeiden uit zaken die niet helemaal zo liepen zoals ik vind dat het had moeten lopen. Heel langzaam kom ik weer in de situatie dat ik zelf de regie van mijn leven in eigen hand kan nemen in plaats van heel hard achter de feiten aan te hollen. Ik heb even tijd om een pas op de plaats te maken.
Ik snuffel eens op mijn gemak door de uitgeknipte kranten artikelen. " Michelle Bachelet breekt met tradities in Chili". Ik had over haar en andere vrouwelijke presidenten willen schrijven, maar tijd ontbrak. Ik besluit om het voorgoed van de stapel af te voeren. Het artikel "Geluk zit in de genen" vond ik ook een inspirerend stukje waar ik iets mee had willen doen. Komt misschien nog, ik leg het weer terug op de stapel. Dit onderwerp lijkt iets minder aan tijd gebonden te zijn. Dat geldt niet voor 'Je krijgt een 6 maar het had een 3 moeten zijn' een artikel over competentiegericht leren. Dit is nog steeds een actueel onderwerp en het ligt mij na aan het hart. Dit vraagt om een nadere uitwerking en ik beloof mijzelf dat dit binnenkort zeker zal komen.
Maar naast al deze wereldse zaken kan ik mij ook ontzettend druk maken over het feit dat de familie Koolmees dit jaar geen gebruik schijnt te willen maken van hun woning achter in onze tuin. Ik betreur dat ten zeerste, want ik heb er vorig jaar erg van genoten. Begrijpen doe ik het niet, maar het geeft mij opnieuw het inzicht, niet alles naar eigen hand te kunnen zetten.
Hé, zou er iets zijn met die koolmeesjes? Ook hier lijkt er namelijk dit jaar geen gebruik gemaakt te gaan worden van de de geboden gelegenheid. Ik gaf in eerste instantie mijzelf de schuld. Ik heb namelijk in oktober in een vlaag van overijverigheid een nieuw nestkastje gemaakt. Maar misschien heerst er wel een koolmezengriep of zo iets….