EEN NIEUWE RICHTING
Het heeft mij enige moeite gekost, maar ik heb toch de beslissing genomen om niet naar mijn werk te gaan. De steeds maar dik wordende voet gaf heel goed aan rust nodig te hebben. Bovendien valt het mij op krukken voortbewegen niet mee. De vermoeidheid neemt per dag toe. Ik moet toegeven dat ik geen veertig meer ben en dat de jaren, of ik dat nu wil of niet, wel een woordje mee gaan spreken. Het is niet anders, het is ook niet mijn keuze om op deze manier uit mijn werk te geraken. Zoets kies je niet, maar overkomt je. Gelukkig was er, toen ik mijn besluit meedeelde, nog even niet naar school te komen, nu wel wat meer begrip.
Nu ik dus noodgedwongen thuis zit, met het vooruitzicht dat ik straks voor altijd "thuis" zal zijn, begin ik zo langzamerhand in een toekomst te kijken waar, wanneer mijn voet weer genezen is, van alles mogelijk zal zijn.
Ik was al een heel klein beetje met de toekomst begonnen. Afgelopen zomer had ik de toezegging al gedaan om op het bestuurlijke vlak actief te willen zijn in Stichting De Zonnebloem, toen mij gevraagd werd of ik hiervoor interesse had. Vorige week heb ik al een vergadering bijgewoond en ik zou er zeker al eerder over geschreven hebben, als die valpartij er niet tussendoor was gekomen, want ik ben erg enthousiast over wat ik gehoord en gezien heb. Ik ga hier zeker mijn bijdrage aan leveren.
Naast dat ik toch ook wel nuttig bezig wil zijn, krijg ik ook oog voor diverse reisjes of stedentrips. Wanneer dit niet meer in de schoolvakanties hoeft plaats te vinden, is het maken van reizen een stuk minder kostbaar. Zo zat er gisteren bij het blad Wandelsportmagazine een ongelooflijk goedkope aanbieding. Voor 99 euro pp kunnen we een rondreis met logies en ontbijt door Turkije maken met als hoogtepunten van de Egeïsche kust Troje en Efeze. Wel moet er dan ter plaatse nog een cultuur en genieterspakket van 129 euro pp gereserveerd worden, maar dan zijn de diners ook inbegrepen. Met nog eens 15 euro pp voor een visum èn de kosten van de reis naar en het parkeergeld bij Schiphol blijft het nog steeds een koopje. De datum, eind januari staat me ook wel aan en toch heb ik (nog?) niet geboekt.
Eigenlijk zijn we beiden wel enthousiast om op deze wijze onze nieuwe levensfase in te wijden, maar we zien ook nog wel allerlei apen, beren en tijgers op de weg. Wanneer ik deze aanbieding niet gezien had, zou het nooit in mij opgekomen zijn om bewust hiernaar op zoek te gaan, maar buiten dat trekt het mij/ons wel. Het heeft wel iets, die hele oude wereld. of althans dat wat er nog van te zien is.
Ik dub en ik dub, en als ik dit zo schrijf, krijg ik er steeds meer zin in. Maar de addertjes, die moeten er toch bijna wel zijn, waar moet ik ze zoeken, waar zouden ze zijn verstopt? Of ben ik nu te argwanig, want ach tegen de bezoeken aan een sieradenfabriek en een leermanufactuurfabriek ben ik wel bestand. Luxe grote ondoordachte aankopen zullen wij niet zo gauw doen. Ik denk er nog even over na en wie weet. Misschien trek ik de stoute schoenen wel aan. Het lopen zal dan vast geen probleem meer zijn. Enne, ik hoef toch ook niet op alle mooie reisaanbiedingen in te gaan, maar één keertje mag toch wel?
Update: Da's nou jammer, te laat! Heel januari vol. Op 12 december was er nog wel plek, maar tja, dan was ik nog niet vrij en dan is mijn voet ook nog niet klaar. Volgende keer toch maar een wat snellere reactie en geen dag bedenktijd nemen.
tien reacties
Dat is zeker jammer, maar wie weet komt die aanbieding nog wel een keer voorbij.
en er dan maar snel bij zijn.
Nu eerst maar gezellig Sinterklaas gaan vieren.
Verstandig besluit om de voet niet onnodig te belasten. Het werk blijft heus wel …
Da’s echt jammer van dat reisje. Zo te lezen waren zijn er meer kapers op de kust. En dat is meteen een bevestiging dat er misschien helemaal geen addertjes zijn :)
Niet zo twijfelen, maar doen. Niet overal beren op de weg zien, maar doen. Beter een keer je neus stoten, dan een mooie kans voorbij laten gaan. Het is natuurlijk wel zo dat je weer goed moet kunnen lopen. En dat zou misschien nog wel eens de beer op de weg kunnen zijn.
Ach, aanbiedingen te over… Eerst maar eens alles laten genezen en dan verder kijken lijkt me verstandiger.
Een goede raad van een oude vriend die je voorging in het niet geheel vrijwillig afscheid nemen van het arbeidsproces: laat je niet te snel verleiden tot het aannemen van langlopende tijdrovende verplichtingen. Die vrijwilligersbaantjes zijn gemakkelijk verkregen, maar kom er maar weer eens op een nette manier van af als het toch niet zo leuk is als je dacht. En voor dat je het weet zit je in de situatie dat je verzucht: “Ik begrijp niet hoe ik vroeger tijd had om te werken”. Doe het rustig aan en geniet eerst maar eens van de situatie dat je helemaal zelf mag beslissen hoe je je tijd indeelt en waar je prioriteiten liggen. Neem bijvoorbeeld een ACSI kaart en ga eens met de caravan op stap buiten het seizoen. Dat is heel leuk…
Prettige feestdagen en de groeten aan P.
M
Michiel:
Ik ga wel vrijwillig uit het werk, maar ik doel op de laatste weken, dat ik het niet vrijwillig voortijdig laat afweten
Je had je natuurlijk een ander afscheid van je werk voorgesteld, dat kan ik me goed voorstellen. Helaas is het niet anders.
Jammer van je reisje, maar er zijn ook vaak leuke last-minutes te boeken die niet al te duur zijn!
Oéps , deze was me ontglipt!
Klopt dat op krukken lopen een slijtageslag is als je niet heel piep meer bent. je bent gebróken na een paar van het steeds je eigen gewicht optillen en voelt iedere spier in je lichaam.
Die aanbieding had waarschijnlijk óók al vol geweest als je eerder beslist had. Een bekend “addertje” is n.l. dat er een uiterst minimaal aantal reisjes voor die prijs voorhanden is , als lokkertje omdat de meeste mensen dan tóch zwichten voor een duurder reisje omdat ze al zo warm gelopen waren.
Doen hoor! Ik heb twee vriendenstellen die de reis deden. Eén ervan zelfs op dit moment! Het andere enkele weken geleden. Het schijnt echt heel goed georganiseerd te zijn en met prima voorzieningen. Ook ik wil erg graag, maar doordat mijn man nog werkt en bovendien raadslid is, is er weinig tijd voor.
En niet te veel beren etc. op de weg zien. Wat kan je gebeuren? Het is nú de tijd om dingen te doen. Wie weet lukt het over een aantal jaren niet meer (hopelijk valt dat mee natuurlijk maar je weet nooit).
Succes!
Janny