ROBBERTJE
De laatste tijd heb ik een kladblok naast de PC liggen waarop ik onderwerpen noteer waarover ik wil bloggen. Niet dat ik om items verlegen zit, er gebeurt genoeg in de wereld, maar ook in mijn leven waarover ik zou kunnen en willen schrijven, maar meer omdat een woord of een gebeurtenis steeds maar weer wegebt om vervolgens een tijdje later weer op te duiken en dan heb ik het nog steeds niet in een blogje verwerkt. Maar vandaag is dat niet het geval, ik vat meteen de koe bij de horens.
Vanmiddag zullen wij niet aan de buis gekluisterd zitten om het schaatsen te bekijken. Bovendien wil ik het weinig over de Olympische Spelen hebben, omdat daar sowieso al veel aandacht voor is. De media staat er bol van. Wij gaan vanmiddag gezellig bridgen en we zien de schaatsprestaties wel een keer op één van de eindeloze herhalingen.
Tijdens de voorbereidingen, de honden moeten bijvoorbeeld vooraf goed zijn uitgeweest, komt opeens de uitdrukking: een stevig robbertje bridgen bij mij naar boven. De term komt vaak in boeken voor. Terwijl ik mij afvraag of dit nu met een D of met een T geschreven dient te worden zoek ik het gelijk maar op. En zie daar, een hele uitleg over de term robbertje.
Het komt voort uit het kaartspel en juist ja, met name de uit de Engelse kaartspelen whist en bridge en het wijst een reeks bijeenbehorende partijen aan. In overdrachtelijk gebruik betekent het: bepaalde korte periode van actie, te vergelijken met een potje kaarten of met een potje huilen.
Het woord robber is begin negentiende eeuw voor het eerst in de Nederlandse taal aangetroffen.
Terwijl ik dit zo opschrijf, kijk ik even vertederd naar de twee honden. Ook zij staan in het lijstje van onderwerpen waar ik weer eens over wil schrijven en wat er maar steeds niet van komt. Zij houden er van om van tijd tot tijd elkaar te vermaken door een robbertje met elkaar te vechten. Ze hangen elkaar dan wat in de bek, maar elkaar pijn doen is nog nooit gebeurd. Ik heb nog nooit één van hen horen janken. het is meer tijdverdrijf voor hen en we hoeven eigenlijk nooit in te grijpen.
We kunnen tegenwoordig dan ook gelukkig weer weg zonder hen altijd mee te moeten nemen. Wij gaan vanmiddag dus een stevig robbertje bridgen. Zij zullen wel een lekker potje gaan slapen om wanneer wij weer thuisgekomen zijn er even stevig tegen aan te gaan door gezellig met elkaar een robbertje te bekvechten.
zeven reacties
Bij ons thuis werd vroeger wel gepandoerd , dat heeft wel wat raakvlakken met bridge . Lijstjes maken om over te loggen heb ik wel eens geprobeerd maar dat lukt me niet, ik ben log nogal impulsief en weet vaak nog niet waar ik het over ga hebben als ik het “nieuwe bericht“al open heb staan.
Zodra ik meerdere onderwerpen in m’n hoofd heb “wint“er één en de rest raakt in de vergetelheid.
Maar zulke leuke honden zou ik zeker menig in een logje op laten draven
Hier in het Brabantse wordt heel veel gebridged en heb je ook veel clubs waar je dat kunt doen.
Leuk vermaak voor mensen die het leuk vinden.
Je kunt het zelfs leren via een cursus uitgezonden op de t.v.
Maar ik kijk toch liever naar het schaatsen..!
Robber is volgens mij een algemeen Engels woord ontstaan in de 14de eeuw en betekent niet meer of minder dan ‘rover’. De v en de b zijn vaker in Germaanse talen verwisseld denk bijvoorbeeld aan Serbia en Servië, Leven en Leben. Robbertje vechten is naar ik vermoed een worsteling met een rover. Rovers vielen in het verleden voorbijgangers aan.
De basis zal dus robber zijn, waar ter verkleining tje achter is gekomen om aan te geven dat het redelijk onschuldig is bij een spelletje. Bij mijn weten is in mijn omgeving dit woord immer gebruikt op school, door mijn ouders en mensen die ik ken. Geen van hen had iets met brug-spel. Kaarten hoorde niet bij het geloof en als er al werd gekaart dan was het klaverjassen.
Fijn dat je ze weer even alleen kunt laten, dat is toch wel handig. Mijn zus bridget (schrijf je dat wel zo) ook wat af, ik kan het niet maar het lijkt me wel een leuk spel.