DIERVRIENDELIJK
Afgelopen zaterdag was het weer zover, een uitje met de RED HATTERS. Een van ons heeft de beschikking over een prachtige oude schouw en ook nog over een welwillende eega die met ons van Oostmahorn naar Zoutkamp wilde varen. Ik had er echt zin in, dat bleek ook wel uit het feit, dat ik dit keer mijn voornemen waar maakte. Ik had nog niet echt een leuke paarse broek, want deze moet wel een beetje ladylike en elegant zijn dus kocht ik een lapje stof om zoiets in elkaar te zetten. En ik kan zeggen, het is echt gelukt. Na jaren weer eens achter de naaimachien. Ik moet zeggen, het smaakt naar meer! Ik vond het echt weer heel leuk om te doen.
In Zoutkamp was het vanwege de visserijdagen behoorlijk druk. Natuurlijk vielen wij door onze paars/rode outfit in velerlei vormen wel op. We kregen heel veel vragen naar het hoe en waarom, maar ook heel wat complimenten over onze vrolijke uitstraling. Ook deze middag legden wij weer heel geduldig uit dat wij op geen enkele wijze, behalve zelf vrolijk zijn en vrolijkheid brengen, een doelstelling hebben.
Dat verhindert ons niet om zo hier en daar dan een beetje cultuur of educatie op te snuiven. Deze middag hadden we naast het flaneren ook een excursie naar een palingrokerij. De uitleg was erg helder en dat maakte dat de aandacht er goed bij bleef. Zelf heb ik er flink veel van opgestoken. Ik weet nu dat palingen zowel in zoet als in zout water zwemmen, dat vrouwtjes veel groter worden dan mannetjes en dat het vijf jaar duurt voor ze volwassen zijn. Tot zover was het erg interessant.
Maar toen kwam het verhaal van het schoonmaken van de paling. Ze moeten eerst gedood worden. Dat is nogal een punt van aandacht want de partij van de dieren stelt hier nogal hoge eisen aan. Nu wordt het nog met veel zout gedaan, maar in de toekomst moeten ze eerst verdoofd worden met een stroomstoot. Dat zou diervriendelijker zijn. Eenmaal dood moeten ze van het slijm ontdaan worden. Toen we bij dit punt aangekomen waren dacht ik: ik eet nooit weer een hap paling, maar toch, aan het eind van de excursie heb ik toch een toastje paling genomen. En het smaakte heerlijk.
In een klein groepje relativeerden we de kennis die we opgedaan hadden met de opmerking dat we in ieder geval geen excursie slachthuis wilden hebben, dan zou de mogelijkheid bestaan dat we helemaal niets meer zouden lusten. Het was weer een leuk dagje uit. Jammer dat de accu van mijn fototoestel het al bijna onmiddellijk na ons vertrek begaf. Hierdoor voelde ik mij iets onthand, waardoor er voor mij over deze dag een lichte schaduw viel. Maar kom aan, er komen wel weer andere uitstapjes.
zeven reacties
Leuk zo’n dagje op stap met speciaal gezelschap.
Jammer dat de accu net leeg was, zonder foto’s toch een leuk verhaal.
Die lege accu overkwam me vroeger ook wel eens , nu heb ik altijd een reserve accu in de tas …… moet ik natuurlijk wél de tas bij me hebben.
Ik hou niet van paling dus van mij mogen ze blijven zwemmen 
Ik vind paling heerlijk en heb mijn vader vroeger veel van hen zien villen. In het zand rollen, kop eraf en vel eraf, ze bleven nog wel een tijdje doorkronkelen wat ik altijd een vreemd gezicht vond. Ik heb er geen paling minder om gegeten, zeker gerookt zijn ze heerlijk!
Leuke dag Hanscke. Ja, ik ben ook dol op paling. Maar ik kan mij voorstellen dat je eventjes griezelt.
Leuk, zo’n dagje uit en hmmmm paling … lekker!
Maar het geld voor alles, als je in levende lijve ziet hoe de dieren moeten lijden voor ons stukje vlees, dan zou je bijna vegetarisch worden. Bijna … maar nog net niet helemaal 
Geweldig dat je voor je dagje uit weer achter de naaimachine bent gekropen.
Zo’n dag varen en bezoek aan de palingrokerij is prachtig. Maar inderdaad ik zou als een struisvogel, geloof ik, mijn kop in het zand hebben gestoken, want het verhaal over het doden zou ik niet hoeven horen.
Paling eten doe ik al helemaal niet, want ik eet geen enkele vis of schaaldier.
Ja zeg, voor je weg gaat toch eerst even de accu opladen… Daar doe je het toch voor.