ZOMAAR
Zo nu en dan overkomt het mij, dat ik mij bewust word dat ik gelukkig ben. Gistermiddag was zo'n moment. Omdat we druk in de tuin bezig waren en daar veel, heel veel werk gedaan moest worden, besloot ik om niet het hele rondje met de honden te lopen, maar halverwege het fietspad terug te keren. Daar ik nu van een andere kant kwam had ik een heel ander zicht op de bomen aan het begin van het pad. Strak blauwe lucht en drie grote bomen vlakbij elkaar, niet meer vol in het blad, maar prachtig getooid in gele herfstblaadjes, badend in het zonlicht op deze zeer warme eerste novemberdag.
Nee ik heb er spijtig genoeg geen foto van genomen. Ik was te druk bezig met dat wat ik zag en mijn innerlijk met elkaar te harmoniëren en dat zal dat moment van geluksgevoel wel teweeg hebben gebracht. Zo'n moment duurt nooit zo heel lang, want kort daarna krijg ik allerlei bedenksels waarom ik mij gelukkig mag prijzen.
Ik ben zo blij dat mijn gezondheid weer is zoals die is. Ik kan weer prima lopen en dat is een paar jaar heel anders geweest. Ook zijn mijn darmklachten tot een minimum gereduceerd. Nu ik niet meer hoef te werken is mijn gezondheid er stukken op vooruit gegaan. En dat heeft niet te maken met dat ik het niet meer druk zou hebben, want ik heb het druk genoeg met van alles en nog wat, maar het leven is inderdaad niet meer zo gejaagd als dat het de laatste jaren was.
En toch mis ik zo nu en dan het werk wel, in die zin: ik zou zo af en toe best wel eens een stukje over willen doen maar nu met meer tijd. Deze week werd ik door een oudleerling aangsproken. Zij heeft een flink aantal jaren geleden een volwassenopleiding gevolgd waar ik veel lessen aan heb gegeven. Ze had het twee prachtige jaren gevonden vertelde ze mij. Kijk, dan ga ik even in gedachten terug naar die tijd. Ook ik bewaar daar goede herinneringen aan en ik zou er niets op tegen hebben om daar weer een paar maand naar terug te keren. Maar dat is uitgesloten. Er kan niets overgedaan worden, nog niet een minuut.
Het beeld van die bomen zal ik mij ook zonder foto wel blijven herinneren, maar toch ben ik blij dat ik vaak wel foto's maak. Ik word namelijk helemaal blij van de foto's die ik deze zomer genomen heb van die mooie Franse tuin bij Villandry. Sommige herinneringen hoeven niet met foto's ondersteund te worden, andere daarentegen krijgen door het zien van de plaatjes net iets meer waarde.
elf reacties
Er is een groot verschil tussen druk hebben en druk hebben. Het maakt echt wel uit of je onder tijdsdruk werkt voor je werk, of dat je het gezellig druk hebt met die dingen die je zelf hebt uitgekozen omdat je ze leuk vindt om te doen.
Ik ben blij voor je dat je gezondheid een stuk beter is en je weer heerlijk kunt wandelen. Jij blij, je man blij en de honden ook blij.
ja, soms is het vastleggen mooi, en als je er niet aan denkt om dat te doen is dat jammer. Maar wellicht kom je nog wel een keer zoiets moois tegen, en dan knip je het er wel op! Niet meer werken, ik kan me er momenteel niks bij voorstellen, zo zit dat werken ingeprogrammeerd.
Fijn dat je gezondheid weer goed is en dat je kunt doen wat je graag wil.
Dat is nodig om iedere dag die volgt goed en met plezier door te komen.
Mooie dag vandaag.
Nou echt overdoen kan natuurlijk niet maar misschien is er wél iets mogelijk op het gebied van “invallen”. ook dán is de druk van de ketel als er gewerkt moet worden.Wij ervaren dat als heel prettig. Heerlijk als er gebeld wordt of we tijd hebben om bij te springen maar óók weer heerlijk als het dan weer enige tijd niet nodig is.
Wees maar lekker blij met alles, Hanscke. Jij kan soms zo ernstig zijn alsof blij zijn iets is om je te schamen. En overdoen … ach, perfect wordt het nooit.
Ja, gewoon blij zijn en je realiseren hoe goed je het hebt. Je hoeft er niemand dankbaar voor te zijn, maar er regelmatig bij stilstaan is natuurlijk prima. Een goeie gezondheid ga je pas erg waarderen als het anders is geweest. Te langdurig té druk is nooit goed. Je kunt nu lekker je tijd en je gekozen bezigheden zelf indelen en regelen en dat is – in mijn ogen – pas échte vrijheid.
Ik kan me best voorstellen dat je je werk af en toe mist. Ik heb dat ook. Maar dan idealiseer ik het, denk ik alleen aan de leuke dingen, en niet aan de tijdsdruk die er altijd op stond, de voortdurende veranderingen, het vroege opstaan en nog veel meer. Vrijheid – blijheid! 
Lekker toch dat je er zo van op bent geknapt, door weer te werken zou het alleen maar weer minder worden. Voorlopig zit je nog niet achter de geraniums en dat is maar goed ook 
Ik streef geen geluk na, omdat ik weet dat ik indirect dan ook ongeluk nastreef. Beide kunnen niet zonder elkaar. De meest gelukzalige moment ervaar je als eerder flink pech hebt gehad. Pas nadat je een tijd niet goed heb kunnen lopen realiseer je je hoe heerlijk het is om wel weer goed te kunnen lopen.
Omring je met dingen die je gelukkig maken. Je hebt je tevreden gedachten, je honden en je foto’s. Een mens kan nooit genoeg genieten!
Liefs Kakel