DE LEESCLUB
Het is al weer bijna een jaar geleden dat ik benaderd werd om samen met iemand een leesclubje op poten te krijgen. In september hadden we een clubje van vijf en daarmee zijn we van start gegaan. We zouden nog niet officieel bij Senia aanhaken, eerst maar eens zien hoe het ging lopen. Wel hadden we de beschikking over diverse leeswijzers
In het afgelopen jaar heb ik dankzij dat leesclubje en die leeswijzers al verscheidene boeken gelezen waar ik anders nooit in begonnen zou zijn. Het is voor mij een ware stimulans om dan maar eens een boek te nemen die ik uit mij zelf nooit zou lezen. Soms hoor ik van mensen, als ik vertel, dat ik lid ben van een leesclubje, dat het hen maar niets lijkt. Verplicht iets lezen en dan ook nog binnen een bepaalde tijd, maar mij bevalt het uitstekend; het past echt bij mij.
En dat geldt zeker ook voor de boekbespreking. In de afgelopen twee weken heb ik het boek Gisèle van Susan Smit gelezen. Met zeer gemengde gevoelens moet ik zeggen. Niet omdat ik het niet mooi vond, maar het dreigende van de oorlog, de angsten, de schaarste, de onvrijheid, maar ook de honger, het dringt soms net iets te diep tot mij door, waardoor ik het dan net niet meer plezierig vind. Maar omdat ik lid van dat leesclubje ben, zet ik dan toch maar door. En zie daar, wat heb ik het plezierig gevonden om er toen het uit was, samen over te kunnen praten.
Het zou kunnen dat ik dit ooit in mijn jeugd wel gemist heb toen ik "enge" boeken las. Misschien heb ik het toen in mijn eentje niet zo goed kunnen verwerken omdat ik er niet over kon praten, waardoor ik nu altijd nog moeite heb met boeken die heftig zijn.
En dat kan nu wel, het samen praten over het boek, en dat geeft mij rust merk ik. En niet alleen rust. Het heeft ook een verrijkende werking, want oen het boek uit was, ben ik op een aanwijzing van iemand van het leesgroepje mij gaan verdiepen in het leven van die Gisèle. Deze kunstenares is in 2013 op ruim honderdjarige leeftijd overleden.
Zij heeft echt prachtige schilderijen gemaakt in kleuren die mij heel erg aanspreken. Ik ben heel erg op zoek gegaan om te achterhalen waar ik haar werk zou kunnen zien, maar dat is mij nog niet goed gelukt.
Het boek is uit, maar mijn belangstelling voor de kunstenares Gisèle en haar werk is gewekt. Ik ga in de komende tijd zeker uitzoeken of het mogelijk is om haar werk, of een deel er van, ergens te gaan zien.
zeven reacties
Een leesclubje zou niets voor mij zijn, maar weer eens wat meer gaan lezen wel, het komt er alleen niet van.
Op naar een fijn weekend…!
Het schilderij vind ik heel mooi.
Lid van een boekenclub zijn, zou niets voor mij zijn. Ik ben te eigengereid om iets te lezen wat ik niet zelf kan kiezen.
Daarom heb ik wel respect voor mensen zoals jij die dat wel kunnen.
Fijn weekend!
Het lijkt me een leuk idee om daar op die manier mee om te gaan. En verrassend als je dan het leven van de schrijfster kunt achterhalen en bekijken.
Ik heb dat wel eens met documentaires die dan te heftig zijn.
En dan heeft niemand het gezien en dat was voor mij dan ook beter geweest.
Hoewel.
En zo denken we wat af.
Jaren heb ik vanwege hoofdpijn niet kunnen lezen, dus waren leesclubjes niets voor mij. Nu ben ik voorzichtig weer aan het lezen, maar een leesclubje daar moet ik nog maar niet aan beginnen.
Klopt, leesclubjes zijn niet “voor iedereen” voor mij bijvoorbeeld ook niet ! Een boek dat me niets lijkt lees ik niet uit en ik heb ook niet de behoefte erover te praten met anderen. Nou misschien hoogstens met de schrijver zélf omdat dié de enige is die kan zeggen wat hij/zij erin heeft willen stoppen. Voor ieder ander blijft het toch vooral zelf interpreteren.