EERLIJK ZEGGEN
Al dagen had ik het onderwerp klaar liggen, maar het kwam er gewoon niet van om het in een blog te verwoorden. Hoe vaak ik de laatste weken de uitspraak: 'ik zeg het eerlijk' voorbij heb horen komen weet ik niet, maar ik schat in dat het toch zo'n keer of tien is geweest. En iedere keer schiet ik in de lach.
Ook ik heb dit in het verleden vele malen gezegd. Geen wonder, want mijn vader en waarschijnlijk ook mijn moeder bezigden deze uitspraak nog al eens, maar dan op zijn Veluws. Het klonk dan zo: 'k zal het oe wel eerlijk zegg'n.... en dan kwam het.
Maar dat is niet het lachwekkende. Dat zit hem in het feit, dat P. mij afgeleerd heeft om die uitdrukking te gebruiken. Iedere keer als ik het zei, was zijn vraag: Hoezo, lieg je dan zo vaak, of, wat ook een gevleugelde van hem was, is: kun je dan ook iets oneerlijk zeggen?
'Als ik eerlijk ben' is zo'n heerlijke variant en daar liep ik tijdens de Paasdagen mee in mijn hoofd. Als ik heel eerlijk was, moest ik toegeven, dat ik niet echt een Paasstemming te pakken had. De drukte vanwege de verbouwing van de badkamer zal hier wel mede van invloed zijn geweest, maar ik had mij ook wat afgesloten. Ik had geen zin om De Passion op tv te gaan zien, er stond nergens een Mattheuspassion op mijn programma en ik had ook al geen nieuwe kleding gekocht ter ere van het naderende voorjaar.
Het enige wat ik wel had gedaan was een afspraak gemaakt met Dochterlief en kleindochter Rixte om tweede Paasdag traditiegetrouw een uitstapje te gaan maken. De Keukenhof leek ons dit jaar een geschikt doel. De dames uit Den Haag hoefden dan niet zo ver te reizen en wij konden de jongens gewoon meenemen, omdat dit in dit park toegestaan is.
Het was al weer een flinke tijd geleden dat wij deze attractie bezocht hadden, bijna twintig jaar, en de Haagse dames waren er nog nooit geweest. De drukte viel ons gelukkig erg mee. Het was zeker niet voetje voor voetje lopen. Het was mooi en toch, -daar is ie dan- als ik eerlijk ben, had ik het toch nog net iets indrukwekkender verwacht. Maar misschien kwam dat ook wel door het feit, dat nog niet alles in volle bloei stond. Er waren nog wel heel veel krokussen, maar nog lang niet alle perken met tulpen stonden in bloei.
Dit laatste was wel het geval in het overdekte Willem Alexandercomplex. Daar was het echt een feest voor mijn ogen. Zoveel bloeiende tulpen, zoveel kleuren, echt een zee van kleuren. Prachtig. Kortom, wij hebben daar op een hele plezierige en ontspannen wijze rondgewandeld.
Achteraf kan ik zeggen dat ik toch hele plezierige paasdagen heb gehad. De tweede Paasdag was dus helemaal goed, maar ook de eerste Paasdag hebben we ons prima vermaakt. Eerst een heerlijke wandeling in het mooie weer gedaan en daarna heb ik genoten van de wielerklassieker De ronde van Vlaanderen. Niets te klagen dus, maar toch, ik denk dat ik een volgend jaar toch maar weer iets van de lijdensgeschiedenis tot mij laat komen. Want zonder lijden lijkt de vreugde over het nieuwe leven net iets minder intens aanwezig te zijn.
negen reacties
De Keukenhof is genieten als het niet ál te druk is! Pasen heeft voor mij eigenlijk geen religieuze impact en de passion kijk ik sowieso nooit !
Maar dat hoef gezellige paasdagen niet in de weg te staan natuurlijk!
Ik zeg dat eigenlijk nooit, geloof ik. Verder heb ik ook niets met het geloof en zijn feesten, dus het was wel Pasen, maar ik heb het niet ‘gevierd’.
Leuk om met je kleindochter naar de Keukenhof te gaan, zal nog best koud zijn geweest.
Het is goed dat een iemand die het beste met je voorheeft je op een regelmatige uitspraak wijst. Zo helpen we elkaar met “groeien.”
Uitstapjes maken is altijd prettig. Je bent bij elkaar in een prettige omgeving en het zonnetje scheen. Een dag met een gouden randje 
Liefs Kakel
Hm, misschien was het nog iets te vroeg voor de Keukenhof?
Ook ik heb helemaal niets met de Pasen (was zelfs chagrijnig). Toch vond ik The Passion heel erg mooi en sfeervol. Hoewel die Shirma regelmatig uit de bocht vloog met d’r stem.
De uitdrukking ‘eerlijk zeggen’ gebruik ik alleen als ik tussen twee kledingstukken moet kiezen en ik aan mijn kinderen vraag welke beter zal staan 
Is het eerlijk?
Ik ken mensen die die vraag regelmatig stellen als een ander iets verteld. Kan me dus voorstellen dat er mensen zijn die zich tegen die vraag indekken en beginnen met: ‘Om eerlijk te zijn…’
Je hoort het hier wel, en dan denk ik dat het vooral vrouwen zijn die de 50 gepasseerd zijn. Daar ga ik eerlijkheidshalve eens op letten.
Ik heb het ook altijd een wat dubieuze uitdrukking gevonden. Goed dat P. je het afgeleerd heeft.
Leuk om naar de Keukenhof te gaan. Hebben de Haagse dames het ook leuk gevonden. En dat Willem Alexandercomplex is dat ook bij de Keukenhof?