Het spreekwoord “bezoek en vis blijven drie dagen fris” komt ook niet uit de lucht vallen. En zeker waar het kinderen betreft kan zo’n logeerpartij een slijtage slag zijn.
De door jou geschetste situatie herken ik , waar je met “in de buurt wonende kinderen” al sowieso makkelijker een band mee op kunt bouwen is er ook het feit dat in het buitenland wonende kleinkinderen ( zoals wij er 1 in de USA hebben) dus meestal meteen voor langere tijd komen en niet “even een dagje bij oma en opa” gewend zijn. Juist omdat je wilt dat zo’n kind zich thuis voelt heb je de neiging je “teveel uit te sloven” wat nou juist weer averechts werkt.
Het is verdrietig dat in de tijd dat je van je kleinkind wilt genieten momenten van “ppfft, hou ik dit nog vol” onontkoombaar zijn. Sterkte en tóch een fijne tijd.

Natuurlijk is het leuk als je kleindochter komt logeren.
En dat je er soms vermoeid van kunt raken is ook logisch, maar dan laat je haar toch een uurtje langer t.v. kijken, bij opa en oma mogen er toch altijd andere dingen dan ze thuis gewend zijn.

Mijn kleindochter, 7 en een halve maand oud, komt een keer in de week. Vandaag bijvoorbeeld. Om half zeven komt ze en een uur of vier vertrekt ze weer. Het is ontzettend leuk, en ik geniet erg van haar, maar aan het eind van de middag ben ik op. We zijn het niet meer gewend en niet meer piep. We zijn gewend tijd voor onszelf te hebben, en als je zoals jij een paar dagen aaneen moet ‘vermaken’, schiet de eigen tijd erbij in.

Het is 24 uur ook heel vermoeiend

heel herkenbaar hoor, geniet ervan zo veel je kunt, doet opa ook nog een beetje mee, of komt net als hier het meeste op oma aan

Ja, ik herken dat wel van mijn ouders, de kleinkinderen zijn uitputtend, maar wel vermakelijk.

Nou ja, het leuke is dat een kleinkind komt en ook weer weggaat. En dat je dan weer je eigen patroon hebt. Een kleinkind lijkt me fantastisch maar als een soort permanente oppasser zou dreigen dan haak ik af. Enfin, ik kan me voorstellen dat oma zijn ook haar leuke kanten heeft.

Klein(e)kinderen zijn leuk maar kosten ook energie … weet ik nog van toen mijn kienders klein waren.
Toch maar van genieten zolang dat nog kan.

Ik herken je in je verhaal, alleen is het bij ons de pup die bijna continu aandacht nodig heeft. En slaapt ze, dan hol je als een idioot door het huis: was ophangen, groente schoonmaken, bedden verschonen…Het is leuk maar tegelijkertijd zenuwslopend
Fijn en relaxed weekend!

Ik spreek deze dagen opa’s en oma’s die kleine logees hebben, omdat het schoolvakantie is en de ouders moeten werken. Ze zien er allemaal doodmoe uit. Sommigen geven eerlijk aan het spuugzat te zijn. Hetgeen mij een grijns ontlokt, want ik kan me er van alles bij voorstellen. Veel kinderen zijn gewoon stikverwend. Ik kan me niet herinneren dat mijn moeder zich toentertijd zo afsloofde voor mijn nichtjes en neefjes, hoor. Die gingen gewoon lekker buiten spelen en werden af en toe getrakteerd op een ijsje of een pannenkoek. Er werd gezamenlijk een spelletje gedaan of ze mochten tenten bouwen in de tuin of zo. En ze zullen zich ook wel eens verveeld hebben. Nou en? Moet toch ook kunnen? Laat die kleinkinderen toch met rust.

Ik geniet nog steeds van mijn werk.
Toch ben ik blij dat er na een werkdag gewoon ouders zijn die hun kinderen opvoeden. Thuis kom ik graag tot rust, hoeveel ik ook van kinderen houd!

Vriendelijke groet,

Toevallig maakte ik gisteren de andere kant van de medaille mee. Ik was op een verjaarsfeestje van een achteroomzeggertje en opa had daar een nachtje gelogeerd. Dochterlief was daar behoorlijk moe van aangezien haar vader flink aandacht vraagt. De kinderen van haar kunnen heerlijk spelen en doen dat prima zonder bemoeiienis van ouderen. Eigenlijk heb je daar geen kind aan.