POCHEN
Als ik ergens een hekel aan heb dan is het wel aan snoeven. Tot voor kort dacht ik, dat ik mij daar niet vaak schuldig aan maakte, maar toen ik het artikel over HUMBLE BRAGGING las, moest ik toch wel toegeven dat ook ik wel eens poch.
Tot gisteren had ik geen idee wat humble bragging was, maar het is mij nu helemaal duidelijk. Het schijnt uit de twitterwereld te komen en twitteren doe ik niet en heb ik ook heel weinig gedaan. In het krantenstukje werd uitgelegd dat veel mensen op twitter de fout in gaan door valse bescheidenheid. Humble bragging heeft namelijk te maken met een compliment aan jezelf verpakken in een klacht. Als voorbeeld: leuke blogjes schrijven schiet er wel eens bij in omdat ik het zo druk met van alles heb.
En opeens werd het mij duidelijk wat men met humble bragging bedoelt. Binnenkort organiseert iemand van de tennisclub een open podiumavond en ik heb mij opgegeven om enkele blogjes voor te lezen. Welke dit zullen zijn weet ik nog niet, maar ik weet zeker dat er wel een aantal zijn die hiervoor in aanmerking komen. Maar om nu open en eerlijk te zeggen, ja soms slaag ik er wel in om iets aardigs te schrijven, verpak ik zoiets ook liever in valse bescheidenheid. En dit laatste is de tweede eigenschap die aan humble bragging wordt toegedicht.
Humble bragging is dus pochen met een omweg en pochen is een synoniem van snoeven. Dus ja, dan moet ik eerlijk toegeven dat ikzelf, ondanks dat ik er een hekel aan heb, ook wel eens snoef. En die eerlijkheid siert mij dan, want eerlijkheid schijnt in de rangorde van deugden hoger te scoren dan bescheidenheid.
Het is dit keer een blogje van niets geworden, maar ik vond het gewoon amusant om even het begrip humble bragging naar voren te brengen.
elf reacties
ik twitter elke dag een tweet in de vorm van een update van mijn blog, verder niets. Ik ben dan ook van plan mijn account op te zeggen. Van humble bragging heb ik dan ook nog nooit gehoord, geen idee ook of ik me er schuldig aan maak. Gewoon jezelf blijven vind ik altijd nog het best.
Ik vind het herkenbaar, maar had er nog nooit van gehoord. Ik blog voor mezelf, wil gewoon mezelf zijn, maar ik vraag me wel eens af in hoeverre ik mezelf toch ergens wil bewijzen. Valt dit dan ook onder valse bescheidenheid?
Mijn blog is een communicatiemiddel waarin ik ook een persoonlijke historie in bewaar. Als je ouder wordt is het wel eens makkelijk om te kunnen kijken waar je een paar jaar geleden stond en waar je mee bezig was…
Ik kende het begrip niet, want aan twitteren doe ik ook niet. Valse bescheidenheid lijkt me helemaal niks. Wij bloggers publiceren iets, en ik denk dat we het allemaal leuk vinden als anderen dat lezen en positief beoordelen. Kunnen we rond voor uitkomen, lijkt me. Leuk stuk, vandaag weer wat geleerd.
Wat een rare woorden kraam je uit, dat wil zeggen, ik ken ze niet.
Twitter ben ik mee uitgeexperimenteerd, hoewel mijn tweets er toch wel mochten zijn.
Valse bescheidenheid?
Ik weet het niet, opschepperig heeft soms ook wel eens zijn charme`s, maar dat is niet voor iedereen weggelegd. Bescheidenheid siert de mens, en beseffen dat het ook wel eens geslaagd is moet kunnen.
Nóóit van gehoord, ben ik meteen als “niet twitteraar“door de mand gevallen
Tja, válse bescheidenheid heeft niets leuks, maar met gewoon bescheiden zijn is niets mis naar mijn idee!