LAATBLOEIER
Geheel tegen de verwachting in is het vandaag toch ook weer zo'n dag. De zomer pruttelt nog wat door. In plaats dat ik er nog voor de volle honderd procent van ga genieten laat ik mij keer op keer in de luren leggen door de trage start van de dag. Ik bedenk dan vaak veel te laat welke leuke activiteiten we achteraf hadden kunnen doen.
Ik houd niet zo van dat napruttel zomerweer en al weet ik niet exact waarom, ik heb wel een vaag vermoeden. Het heeft vast te maken met het aftakelen van alles. Als ik naar de rozenperken kijk, kan ik niet anders dan de conclusie trekken, het is voorbij; de zonnehoeden beginnen langzaam aan met het af te laten weten door hun blaadjes te overstrekken, zodat bij verschillende bloemen de blaadjes wat gaan hangen en ook de planten in de terraspotten zijn duidelijk over hun hoogtepunt heen.
Behalve één fuchsiaplant. Dit plantje had ik vorig jaar, bij een bezoek aan een nicht van mij, meegekregen. Het heeft toen nog heel even gebloeid en verder in de garage de winter overleefd. Toen ik het dit voorjaar voor de dag haalde zag het er veelbelovend uit en mijn verwachtingen waren dan ook hoog gespannen.
Edoch, het kwam maar niet tot knopjes vormen om vervolgens te gaan bloeien, tot aan nu. De plant zit sinds kort vol met knoppen en zo hier en daar is er een prachtige bloem te zien. En toch was ik gisteren wat mopperig toen ik met (misschien de laatste keer dit jaar?) het onderhoud van de geraniums en fuchsia's in de weer was. "Je ben te laat", mopperde ik tegen de plant, "misschien word je nog wel heel mooi, maar ik kan er dan lang niet meer zo van genieten dan wanneer het eerder in de tijd was gebeurd".
Dit leidde mij als vanzelf naar het onderwerp: LAATBLOEIERS. In de natuur is het fijn dat niet alles tegelijk tot bloei komt. Mijn echte laatbloeier, de monnikskap is nu druk bezig zich te ontwikkelen om tot bloei te komen. Elk najaar vind ik het weer een feestje als ik die prachtige blauwe bloemen zie verschijnen. Maar zij zijn dan ook als laatbloeiers bedoeld en dat geeft mij juist het gevoel dat ik er wel heel erg van kan genieten.
En middels deze beelden kan ik verwoorden hoe ik mijzelf nu in het leven zie staan. In de levensfase waarin ik aangekomen ben, heeft bij mij 'het kunnen en mogen genieten' een veel ruimere plek gekregen dan in mijn leven hiervoor het geval was. Niet, dat ik voorheen niet genoten heb, maar door de verplichtingen en het moeten was het toch anders. Ik kan nu veel meer rekening houden met mijn eigen wensen en behoeften zonder dat ik anderen daarmee schaad. Dat stukje kan nu, net als de monniskap tot ontwikkeling komen, wat dan toch weer een geheel nieuwe toevoeging aan het leven geeft.
ik zie mijzelf dan ook niet zoals de fuchsia, die bezig lijkt te zijn met een inhaalslag, ik zie de nieuwste ontwikkeling in mijzelf meer als vergelijking met de monnikskap, een laatbloeier die op de juiste tijd helemaal tot ontwikkeling komt.
acht reacties
Ik hou juist wel van de herfst met al zijn mooie kleuren zeker als het overdag nog lekker zonnig is. Ik heb ook zo’n plant die te laat is. Die zit nu vol knoppen ik ben benieuwd of ze nog open gaan.
Tja we zijn allemaal zo.n beetje in de herfst beland, hopelijk duurt het nog erg lang voor het winter wordt
De herfst vind ik wel een mooi jaargetijden met al die bottels, bessen en verkleurende bladeren. Het lijkt me dodelijk saai als het heel het jaar hetzelfde weer zou zijn, zonder seizoenen…
Ik hou wel erg van de nazomer, want ik kan maar geen genoeg krijgen van de zomer. En inderdaad, de eerste tekenen van de herfst zijn er alweer en zal elke dag duidelijker zichtbaar worden, maar elke mooie dag is er weer eentje.
Het afwisselende van de natuur heeft ook zijn aantrekkelijkheden.
En we moeten het er mee doen zoals het komt.
Dit is nu eenmaal iets waar we niets aan kunnen veranderen.
Allebei mooie planten met mooie bloemen 
Zo hebben wij een tomatenplant waar nu nog groene bolletjes aan zitten … ‘k denk niet dat ze de tijd krijgen om groot en rood te worden 
Wat kan jij mooie vergelijkingen maken! Inderdaad heeft het wat ouder worden, wel duidelijk voordelen. Mooi stukje Hanscke!
Wij kochten dit jaar half in de zomer nog twee fuctia’s die er niet erg florissant uitzagen maar eenmaal in de grote hangbakken zijn ze enorm hun best gaan doen en ze bloeien nóg.
Wat ons eigen “na zomeren” betreft is het gewoon een kwestie van op andere momenten van veel dingen genieten dan vroeger en soms ook van ándere dingen dan vroeger. Maar niet meer of minder.
De natuur zit vol verrassingen. Hier wilde het vandaag ook niet lukken. Na een paar drukke dagen hadden we geen zin om ook maar iets te ondernemen.