DAMTOTDAM
Dit jaar had ik er tijdig aangedacht om ons in te schrijven voor het enige grote wandelevenement waar honden ook aan mee mogen doen, de Dam tot Dam wandeltocht op zaterdag, voorafgaand aan de grote hardloopwedstrijd op zondag. Twee jaar geleden hadden we deze tocht ook al eens gelopen, maar onder iets andere omstandigheden. Ik werd toen nog steeds geplaagd door pijn in mijn voeten waarvan de oorzaak in die tijd nog steeds niet bekend was. Na een klein botbreukje bijna twee jaar geleden, is door middel van een CTI scan botontkalking vastegesteld en nu ik daar de juiste medicatie voor krijg, huppel ik weer rond als vanouds. Ik wilde deze tocht zo graag nog eens lopen maar nu zonder pijn.
Vroeg uit de veren, want het startpunt de Dam in Amsterdam lig nu niet direct naast onze deur. Twee jaar geleden hadden we uitgevonden dat we heel makkelijk en goedkoop onder de Arena konden parkeren, maar hoe dat precies in zijn werk ging waren we vergeten. Dit keer kwamen we bij toeval bij P3 en P4 uit, maar dat bleek niet de goede garage te zijn. Om er weer uit te mogen moest er een kaartje van één euro gekocht worden.
We zagen de arena vlak voor ons èn we dachten dat P6 ook wel goed zou zijn. Niet dus. Na weer een kaartje van een euro gekocht te hebben zochten we verder, voor zover dat met een auto in het verkeer gaat. P2 gaf ook niet het gewenste resultaat, maar even verderop zagen we een iemand in een uniform die ons misschien de weg kon wijzen. (Nee, aan de Miep in onze auto hadden we even niets, zij kende het opgegeven nummer van de straat niet)
We volgden zo goed en zo kwaad als het ging de aanwijzingen op en we kwamen voor een slagboom richting arena. Nee, zei de stem uit het apparaat, we waren hier niet goed, dit was voor de bevoorrading, maar deze dame nam wel de moeite om uit te leggen hoe we dan wel moesten rijden. En eindelijk, na ruim een half uur reden we eindelijk de juiste parkeergarage binnen, het transferium P. en R. Ik slaagde er wonderwel in om met de inrijdkaart voor 5 euro twee metrokaartjes uit de automaat te toveren. Gemakshalve vergaten we maar even dat de honden mischien ook wel een vervoersbewijs moesten hebben.
Klokslag elf uur waren we op de Dam. Na enig overleg hadden we nog op de 27 km. mogen starten, maar dan waren we echt de hekkensluiters geweest en hoe leuk is dat. Dus na tien stappen besloten we toch maar de andere kant te nemen om voor de twintig te gaan. Achteraf een goede beslissing. Deze route ging door een heel ander deel van Amsterdam, langs de Westertoren naar het IJ, waar we achter het Centraal met de veerpont overstaken.
Dit keer werden de honden niet geteld. De vorige keer werd er op een bepaald punt, vlak bij het einde omgeroepen dat zij hond achttien en negentien waren. Ik heb genoten en de honden niet minder, ondanks dat zij op zo'n tocht dus absoluut niet los kunnen. Maar zowel Hessel als Iemand kunnen zich heel goed verstaan met het zich voortbewegen in zo'n grote mensenmassa, er waren 18.000 deelnemers, zonder anderen tot last te zijn en daar ben ik best een beetje trots op.
De terugreis met de trein, van Zaandam naar Amsterdam en daarna weer met de metro naar de Arena is voor hen, na onze sightseeingtoer in Wenen, waar we meerdere malen gebruik gemaakt hebben van de metro, geen enkel probleem meer. Zij schikken zich wel.
Ondanks onze valse start vanwege de parkeerperikelen hebben we een prima dag gehad, die heel even, nog duur dreigde te eindigen. Er zou alsnog zeventien euro parkeerkosten betaald moeten worden; hadden daar nu al die moeite voor gedaan. Gelukkig was er een mijnheer heel behulpzaam. Hij zei het eerder gekochte metrokaartje van vijf euro voor het venster te houden en jawel voor slechts één euro bijbetalen werd er een uitrijdkaart uitgespuugd.
Ik hoop dat we ons een volgende keer kunnen herinneren dat P1, transferium P. en R. de juiste parkeerplek is, want dat voorkomt een boel gedoe. Misschien helpt het dat ik deze belevenissen in een blogje verwerkt heb.
zeven reacties
Dat is een goede tip, die moet ik ook proberen te onthouden…. Een mooie tocht voor jullie en een fijne tip voor ons.
In ieder geval kun je nú altijd terugvinden in dit logje
Ik heb de dam tot damloop ook een keer gelopen als voorbereiding op de vierdaagse. Ik koos voor de trein om van het parkeergedoe af te zijn maar dat is met de honden misschien ook wel erg lastig.
Ja, dat is een mooie tocht…!
Fijn dat je er zo van genoten hebt.
Elke paar jaren veranderen ze in A’dam het hele parkeergedoe, precies als je het goed weet.
ja, als je het dan nog kunt vinden tenminste. Een weblog is erg handig voor zulke dingen 
Fijn dat het zo goed ging em jullie allemaal zo fijn gelopen hebben, daar ging het toch maar om.
Je kunt de P1 ook als notitie in je telefoon opslaan. Of maak er een foto van!
Wat goed dat jullie honden zonder moeite meelopen. Niet zozeer de afstand, maar ook het reizen met het openbaar vervoer. Knap gelopen, hoor, 20 km.
Lieve groet
Goh Hanscke, ik vind 20 kilometer nog een heel eind, hoor. Ik heb bewondering voor jullie vieren en het was redelijk weer, niet?
Skim dat je het opgeschreven hebt, kan je hat altijd nog terugvinden.