RADIO
Het gebeurt de laatste tijd wel vaker, dat ik van radiozender verander en zeker als ik alleen ben. Ik begin radio 2, 538, of skyradio om maar eens wat te noemen, te ontgroeien. De muziek, maar ook de spelletjes en de interviews beginnen me tegen te staan. Ik begin heel langzaam te begrijpen waarom mijn ouders (en hun leeftijdsgenoten) de nieuwe muziek van de jaren zestig als herrie betitelden.
Zo af en toe zoek ik het dan wel eens in classicfm, maar als ik dat een paar keer achter elkaar een halve dag aangestaan heeft ben ik er voor een tijdje ook wel weer klaar mee. De Peer Guint Suite bijvoorbeeld, vind ik erg mooi maar als ik die drie keer in een week gehoord heb mag het voor mij ook wel weer even duren voordat dit opnieuw voorbij komt en dat geldt ook voor de andere populaire klassieke werken.
Dus schakel ik zo nu en dan over naar radio 1. Er wordt veel gepraat en tja, dat is niet altijd te combineren met dat waarmee ik bezig ben. Maar gistermorgen, zaterdagmorgen om precies te zijn, ik was alleen, zat met een kop koffie aan tafel ben ik echt besmet geraakt met het radio 1 virus. Toen ik van radio 2 naar radio 1 overschakelde kwam ik midden in een boekbespreking terecht. Na een paar zinnen gehoord te hebben kon ik de conclusie trekken dat het om een gesprek met Jan Siebelink ging. De sfeer uit het boek die beschreven werd deed mij heel erg denken aan het boek 'Knielen op een bed violen' en even later bleek dat ik het goed had. Men had het over het nieuwe boek van hem "Margje" waarin de moederfiguur van het boek 'knielen' centraal staat.
Dit komt natuurlijk op mijn te lezen lijst te staan, temeer daar wij met ons leesclubje thematisch zijn gaan lezen met als eerste onderwerp: moeders, maar dit terzijde.
Na dit boek besproken te hebben kwam er een ander gesprek en wel over kleuren. Ook een boekbespreking over 'wat is de rol van kleur in de gouden eeuw'. Ook razend interessant. En daarna kwam good old Frits Spits met de Taalstaat. Ik heb mijn breiwerk gepakt en ik heb tot één uur niets anders meer gedaan dan breien en luisteren.
Eigenlijk is dit niets nieuws voor mij, want toen ik net moeder was en nog heel jong en ik erg moest wennen aan het huisvrouwenbestaan wat een paar jaar geduurd heeft, heb ik mij geestelijk gevoed met allerlei luisterprogramma's op de radio. 'Hoor Haar' van Hanneke Groenteman, 'Plein Publiek' en 'Adres Onbekend'; ik sloeg geen uitzending over en bezoek op zo'n morgen kwam mij niet zo goed uit. Ik probeerde dat altijd wat te omzeilen.
Zo erg zal het nu wel niet meer worden. Bovendien kun je via podcasts nog heel veel terughoren, maar het is tijd om de radio- en tvgids weer eens wat beter bestuderen. Wat ik mij naderhand wel afvroeg of er nog veel mensen zijn die echt naar gesprekken op de radio luisteren. Ik ben heel benieuwd naar reacties hierop.
tien reacties
Overdag heb ik meestal de regionale zender aan staan, regionieuws, praatje hier spelletje daar en wat vrijblijvende muziekjes. Op zondag trouwens 2 uur lang “adres onbekend”
Muziek om te luisteren draai ik liever wat ik zelf wil maar echt luister radio als “educatie” is toch minder aan me besteed, Jan Siebeling kan me bijv al ábsoluut niet boeien bleek toen ik een groot interview over hem las.
Ik heb wel vaker BNR nieuwsradio op staan. Daar zitten hele interessante gesprekken bij. Helaas wordt dat dan weer om de zoveel tijd herhaald, zeg maar uitgekouwt.
De laatste 10 jaar heb ik de radio alleen nog in de auto aan om naar het nieuws te luisteren. Daarna gaat ie meteen weer uit. Ik ben er gewoon op uitgekeken. Er staat ook nooit meer muziek aan thuis. Ik haat klassieke muziek, dat is voorgoed verpest door een kluns van een muziekleraar op de HBS die het ons door de strot duwde. Dat is nooit meer goed gekomen. En de moderne muziek van tegenwoordig spreekt mij ook niet meer aan. Dus als de TV niet aan staat, heerst er stilte in huis. Bevalt prima.
Ja, die Frits Spits kan er wat van! Dit is zijn laatste radioding dat hij doet nog. Ik luister op zaterdagmorgen naar de lokale omroep, en daarna Spijkers met Koppen, en later die middag Muziekcafe en gieljazz op radio 6.
Radio 1 luister ik niet.
Ik luister eigenlijk alleen nog naar de radio in de auto en dan altijd radio 1.
Goede start van de nieuwe week…!
Ik luister helemaal geen radio meer. Dat heeft ook te maken met het chronisch vermoeidheidssyndroom. Al het geluid verandert voor mij al snel in storende ruis. In de auto zet ik meestal een cd op maar in huis niet.
Hier staat hij ook zowat nooit meer aan. Heel af en toe als ik alleen ben en dam sky radio. Die staat ook in de auto aan.
Toen ik op bed lag, was het heel moeilijk voor mij om te lezen, omdat ik de ene arm niet optimaal kan gebruiken. Ik heb toen heel veel naar ClassicFM geluisterd. Daar worden alleen lichtere stukjes klassieke muziek gedraaid. Daar kon ik op bed prima naar luisteren. Zeker omdat ik steeds door deze en gene gestoord werd en je dan niet naar een boekbespreking moet luisteren.
Heerlijk voor jou dat je daarvoor de tijd neemt en hebt.
Ik niet meer. De radio staat thuis überhaupt nooit meer aan. Af en toe zetten we een cd op, maar de radio staat alleen aan in mijn auto. En dan op Sky vanwege het ontbreken van ge-o-h. Spelletjes kan ik me van kang geleden herinneren en waren zo ongelooflijk infantiel dat ik onmiddellijk van zender wisselde. Een tijdlang luisterde ik naar radio 1 als ik lange ritten maakte. Ik herinner me ook Adres Onbekend, lang geleden, spannende radio. Maar over het algemeen ben ik niet meer zo benieuwd naar meningen van anderen over van alles en nog wat. Iedereen vindt iets van alles en ik wordt er niets wijzer van dat aan te horen. Over het algemeen is mijn credo: less is more en silence is golden. Misschien blogje daarom ook niet echt frequent meer, de wereld zit vol meningen en gedachten en zit er nog iemand te wachten op de zoveelste? Nouja,dit was er een!