DIALOOG
Lang van te voren had ik het al bedacht, dat ik, wanneer ik jarig zou zijn, drie kruimelappeltaarten zou gaan bakken om deze mee te kunnen nemen naar de wekelijkse tennisochtend, want het is een beetje de gewoonte geworden om bij de koffie iets te trakteren, wanneer je jarig bent (geweest).
Terwijl ik bezig was met de tweede taart ontstond de volgende dialoog in mijn hoofd:
Eerste stem: Ik zou in plaats van de derde kruimelappeltaart ook een cake kunnen maken, want stel je voor dat ze mijn appelkruimeltaart niet lekker vinden, of omdat ik geen mooie punten kan snijden omdat de structuur te los is, of omdat men het te zoet of te zuur vindt. Eigenlijk is het helemaal geen goed plan geweest om zelf appeltaarten te maken. het was veel eenvoudiger geweest als ik ze in de winkel kant en klaar gekocht had." "Tweede stem: Mens doe toch niet zo moeilijk. Je bakt gewoon drie taarten zoals je je voorgenomen had. Goed plan, nix mis mee!.
Eerste stem: "jawel, het is mijzelf een beetje voor de gek houden. Ik wilde bezig zijn voor mijn verjaardag, zodat het niet zomaar zonder er bij stil te staan voorbij zou gaan. P. kan dat, maar ik zit anders in elkaar."
Tweede stem:"Doe nu maar gewoon waar je mee bezig bent. Iedereen is anders en dat mag. Van te voren lijkt het je reuze leuk om het zo aan te pakken en dan is het zover en dan ga je weer allerlei bedenkingen zitten maken hoe het op de één of andere manier zou kunnen mislukken. De enige die het kan laten mislukken ben jezelf door op het laatste moment de plannen te gaan veranderen."
Stem één: "Zo, de tweede taart is onderdehand bijna klaar, ik geloof dat het inderdaad maar beter is dat ik mij aan mijn oorspronkelijke plan houd en gewoon drie taarten maak".
P. onderbreekt mijn gedachtendialoog. "Voor de volgende taart zijn er nog maar twee appels, heb je niet goed geteld of zo?" Ik antwoord: Jawel, ik vond het opeens zoveel appels en ik dacht, eerst maar eens zien hoe het gaat, maar ik koop er van middag wel een paar bij." P.: "Hoe had je dat dan, want meestal zijn jouw boodschappenlijstjes dik in orde." Ik vertel hem dat toen de twijfel al toesloeg en dat ik toen dacht: "ik zie wel hoe het komt."
P. ligt onderdehand in een deuk en als ik hem dan mijn gedachtendialoog van even daarvoor vertel wordt het helemaal een vrolijke boel en kan ik er zelf ook om lachen. Tja, hij kent mij natuurlijk al veel langer. Gelukkig ken ik mijzelf onderdehand ook aardig en heb ik geleerd dat ik gewoon moet doen wat ik van plan was en zo zal het ook gaan gebeuren.
acht reacties
ik neem maar aan dat ze allemaal goed gelukt zijn!
Je hart volgen, dat is altijd het beste.
Stemmetjes brengen je bijna altijd van de wijs.
Fijne dag vandaag en een fijne verjaardag.
Van harte proficiat.
Ik denk dat je er inmiddels van zit te smullen. Hopelijk mooie punten en niet zuur 
Hartelijk gefeliciteerd! Of had ik dat al gedaan? Ik doe het straks op het grote feestboek ook nog wel een keer. Je bent tenslotte jarig!
Ik denk dan ook: Mens doe toch niet zo moeilijk. Ik ben net als P. gewoon nooit jarig voor niet-gezinsleden. Dat bevalt me prima.