SFEERVOL
Door de jaren heen heb ik wijd en zijd verkondigd dat ik niet een echte fan van het kerstfeest ben. Achteraf moet ik vaak constateren dat het toch wel leuk en gezellig was, maar dat vergeet ik dan kennelijk weer, want het volgende jaar draai ik hetzelfde riedeltje van geen fan zijn gewoon weer opnieuw af. Ik hoop, dat ik mij volgend jaar tijdig herinner dat kerst dit jaar echt een feestje is geweest.
Elk jaar opnieuw zorg ik ervoor allerlei lekkers in huis te hebben, maar ik ben er al lang achter dat lekkere hapjes, lekker eten, een gezellig drankje er wel iets toedoen, maar dat er meer voor nodig is om een gezellige sfeer te krijgen. Toen ik op zoek ging hoe sfeer nu precies omschreven wordt, kwam ik ook de wiskundige kant tegen. Het is het oppervlak van een bol, heel ingewikkeld dus, zie de inzet aan het begin van dit blogje. Zo zie ik sfeer, maar dan anders bedoeld, ook een beetje. Stemmingen en gevoelens moeten met elkaar kloppen en dat deed het deze kerst. 
Kleindochter Rixte doet graag spelletjes en kerstavond hadden we al wat plannetjes gemaakt, maar deze gingen direct in de prullenbak toen dochterlief op het lumineuze idee kwam om het monopoliespel van de zolder te halen om dat met ons allen te gaan spelen. Het was een gouden idee. Wij zijn nog in het bezit van het oude spel met guldens en of het daar van kwam weet ik niet, maar het was oergezellig. Er was uiteindelijk wel een verliezer, maar nog geen echte winnaar....Omdat we op een enkel chocolaatje na de hapjes min of meer vergeten waren, hadden we erg veel trek gekregen en de gourmet smaakte daarna overheerlijk.
Tweede kerstdag was het al heel vroeg dag. Rixte gaat in haar vrije tijd naar een theaterschool en dit jaar was ze geselecteerd om mee te spelen in de musical Tarzan en daarom moest ze om 10 uur al in Den Haag zijn. Wij hadden beloofd om naar de tweede voorstelling te komen kijken. Deze was om vier uur, zodat wij, na de honden goed uitgelaten te hebben, ook richting Den Haag zijn gegaan. En wat heb ik genoten, zowel van het spel als van de opgetogenheid van onze kleindochter. De eerste kerstdag was een dag met een ster, maar tweede kerstdag zag ik ogen die schitterden als sterretjes. Dat wil je echt als oma meegemaakt hebben.
Ik kan in ieder geval zeer tevreden terug kijken op deze kerst.
Ja gezelligheid is niet te koop, die moet je zelf maken. met ouderwetse spelletjes lukt dat op zeker! Temeer omdat spelletjes door jong en oud gedaan kunnen worden en dus echt mensen verbinden.