AMATEURTONEEL
Soms kun je achteraf zo blij zijn met een besluit wat je genomen hebt, maar waarvan je vooraf nog niet helemaal zeker was of het een goed besluit was. Met het plaatsnemen in het bestuur van de plaatselijke Oranjevereniging worden voor mij ook andere deuren geopend. Om niet alleen maar heel zakelijk als bestuur met elkaar om te gaan, hadden we in december besloten om samen, maar wel op eigen kosten, naar een toneelvoorstelling in een naburig dorp te gaan. De Groene Mijl van Stephen King zou daar opgevoerd gaan worden en wel in het Fries.
Omdat ik weet dat P. nogal onder de indruk van het boek en van de film was, ben ik zo vrij geweest om, toen de kaarten besteld moesten worden, naar voren te brengen dat het toch ook wel leuk zou zijn als de partners mee konden, zij zitten immers, wanneer wij vergaderen, elke maand een avond alleen, dit zou een leuke compensatie zijn en zo zouden we de partners van iedereen ook eens treffen. Iedereen was enthousiast over dit voorstel.
Zelf dacht ik mijn P. hier een groot plezier mee te doen. Hij had toentertijd het boek in losse afleveringen bij elkaar gespaard, had op grond van het verhaal de aankondiging van de film in Ooostenrijk herkend en was, toen de film hier draaide ook naar de film geweest. Ik had er voor gekozen de film niet te willen zien, het leek mij toen in die tijd te heftig, maar nu als toneelstuk dacht ik het wel te kunnen zien.
Het overtrof onze stoutste verwachtingen! Het werd zo goed gespeeld en het verhaal kwam zo goed uit de verf, want naar dit laatste was vooral P. heel nieuwsgierig. Ik heb deze avond echt genoten. Van het toneelstuk maar ook van de entourage. We zouden nooit met ons tweeën zij gegaan, want wat moet je daar, in een dorpshuis vol met mensen die je niet kent, maar nu was het leuk. In de pauze en na afloop samen met de andere bestuursleden een pilsje drinken laat het gevoel van een vreemde eend in de bijt te zijn helemaal vervagen.
En nogmaals, het toneelspel was van hele goede kwaliteit. Het hele stuk was naar het Fries vertaald, inclusief de namen, alleen de naam van de muis, in dit geval van de tamme rat, niet. En omdat hier niet zoveel grote donkere mannen voor handen zijn, werd deze rol door een vrij forse Friese man gespeeld, maar het deed aan het verhaal niets af.
De opvoering van dit stuk is dit jaar voor deze toneelgroep wel een heel groot succes. Was er aanvankelijk sprake van vier speeldata, dit is al snel uitgebreid naar acht maal en als klapper wordt dit stuk ook nog een keer in de grote zaal, 900 toeschouwers, van de schouwburg in Leeuwarden opgevoerd.
Dit eerste jaar van van mijn bestuurslid zijn heeft mij al vele goede momenten opgeleverd en niet in de laatste plaats het meer betrokken raken bij mijn directe woonomgeving en daar ben ik erg blij mee.
zes reacties
Zo heb je in ieder geval een zinvolle tijdsbesteding gevonden en hebt er ook nog plezier in. Zelfs P. geniet daarvan….
ja, partner mee, goed idee, want samen uit is toch prettiger. En het stuk, dan ben je afhankelijk van de acteurs en zo, en dat pakte gelukkig ook goed uit.
Ja, ik herken dat wel. Zit je te tobben: kan ik dat wel, vind ik dat wel leuk en opeens denk je: had ik dit maar jaren eerder gedaan.
Fijn voor je Hanscke. (Ik dacht even dat jij zelf toneel was gaan spelen).
Zo snijdt het mes dus mooi aan twee kanten!