DE OORLOGSKRANT
Belachelijk, althans dat vind ik! Waar komt het vandaan, wie heeft het verzonnen en wie zit er op te wachten? Heeft u de behoefte om een abonnement te nemen op zogenaamde opnieuw uitgebrachte kranten uit de oorlog? Om te kunnen lezen wat er toen allemaal gebeurde, wat er heeft plaats gevonden, hoe de berichtgeving was, kortom net alsof u er zelf bij was????? Ja, echt, met die kreet wordt geadverteerd om dit fenomeen aan de man te kunnen brengen.
Alsof ik er zelf bij had willen zijn, never en nooit!!!!!!!!! Ik ben tot op de dag van vandaag blij, dat mijn generatie dit nooit aan den lijve heeft mee hoeven te maken. Aan de talloze verhalen die er als overleveringsverhalen zijn, de diverse romans en de reportages die in omloop zijn, heb ik meer dan genoeg.
En als ik nog meer wil weten dan zoek ik het wel op, hiervoor zijn ook vele mogelijkheden. Een voorbeeld: Afgelopen zomer waren we in de buurt van de Grebbeberg. Ooit hebben daar een paar broers van mijn moeder gevochten, ze hebben het er wel levend van af gebracht, maar het fijne wist ik er niet echt van, dus zijn we, toen we daar waren, naar het informatiecentrum gegaan. Daar is echt heel goed in beeld gebracht hoe gruwelijk het daar geweest moet zijn en hoe zinloos ook. Van te voren stond eigenlijk al wel vast dat dit nooit gewonnen kon worden. De hele verdediging met waterlinie en al was nog gebaseerd op het denken van rond 1800.
En wanneer men echt wil beleven, alsof men er bij was, hoe het er bij de slag om Arnhem aan toe ging, dan raad ik u aan om een bezoek te brengen aan het Airborne museum te Oosterbeek. U kunt dan heerlijk dwalen door de aangelegde frontlinie en met een beetje inlevingsvermogen, geholpen door de geluiden die er bij horen in een oorlog, is de bezoeker als het ware zelf van de partij.
Als ik dan naar de beelden van oorlogen van nu, van Aleppo bijvoorbeeld kijk, dan ben ik zo blij, zo verschrikkelijk blij dat ik dat niet zelf hoef mee te maken....
Die oorlogskranten opnieuw uitbrengen, het hoeft voor mij dus so wie so al niet, maar om dan te adverteren met de slogan: "Alsof u er zelf bij was", het stuit mij tegen de borst. Dat moest ik toch even kwijt.
Deze tekst is te vinden op het standbeeld voor HOTEL DE WERELD in WAGENINGEN.
Het standbeeld waarop de tekst van de popup foto te vinden is
elf reacties
Sinds ik vanuit het westen naar de regio Arnhem ben verhuisd, sta ik er versteld van hoe omvangrijk het oorlogstoerisme hier is. Ook ik vind die reclameslogan nogal bevreemdend, maar er is vast een markt voor die krant.
Mijn grootvader van vader’s zijde had een hotel in Oosterbeek. Na eerst gevorderd te zijn door de Duitsers en later door de geallierden en ingezet als noodhospitaal , is het uiteindelijk verwoest in de slag om Arnhem. Mijn tante heeft er een boek over geschreven. Mijn andere grootouders woonden in Den Haag. Die hebben de hongerwinter meegemaakt. Een andere tante van mij was verloofd met een Jood. Die is in Auswitsch geëindigd. Nog een andere tante van mij heeft in een Jappenkamp gezeten, Mijn oudste nicht is daar geboren. Haar vader heeft aan de Birma spoorlijn gewerkt. Hij heeft het overleefd. Net als iedereen van mijn generatie heb ik mijn deel van de verhalen mee gekregen. Nee, ik hoef het echt niet nog eens zelf mee te maken, de verhalen zijn genoeg.
Ik zal geen krant kopen, erger me ook al aan de reclame er voor op t.v.
Voor mij hoeft het ook niet.
ja, de reclameleuzen slaan soms nergens op. Je kan sowieso niks herbeleven of beleven met alleen een krant, en dat is maar goed ook. Daarmee adverteren is zeer disrespectvol en zelfs banaal. Het moet gaan om historie, niet om beleving want dat kan niet.
Er zijn mensen genoeg die álles over de oorlog willen weten, van mogen ze . Het enige dat er misschien interessant aan die kranten kan zijn zijn nou juist de gewone berichten over het dagelijks leven dat natuurlijk óók min of meer doorging. Maar daar zal ik deze krantenserie zeker niet voor kopen
De marketingactie eromheen is is inderdaad wel erg erg.
Maar dat we af en toe wat meer van ons verleden zouden moeten weten, dat lijkt me geen overbodige luxe.
Mijn ouders hebben de oorlog in Rotterdam van nabij meegemaakt. Mijn vader heeft een broertje verloren door ondervoeding in de Hongerwinter. Familie is opgepakt tijdens de razzia waarvan een oom nooit meer terugkwam.
Soms sla ik een dag het journaal over om even van alle ellende verlost te zijn. Dus een oorlogskrant? Nooit!
Warme groet.
Net als jij ben ik ook blij, dat ik die oorlog zelf niet meegemaakt heb en ik hoef het ook niet meer her te beleven. Mijn vader heeft ook heel kort gevochten bij de Grebbeberg. Dus dat informatiecentrum is nog wel eens iets om te bezoeken. Dank voor de tip,