DE VERLEIDING
Soms brengt een voordelige aanbieding mij in de verleiding. De dag nadat wij in Giethoorn gelopen hadden, en wij nog helemaal in de mood van de mooie wandeltocht waren, keek ik het blad van de ANWBkampioen even door. Daar zag ik twee pagina's vol met hele leuke hotelaanbiedingen staan voor een kort tripje. Een paar daagjes op stap en dan lekker wandelen leek mij wel wat.
Eerst maar eens even onderzocht of er ook hotels zijn, waar we met onze honden naar toe kunnen, en ja hoor, dat bleek erg mee te vallen. Bij de meeste hotels zijn huisdieren welkom.
Berg en Terblijt in Zuid Limburg leek mij heel erg leuk, wel een beetje ver rijden, maar verder een prachtige omgeving. P. was helemaal enthousiast toen ik hem vroeg of hij ook zin had om een paar daagjes weg te gaan. De agenda werd gepakt, een datum geprikt en de boeking werd gedaan.
Afgelopen weekend was het dan zo ver. Op zaterdagmorgen zijn we vroeg vertrokken en rond één uur waren we bij het hotel. Om half twee vertrokken we al voor onze eerste wandeltocht. Deze wandeling schampte langs Valkenburg, maar wij waren wel gedwongen om Valkenburg in te gaan, want hond Iemand was uit zijn jas (tuigje) geknapt. Dit hadden we boven op de Cauberg enigszins kunnen repareren, maar dit was verre van ideaal.
Helaas was het in de loop van de middag wat gaan miezeren, dus zagen we Valkenburg net als twintig jaar geleden weer niet op zijn voordeligst. Wel viel het mij op dat ik mij behalve de ruïne, weinig van Valkenburg kon herinneren. Er was zoveel wat ik volgens mij nog nooit gezien had.
De volgende dag was het gelukkig weer stralend weer. We hebben een prachtige wandeltocht van bijna twintig kilometer door het heuvelachtige landschap gemaakt. Ik zal de vele bomen met de witte bloesem nooit meer vergeten. Zo mooi!!!!!
Met de tijdsplanning hadden we er rekening mee gehouden, dat we 's avonds met de auto nog even naar Valkenburg konden, om dit stadje bij veel mooier weer wat beter te bekijken.
We raakten even aan de praat met de eigenaresse van het hotel en zij verzekerde ons, dat het echt niet aan ons lag, dat Valkenburg er zo anders uitzag dan dat wij ons herinnerden. Om het stadje wat aantrekkelijker te maken was er in het centrum heel wat nieuw gebouwd wat oud moest aandoen. In ieder geval waren er twee nieuwe poortjes gebouwd die er voorheen nooit gestaan hadden en ook was er iets met de kades van het riviertje de Geul gedaan.
"Gelukkig", verzuchtten wij, toen we deze uitleg hoorden, "wij waren al bang dat er iets aan ons geheugen mankeerde". Niet dus.
Alvorens wij maandag weer naar huis vertrokken, hebben we eerst nog een wandeltocht van ruim 14 kilometer gemaakt. Een beetje moe, dat wel, maar zeer voldaan reden we terug naar huis. Zo'n kort tripje is zeker voor herhaling vatbaar.
negen reacties
Met de wielerclub heb ik verschillende keren in Zuid-Limburg gefietst. Met als uitvalsbasis Bert en Terblijt. Ik heb er alleen maar goede herinneringen aan.
Jullie hebben ook genoten, fijn!
Ik heb nog even aan je gedacht, maar zoals je wellicht al gelezen heb stond ons weekend vol met andere verplichtingen.
Gelukkig maar dat het niet aan jullie geheugen lag en dat het ‘s avonds wat beter weer was. Zo kom je onverwacht nog eens ergens en kun je toch fijn trainen.
En ook gelukkig maar dat ze soms oude steden toch nog weer mooier kunnen maken, door het in ere te herstellen.
Wat is het er toch heerlijk, hè?