PAASHAAST
Dit jaar hadden we weinig tot geen plannen rond de Pasen. Ik zou namelijk op tweede Paasdag vertrekken om als vrijwilliger mee te gaan met een vakantiereisje van De Zonnebloem. Ter elfder ure ging dit niet door. Omdat een paar gasten zich op het laatste moment afmeldden en er daardoor te veel begeiding zou zijn heb ik mij maar teruggetrokken. Uiteindelijk sta ik bij de Zonnebloem niet als vakantievrijwilliger te boek, maar als voorzitter van regio Noord Oost Friesland. Vanuit mijn belangstelling èn om mij wat meer in de doelgroep te verdiepen zou ik maar één keertje meegaan; vandaar mijn aanbod aan de vaste vakantiestaf om mij terug te trekken.
Dit gaf dus alle ruimte om een andere invulling aan Pasen te geven. En omdat we op dit moment weer helemaal door het wandelvirus zijn aangetast, leek dit een prachtige optie.
Op de zaterdag hebben we een prachtige tocht van 30 km in Tynaarlo gelopen. Een paar dissonantjes, bij de start waren er te weinig routebeschrijvingen voor de dertig km tocht. En als men dan zegt dat er heel snel nieuwe gebracht gaan worden, dan vertrouw je daar op, maar als dan de route beschrijvingen aan mensen uitgedeeld worden die veel later zijn gekomen dan wij, dan irriteert dat wel even, zeker als het wachten dan al met al bijna een half uur gaat duren. Maar goed, de tocht was wonderschoon. Het tweede dissonantje was, dat ik struikelde over een wortel van iets, nee geen boomwortel, maar wel zoiets. Uiteindelijk maakte ik een redelijk zachte landing. Slechts een spiertje bij een rib heeft een knauw gehad, wat ik bij onverwachte bewegingen steeds voel.
Aan het eind van de tocht sprak ik met een stel die vertelden dat er tweede Paasdag ook een mooie tocht vanuit Jubbega was. Dit stond niet in het landelijk wandelprogrammaboekje vermeld, maar na wat gegoogel kwam ik het op het spoor en wij besloten om op tweede Paasdag opnieuw te gaan wandelen, dit keer 25 km.
Ook dit was een wonderschone tocht. Alleen heb ik van één ding spijt. Ik heb te weinig tijd genomen om hier en daar wat foto's te maken. Ik ben langs velden gekomen die tjokvol met pinksterbloemen stonden. Achteraf had ik daar toch graag een paar foto's van gehad. Maar telkens stoppen verstoort het loopritme, dus doe ik dat niet zo graag. Bovendien dacht ik, dat ik nog wel zoiets in mijn ONGEORGANISEERDE fotoarchief zou hebben. Het zal vast wel ergens zijn, maar ik kan het niet zo snel vinden. Of snel, ik weet niet waar ik het zoeken moet.
Tja, maar met iets minder haast, zou ik dat schoons hebben kunnen laten zien, want dan had ik opnieuw foto's van die fiere pinksterblommen genomen. Het is niet anders.
En voor u het zich afvraagt, ja de jongens, hond Hessel en hond Iemand zijn beide keren meegeweest. Zij hebben zich voorbeeldig gedragen.
Dit is één van de twee foto's die ik wel gemaakt heb. Het is de Opsterlandse Compagnonsvaart vlakbij Hemrik
acht reacties
ja, je kan niet alles hebben natuurlijk! Maar het in elk geval wel mooi omschreven! Wat een afstanden!
Dat zijn aardig wat kilometers voor jullie. Ik kan er helaas niet meer aan meedoen. Haha, ik maak de foto’s wel…
Het gaat zeker goed komen met die vierdaagse. georganiseerde wandelingen hebben nooit zo mijn voorkeur juist vanwege de drukte en schoonheidsfoutjes in de organisatie.
Wat is wandelen toch heerlijk om te doen!