BOEIE ND
In de éne week gebeurt er meer dan in een andere, dat wil nog wel eens verschillen, zowel op persoonlijk terrein als in het algemeen. De week, als ik de week op zondag laat beginnen, begon met een bezoek van zoonlief. Eerlijkheidshalve moet ik erbij vermelden dat hij zaterdag al met een prachtig boeket was aangekomen, maar goed, hij was er zondag dus ook nog, dus genoeg tijd om lekker helemaal bij te praten.
Halverwege de week reisde ik af naar Den Haag om weer eens een kijkje te kunnen nemen in het leven van mijn twee meiden, de grote en haar kleine. Dit laatste zal ik niet meer zo lang zo kunnen formuleren, want de kleine is bezig met een groeispurt en hard op weg de lengte van haar moeder te krijgen en misschien gaat ze haar moeder wel met een paar centimeter voorbij. Echt lang zal ze niet worden en de 1.65 m. van mij zal ze waarschijnlijk ook wel niet gaan halen.
Maar afgezien van de lichamelijk groeispurt is ze ook duidelijk in een andere levensfase aangekomen. De basisschool is verruild voor de middelbare school en dat is in veel dingen te merken. Op weg naar de voetbalwedstrijd zat ze met een voetbalvriendinnetje achter in de auto honderduit te kletsen en te giechelen en in die vijf minuten hoorde ik de term boeie of een variant daarvan ook zeker vijf keer voorbij komen, iets wat ik de hele middag toen we nog met ons drieën waren, niet gehoord had.
Dat woord bleef en blijft maar in mijn hoofd malen, maar dan in een geheel andere strekking. Het kabinet is eindelijk in elkaar getimmerd en ik vind het boeiender dan ooit om de verrichtingen van deze nieuwe dames en heren te gaan volgen.
De mooie bordesfoto in de krant werd omlijst met allemaal kleine pasfotootjes met daaronder de naam en de naam van het ministerie waarvoor zij als minister verantwoordelijk zijn en die kolommen heb ik uitgeknipt om zo een beetje wegwijs te worden wie wie is en wat zij of hij doet. Maar dat gaat nog niet mee vallen. Alsof de namen van de ministeries veranderen nog niet genoeg is, nee , ministeries zijn zelfs in tweeën of drieën gehakt.
Met grote belangstelling heb ik de uitzending van de presentatie van onze landsbestuurders gevolgd, maar ik kan niet enthousiast worden van die versnippering van ministeries. Volgens mij gaat dit niet werken. Buitenlandse handel lijkt nu opeens heel iets anders te zijn dan buitenlandse zaken, medische zorg is losgekoppeld van volksgezondheid en onderwijs heeft opeens ook twee ministeries, de één is verbonden met media en de ander met cultuur en wetenschappen. Hoe lang zal het duren voordat men onenigheid krijgt omdat de één vindt dat de ander in het verkeerde vaarwater bezig is. Afijn, we zullen zien of het echt gaat werken of dat het een zootje wordt, zoals ik het in mijn woorden betitel.
Voorlopig gaan de dames en heren nog opgewekt en vol vertrouwen van start en boeit het mij genoeg om het voorlopig op de voet te gaan volgen.
zes reacties
Boeiend wordt het zeker met dit kabinet.
Buma heeft de eerste kriebels al veroorzaakt, hoeveel zullen er nog volgen…?
Woensdag en donderdag kunnen we al wat sfeer proeven, tijdens het debat over de regeringsverklaring.
Leuk je kinderen weer gezien te hebben. En dat kabinet?? Ik weet het niet precies, maar ik heb er weinig vertrouwen in.
Groetjes.
Het heeft zeven maanden geduurd voordat dit kabinet in elkaar gezet werd. Nu voelen ze zich dan werkelijk één. Ik vind het maar een vertoning. De naamsveranderingen kosten handen vol geld. Nee, helaas heb ik er weinig vertrouwen in. D66 heeft zichzelf verkwanseld om met de christelijke partijen samen te kunnen werken. Els Borst zou zich omdraaien in haar graf als ze het wist… Maar we overleven het wel!
Groetjes Kakel
Het leven van mijn kleinkinderen is voor mij sowieso boeiender dan het kabinet volgen, ik geloof het wel zo heel lang zal het allemaal niet meegaan.