HUIDSKLEUR
Wat goed is moet blijven en dat geldt voor mij zeker wat de herdenking van vier mei en het bevrijdingsfeest van vijf mei aangaat. En toch heeft het handjevol mensen die actie wilden voeren, de club van: Geen 4 Mei Voor Mij, de club die een lawaaiprotest wilde houden rond de Dodenherdenking op de Dam, mij wel een klein beetje aan het denken gezet.
De wereld is aan verandering onderhevig en het is goed om daar in mee te denken. Soms is het nodig om door die veranderingen uitgangspunten te veranderen. Het Nederland van vijftig jaar geleden is niet hetzelfde Nederland van anno nu. Ik had nooit gedacht enig begrip op te kunnen brengen voor de anti Zwarte Piet beweging, maar ik begin het nu toch een klein beetje aan te voelen. Niet dat Zwarte Piet afgeschaft moet worden, dat zeker niet, maar wel voor het feit dat er mensen zijn die er moeite mee hebben en dat kenbaar maken.
Frappant vond ik namelijk het bericht van enkele weken geleden, dat er nu ook BH's zijn in de huidskleur van onze getinte, of anders gezegd, donkere medeburgers. Tot nu toe werd er met de term "huidskleur" klakkeloos uitgegaan van de blanke kleur. Het zelfde geldt voor de pleisters. Sinds kort worden er pleisters in meerdere huidskleuren verkocht.
Het is toch eigenlijk best vreemd dat er nu pas aan gedacht wordt, dat mensen met een donkere huidskleur ook wel graag een BH willen dragen die niet opvalt en dat zij ook wel graag een pleister willen plakken die niet om aandacht schreeuwt omdat de eigen huidskleur zoveel anders is.
Soms moet er geschreeuwd worden om dit onder de aandacht van de blanke medemens te brengen, want vanuit onszelf schijnt het heel moeilijk te zijn om op zo'n idee te komen.
Maar om op 4 mei tijdens de dodenherdenking als protest een lawaaiactie te beginnen gaat mij dan wel weer te ver. Gelukkig heeft men dat bijtijds ingezien, maar dit alles doet toch wel zijn werk. Het schudt mij tenminste wel wakker. Misschien zijn we al met al toch wel net iets te veel blank gericht en wordt het hoog tijd om ons denken hier en daar wat meer aan te passen aan de tijd van nu. De kunst is wel om het goede daarbij te behouden.
zeven reacties

Ja, dat is ook iets typisch Nederlands, want altijd zitten overal meerdere kanten aan. Vraag een Nederlander hoe hij of zij denkt, en vraag het na een tijdje nog een keer, dan krijg je een heel andere mening. In eerste instantie denkt men, als een pleister maar werkt, toch. En na nadenken, als het toch anders kan moet het ook anders kunnen.

Natuurlijk kunnen er andere meningen zijn. Maar dat wil dan niet meteen zeggen dat je de bestaande normen dan maar moet saboteren.

En gaan we er daarbij dan maar van uit dat men in Afrika en andere “zwarte” landen ook meteen het assortiment uit gaat breiden met “blanke spullen” ?
Ik hou niet van schreeuwers en dwingelandij, die zetten me wél aan het denken maar meer in de richting “wat zoekt men hier als er zoveel is dat je tegenstaat”.
Mijn zoon wist toen hij naar de USA verhuisde dat daar veel dingen anders zijn maar gaat daar niet lopen schreeuwen dat hij thanksgiving maar een vreemde feestdag vindt, hij past zich gewoon aan al is hij op zijn tijd vast wel “een beetje vreemde Nederlander’ voor een Amerikaan. Daar ligt hij dan weer niet wakker over.

Ik vind huidkleurig ondergoed afschuwelijk en zal het ook nooit kopen net als kniekousjes
Zwart is mijn kleur of rood of donkerblauw, dat kunnen mensen met een donkere huidskleur toch ook gewoon dragen. Er zijn al zoveel soorten en merken en kleuren, ik zie het nut er niet van in hoor, nog meer rekken erbij.
Dat de dodenherdenking over weet ik niet hoeveel jaar wellicht wel een keer afgeschaft gaat worden lijkt me niet uitgesloten.

Ik schreef iets redelijk soortgelijks hier https://www.triltaal.nl/2018/05/04/welviermeivoormij/
Maar laten we alsjeblieft wel met elkaar in gesprek blijven en niet door hard te schreeuwen ons gelijk willen krijgen.

Punt is dat NL in Indonesia en Nieuw Guinea niet de onderliggende maar de onderdrukkende partij was en zich zeker deels heeft misdragen. De slachtoffers van deze mensen mogen van mij herdacht worden, maar dan op een andere dag.
Het is ook opvallend dat de buurlanden meer de bevrijding van WO-I herdenken, omdat die bij hen veel meer slachtoffers maakte. Hier is dat niet het geval omdat Nederland weing last heeft gehad van WO-I.
Goed stuk!