GOED ROZENJAAR
Waar blijft mijn tijd? Wist ik het maar. Voor ik het weet is de dag al weer om en in een mum van tijd is de week ook al weer voorbij. Het prachtige zomerweer zal er wel een klein beetje debet aan zijn, maar toch ook niet helemaal. Alhoewel, als het echt mooi weer is wil ik graag zoveel mogelijk buiten zijn, het liefst van 's morgens vroeg tot 's avonds laat.
Nu ik niet meer werk, laat ik tijdens zo'n mooi weer periode gewoon alles uit mijn handen vallen en ben ik alleen maar bezig met buiten zijn.Fietsen, wandelen, buiten eten, buiten tv kijken, want ja, het tennistoernooi Roland Carros was ook bezig en ik heb vele mooie tenniswedstrijden buiten op ons terras gekeken, breien, lezen; noem het op, alles heb ik buiten gedaan. En daar is natuurlijk veel tijd in gaan zitten en dan lijkt er geen tijd meer te zijn voor het schrijven van blogjes.
Ik schrijf met opzet lijkt....., want er was natuurlijk meer aan de hand. Onder andere blijdschap omdat zoonlief niet zo heel ver bij ons uit de buurt een huisje heeft gekocht, maar ook heel veel zorgen omdat schoonzusje zeer ernstig ziek is en al anderhalve week in het ziekenhuis op de intensive care verblijft alwaar men probeert om na twee spoedoperaties, de buikvliesontsteking onder controle te krijgen. Dit laatste, de ziekte van schoonzusje, heeft bijna een verlammende uitwerking op mij waardoor ik de neiging heb om veel langer te blijven hangen in het doen van nutteloze spelletjes zoals Candy Crush.
Ik heb mijzelf dat, gezien de spannende tijd, toch maar gewoon even toegestaan, maar nu heb ik zoiets van: tot hier en niet verder. Bovendien staan er verschillende verplichtingen aan mijn deur te rammelen en die moet ik gewoon nakomen. Na deze week vindt het dorpsfeest plaats en al heb ik al wel het één en ander gedaan, ik zal als lid van het organisatiecommitee toch mijn steentje moeten blijven bijdragen, zeker nu de situatie van schoonzusje enigszins gaat stabiliseren.
Dus gisteren heb ik de mouwen maar opgestroopt, ben ik het één en ander gaan regelen voor het dorpsfeest, ga ik een vergadering van De Zonnebloem voorbereiden, ben ik vanmorgen bezig gegaan met het huisje van zoonlief schoon te maken en ben ik deze avond, de afspraak die ik met mijzelf had, nagekomen om een blogje te schrijven.
Met dit doel heb ik een paar dagen eerder al foto's van de bloeiende klimroos gemaakt. In al die jaren dat ik hier woon, heb ik de door ons geplante klimroos nog nooit zo uitbundig zien bloeien. Heel vaak was er een schimmel of luis die de bloei beperkte, maar dit jaar is het, misschien wel door het uitzonderlijk mooie weer, een heel goed rozenjaar.
vijf reacties
Ik hoor op meer plekken dat het een prima rozenjaar is, zelfs bij mij bloeit er eentje uitbundig. Ziekte in je nabijheid is vreselijk, ook dat maken we mee en je kunt niets dan afwachten. Veel sterkte!
Door de vroege zomer hebben insecten en andere vijanden van de roos gewoon geen kans gekregen. Ook hier al vroeg heel veel rozen. Kinderen met een huisje in de buurt is natuurlijk een feestje, daar kan ik me álles bij voorstellen. Het mooie weer nodigt mij ook wel naar buiten maar eten en TV kijken doe ik toch liever binnen.
Druk genoeg dus, en genoeg om over na te denken, ik wens je schoonzusje veel sterkte en hopelijk een snel herstel toe.