TEGENSTELLING
Vanavond op de tennis toss-avond hoorde ik twee verhalen die een scherp contrast met elkaar vormen. Met stralende, hele mooie bruine ogen vertelde hij mij dat hij vandaag goede berichten had gekregen. Zijn chemokuur zou weliswaar verzwaard worden, maar zoals het er nu naar uit ziet zal dat maar van tijdelijke aard zijn. Het grote gezwel in de lever lijkt operabel te zijn en dat betekent dat hij in september een zware operatie zal moeten ondergaan, maar met het uitzicht weer redelijk goed gezond te kunnen worden. Het is op zich al een wonder dat hij weer in staat is om te tennissen. Met zijn flesje bier in de hand proostte hij op het leven en op de toekomst. Volgend jaar kon hij misschien wel weer mee doen met de tenniscompetitie herendubbel.
Naast mij werden er afspraken gemaakt om een competitiewedstrijd te verzetten. Iemand moest laat in de middag naar een begrafenis. Nadat de afspraak gemaakt was vertelde degeen die naast mij zat, dat het wel een hele nare begrafenis was. Een negentienjarige jongen had zichzelf van het leven beroofd. Toevallig was ik daarvan op de hoogte omdat het familie van een leerling van mij betreft. Een scherper contrast is er bijna niet. Een man op leeftijd die zijn verlenging van het leven als een cadautje ziet en dit viert en een jonge man voor wie het leven een te grote opgave bleek te zijn. Ik was toch wel even onder de indruk.
acht reacties
bier en lever: lijkt mij een vreemde combinatie.
voor elk mens is zijn leven waard wat hij/zij het waard vindt. zowel voor de 19-jarige als voor de oudere man. maar het blijft heel triest, die jonge jongen.
dat is inderdaad een heftige tegenstelling! kan me helemaal voorstellen dat je daar flink van onder de indruk was!
ot:ik begrijp maar al te goed dat die laatste loodjes voor leerkrachten ontzettend zwaar zijn!! Er gaat sowieso al een hoop voorbereiding aan al die leuke uitjes en activiteiten vooraf en ouders hebben daar veel te weinig oog voor! Ik merk dat de meeste leerkrachten bij noa op school nu ook echt moe aan het worden zijn!
sterkte nog ff!
Af en toe worden we met onze neus op de feiten gedrukt en leren we weer hoe relatief het leven is.
Het is een cadeautje dat door de één gewaardeerd wordt en door de ander ervaren als een (te) zware opgave.
De weg vinden die het beste bij je past is een kunst op zich.
Dat hakt er flink in.
Ik gun die oudere man nog wat jaren, en dat had ik die jongeman ook wel gegund.
Het is triest als je van de wereld af moet en nog niet wil, en het is ook triest als je er wel vanaf wil.
En er is niks terug te draaien.
Net als Wies dacht ik meteen: lever en alcohol, dat is niet goed! Maar ik heb geen idee of je bij een tumor je lever ook moet ontzien, net als bij levercirrose (door overmatige alcoholconsumptie). Het is zijn eigen verantwoordelijkheid. Net zoals die jongen ook zelf besloot er een einde aan te maken, hoe triest en verdrietig ook…
das idd heavy….pffffffffft