DUURT TE LANG
Het duurt te lang. toen ik het liedje van Davina hoorde was ik er van gecharmeerd. Een lekkere nieuwe stem, tekst die wel herkenbaar was en bij mij binnenkwam, kortom, ik vond het een leuk liedje en wilde het dan ook nog wel eens zacht meezingen.
Wat ik toen nog niet kon bevroeden, (een woord wat door mijn vroegere "baas" werd gebruikt en wat is blijven hangen), dat de tekst nu toepasselijk is op de situatie van mijn lief, P. Nadat hij nog in het oude jaar weer thuis was gekomen had de situatie weer moeten gaan normaliseren, maar dat heeft het niet gedaan. Echt helemaal gezond was hij nog niet toen hij thuis kwam en dat is het ook niet geworden.
Na de jaarwisseling verslechterde de situatie zienderogen. Bij elke hap die hij tot zich nam, kreeg hij als reactie, vooral 's avonds de pijn en druk in de buik weer terug met als gevolg dat hij vanaf zaterdag maar helemaal niet meer at.
Vertwijfeld hebben we tot maandag gewacht. De huisarts was er snel duidelijk over, het geluid in de buik is niet goed, terug naar het ziekenhuis. Daar verblijft hij nu weer sinds maandag.
Behalve het inbrengen van een infuus en het bijhouden van een voedingslijst is er nog niet echt sprake van een behandeling, of therapie, het woord wat tegenwoordig erg in zwang lijkt te zijn. Wel is er sprake van pijnbestrijding, want P. heeft al meerdere injecties gekregen. Daar zijn ze wel scheutig mee.
Een echt behandelplan is er na twee dagen, en als je zo terugkijkt, na veertien dagen, want het was tweede kerstdag toen hij is opgenomen, nog steeds niet. De vele laxatiemiddelen en de hoogopgaand clysma, wat toen is ingezet, hebben niet tot het gewenste resultaat geleid, zo blijkt nu.
Vandaag werd bekend dat de uitslagen van het bloed- en urineonderzoek van vorige week, nodig voor de beoordeling van een afwijking die op de CTscan gezien is, maar hier niets mee te maken schijnt hebben, over vier weken pas bekend zijn. Dat duurt dus wel heel erg lang. Pas dan wordt er besloten of er een nieuwe scan in Groningen nodig zal zijn. Kortom, onduidelijkheid voert voorlopig de boventoon.
Ik ben bezorgd en ik voel me een beetje machteloos. Ik zou graag het einde van deze weg willen zien. Het duurt nu wel erg lang.
tien reacties
4 weken wachten op een uitslag van bloed en urineonderzoek is wel erg lang…!
Als het zelfs op kweek gezet zou zijn, kan de uitslag er na 10 dagen al kunnen zijn.
Wens jullie sterkte.
Heel vervelend dat het allemaal zolang moet duren, ik snap wel dat je daar ongerust door wordt. Best wel raar dat het zolang moet duren.
Dat is een uiterst vervelende situatie, en dan duurt het inderdaad veel te lang allemaal, dan is het leven niet veel aan. Sterkte er mee.
Heel naar is dit, Hanscke. Al dat wachten is ontzettend akelig, vooral voor je man, die daar ook maar ligt te liggen. Ik wens jullie veel sterkte.
Die foto geeft de situatie goed weer. Ik las gisteravond het stukje erboven en dat was behoorlijk duidelijk. Hopelijk komt er snel een eind aan de onzekerheid en gaat je man weer snel opknappen.
Oh vreselijk is dat je zou toch denken dat dat wel iets sneller kan en ik durf te wedden dat dat ook zo is. Wat is dat voor ziekenhuis?!!
Kan je niet ergens anders heen?