PARDON
Gelukkig kan ik zo langzamerhand weer een beetje terugkeren naar het normale leven en daar hoort ook bij dat ik weer belangstelling krijg voor hetgeen er in de wereld nog verder gebeurt.
Ik heb deze week met heel veel interesse gevolgd hoe de coalitiepartijen er op het laatste moment nog uit zijn gekomen met de verruiming van het kinderpardon.
Ik ben blij met het besluit dat er vanaf nu een tijdelijke uitzetstop is, hoewel er voor de groep die het betreft nog steeds de onzekerheid zal blijven bestaan. Een definitief besluit zal na juni pas plaats vinden, want dan worden de resultaten van een onderzoek naar het asielsysteem verwacht.
Ik ben heel benieuwd naar die resultaten van dat onderzoek, want volgens mij is er wel het één en ander mis, want hoe kan het toch gebeuren, dat er mensen jarenlang aan het lijntje gehouden worden waardoor er inderdaad situaties kunnen ontstaan, dat door het lange wachten er kinderen zijn die inderdaad perfect zijn ingeburgerd.
In augustus 2017 heb ik het boek: 'Hoe ik talent voor het leven kreeg' van Rodaan Al Galidi gelezen en daarmee heb ik wel enig inzicht gekregen hoe het één en ander kan gebeuren. Rick Nieman zei deze week in een uitzending van Jinek, dat dit boek eigenlijk verplichte kost voor iedereen zou moeten worden en daar sluit ik mij graag bij aan. Ik ben door het lezen van dit boek een stuk wijzer geworden. Ik heb meer zicht kregen op het feit dat asielzoekers niet altijd even betrouwbaar zijn, maar door de ellenlange procedures en steeds maar van het kastje naar de muur gestuurd te worden en het hanteren van de meest idiote sancties ben ik ook milder geworden.
Ik heb niet de hoop dat dit het allerlaatste pardon zal zijn. Zolang er nog steeds sprake is van procedures die jaren in beslag nemen, zal er helaas ook sprake zijn van schrijnende gevallen, tenzij het asielsysteem met al haar procedures adequaat aangepast gaat worden.
zes reacties
Ik vond dat de bobo’s wel heel veel moesten praten deze ronde om tot overeenstemming te komen.
Het is natuurlijk wel een moeilijk onderwerp, er kwam wel haantjes gedrag aan te pas.
Verder heeft Sjoerd wel een goed voorstel…!
Ik herinner me het vorige pardon nog…. dat zou alle problemen oplossen.
Maar zolang mensen zich klem kunnen in demigratiezaken verdienen (er worden flinke salarissen betaald) zullen er steeds weer “z.g. bevlogen” mensen zijn de procedures blijven oprekken.
De schuld ligt duidelijk bij de overheid, zij vertragen zelf de boel. En ik vrees dat dit probleem zich over tien jaar weer aan dient, en wie dan regeert bepaald. We zullen zien.
Volgens mij moet het kunnen om mensen binnen een halfjaar zekerheid te geven voor blijven of vertrekken. Met die zekerheid kunnen ze ook veel eerder hier aan het werk en deelnemen aan de maatschappij. Zelf zou ik willen zien dat EU-landen wat beter bij elkaar afkijken. Welk land doet het het best op humanitair en effectiviteit? Ik zou het niet weten. Elk land lijkt zelf het wiel uit te moeten vinden, waarbij de IND in NL er een m.i. een fout personeelsbeleid op na houd. Als er maar een kleine dip in het aanbod is, dan worden centra gesloten en personeel ontslagen. Vervolgens leuren ze weer bij Den Haag als er een paar meer komen. Zoals vaak spelen de media ook een kwalijke rol. In- en uitstroom is door de jaren heen vrijwel gelijk, maar er wordt alleen aandacht besteed aan de instroom. Als je een bekende NL’er weet te strikken, dan kom je in een handvol talkshows en ‘moet de politiek’ er opeens iets aan doen.
Ik vind dat ze mensen niet aan het lijntje moeten houden. Na vijf jaar is het over en uit, wegwezen of blijven, maar ze altijd het voordeel van de twijfel geven. Na vijf jaar geen uitspraak betekend dat ze mogen blijven…