GEEN SCHONE LEI
Het begin van een nieuw jaar heb ik wel eens vergeleken met het ingebruik nemen van een nieuwe blocnote of nieuw schrift. Het geheel is dan nog zo mooi en ongeschonden, nog geen vouwen of scheurtjes of andere ongerechtigheden. Zo mooi lijkt het ook op zo'n eerste dag van een nieuw jaar.
Dat gevoel heb ik dit jaar niet. We zitten dit jaar opgescheept met de erfenis van het vorige jaar, de coronacrisis. Niet eens met de gevolgen, nee erger nog we zitten er midden in.
Covid-19 bepaalt ons leven, gisteren, oudjaarsdag en vandaag, nieuwjaarsdag niet minder. Geen publiek bij het nieuwjaarsconcert op de tv, beperkt op bezoek kunnen en dan geen omhelzingen, geen zoenen, nee we moeten doorgaan met de in achtneming van alle beperkende maatregelen, meegenomen uit het vorige jaar.
Meer dan andere jaren moeten we het hebben van de blik van vooruit, de hoop op de toekomst, maar hoe die toekomst zal zijn is meer dan onzeker.
Natuurlijk is de toekomst altijd onzeker, maar nu komt er een dimensie bij. Normaliter zou ik al lang bezig zijn geweest met het dagdromen over de vakantie. Ik zou al bezig zijn geweest met het kijken op de kaart, in welke streek van Nederland zouden we dit voorjaar eens neerstrijken, zou ik het aandurven om dit jaar toch weer naar Frankrijk te gaan, maar dan wat meer in de noordelijke helft van dat land blijven, of zouden we, net als een paar jaar geleden, naar een gebied met veel kastelen net over de grens van Duitsland gaan of....
En dan uren over een kaart gebogen zitten en dan plussen en minnen over de gevonden (kleine) campings, sites bezoeken van de stadjes in de omgeving om te zien hoe mooi het daar is en wat er allemaal bekeken kan worden, kortom, ik zou hier heel druk mee bezig zijn en daar veel plezier aan beleven. Maar op dit moment is het nog helemaal niet zeker, dat het coronavirus dan volledig is verslagen en we weer kunnen gaan en staan waar we willen, dus begin ik daar nog maar niet aan.
Daarom had ik dit jaar niet het gevoel dat we met een schone lei konden gaan beginnen. Jammer, maar het is niet anders. Ik heb mijn beginplaatje daarom dit jaar maar aangepast. Het was mijn traditie om het blog in het teken van de jaarwisseling met een foto van een brug te openen, de overstap naar het nieuwe jaar symboliserend. Dit jaar heb ik er voor gekozen om een foto van een pontje te nemen. Ik word als het ware meegevoerd.
Aangekomen in het nieuwe jaar ligt de weg open om er hoe dan ook iets van te maken. Dat zal ik ook zeker gaan doen. In ieder geval focus ik mij op de dingen die nog wel kunnen en die mij blij maken en ondanks dat het niet helemaal is zoals we het graag zouden willen hebben durf ik het toch aan om te eindigen met de woorden
------------ GELUKKIG NIEUWJAAR
zes reacties
Ik heb het altijd flauwekul gevonden, dat nieuwe jaar, het leven gaat immers gewoon verder. Elke dag begint er een nieuwe dag, elke week een nieuwe week, enzovoort. En net wat je zegt, we zitten er nog midden in en ik zie vooralsnog geen einde.
Ik kan me er iets bij voorstellen. Natuurlijk wil je nu genieten van wat er allemaal nog kan, terwijl er nog niets mag. We weten nog niet eens of die inentingen wel effect hebben en we straks weer van alles mogen… Toch wens ik dat er ook voor jullie nog perspectief ontstaat.
Het is zoals het is, en we kunnen alleen maar proberen het beste er van maken.
Wat het nieuwe jaar gaat brengen weet nog niemand.
Toch alle goeds voor het nieuwe jaar 2021.
Ik heb ook nooit een schone lei gevoel, wel ben ik altijd erg blij als het weer januari is. Jullie ook de beste wensen. We maken er maar weer wat van 
De omhelzingen en 3x kussen met jan en alleman mis ik niks, dat aanstellerig in de lucht kussen doe ik allang niet meer.
Ik ben blij dat de kersttijd weer achter de rug is. Normale routine vind ik het fijnst. Wij hebben nog een reisje (al 2x vooruit geschoven) naar Griekenland in het verschiet, misschien kan het weer in mei. En we gaan nu naar langere dagen en de lente, toch genoeg om weer naar uit te kijken. Erger dan het was kan haast niet.
Het beste voor 2021!
Dat nieuw schrift gevoel heb ik nooit. De jaren rijgen zich gewoon vanzelf aaneen en hadden eigenlijk ook nooit iets te maken met nieuwe plannen voor vakantie en dat soort dingen. Maar we zullen ook dit jaar wel weer een weg vinden in wat er mogelijk is en zo nodig wel nieuwe wegen vinden.