MERKWAARDIG
Het was een vreemde week in een merkwaardige tijd. Eerst waren er de ongemakken die koning winter vergezelden en daarna ging de strenge vorst met de diverse tv-presentatoren aan de haal. Zelfs de premier liet nog even zijn licht schijnen over het, volgens de pers bijna op handen zijnde volksevenement in Friesland. Maar gelukkig, de vorst liet weten na een goede week weer te zullen vertrekken. Wat er toen overbleef waren een paar prachtige winterdagen met heel veel zonneschijn. Dagen om van te genieten.
Toch is dit alles een beetje langs mij heen gegaan, omdat we met heel andere dingen bezig waren. P. zou namelijk een staaroperatie moeten ondergaan. Dit zou op donderdag om 8 uur in Harlingen plaats vinden, een klein uurtje rijden, en zo waren wij veel meer bezig met wat het weer zou doen en hoe de wegen zouden zijn.
Op dinsdagmorgen werd de operatie gecanceld vanwege een corona uitbraak in het MCL te Leeuwarden. Harlingen en Leeuwarden werken nauw samen, zo ook de oogarts, die spreekuur in Leeuwarden houdt maar de operaties in Harlingen verricht. Door dit heen en weer reizen van de artsen vond men het risico van besmetting te groot en is er besloten dat er in de komende veertien dagen de niet direct noodzakelijke operaties stop gezet werden.
Het probleem van eventuele sneeuw of extreme kou was dus opgelost. Tja, 22 april is wel heel erg ver weg, maar daar is verder niets aan te veranderen, het is een kwestie van weer achter in de rij aansluiten.
Tijd en ruimte genoeg om verder te puzzelen, want buiten was het nog niet echt aangenaam te noemen
Op donderdagmorgen was het echter al stralend mooi weer toen wij de dag begonnen. Tijd om plannen te maken om er mogelijk op uit te trekken, maar toen diende zich een volgend probleem aan. Na het ontbijt ging ik mijn tanden poetsen en zie daar, opeens zag ik een vreemd gat in mijn mond. Daar waar een kroon moest zitten zag ik nu een leegte. Bij nadere inspectie bleek de kroon vast te zitten in een stukje prothese. Zoiets veroorzaakt bij mij altijd een grote paniekreactie. Wat nu? Tandarts bellen natuurlijk
De volgende dag kon ik 's middags om 1 uur bij hem terecht. Met heel veel moeite heb ik prothese en kroon weer een beetje op zijn plaats kunnen drukken, maar het plezier in het mooie weer was wat weg. We hebben 's middags nog wel een aardig tochtje gelopen, maar anders dan ik mij had voorgesteld.
De vrijdag had dus weer vele andere beslommeringen zoals de vierwekelijkse injectie die P. krijgt, de wekelijkse boodschappen halen en het tandartsbezoek. Hij is meer dan een uur bezig geweest, maar de kroon zit weer waar die zitten moet.
En zo zijn we bij de zaterdag aangekomen en toen stond ons niets meer in de weg om met de jongens het ijs op te gaan. En toch viel het mij wat tegen. Ik was veel banger om te vallen dan ik gedacht had. Na een kleine kilometer op het ijs gelopen te hebben, hebben we onze plannen gewijzigd en hebben we onze tocht voortgezet, maar dan gewoon over de weg. En mensen, wat was het mooi! Dus gelukkig hebben we toch nog van een portie wintervreugd kunnen proeven. En de jongens? zij vonden het heel merkwaardig dat je zo maar over de sloot kon lopen. Vooral Iemand vond het heel vreemd. Hij klom verschillende keer door het riet naar de weg om dan heel snel weer terug te keren op het ijs. Zoiets had hij nog nooit meegemaakt. Heel merkwaardig.
Bambi en Bambi op het ijs
klik
zes reacties
en zelfs op de weg was het hier in de polder behoorlijk glad want daar werd niet gestrooid. Ik was ook best bang om te vallen en keek dus goed uit waar ik liep. Fijn dat alles snel gerepareerd kon worden en even wachten voor een staar operatie lijkt me ook geen probleem al is het wel fijn als het achter de rug is natuurlijk.
Voor de honden was het waarschijnlijk een groter feest dan voor mij.
Ben blij dat het weer beter weer gaat worden.
Dat zijn inderdaad wél vervelende dingen die een leuke dag kunnen verknoeien, maar uiteindelijk dus toch nog van het zonnetje kunnen genieten.
Naarmate we ouder worden is vallen riskanter, we zijn niet zo soepel meer en we breken sneller iets. Dat is op het ijs wandelen echt niet verstandig meer. Op het ijs moet je trouwens schaatsen, niet wandelen, daar is niets aan.
Ja, zo zijn er altijd weer dingen die er tussen komen, of juist uitgesteld worden. We hebben toch nog even winter gehad. Gelukkig zonder brokken, hopelijk blijft dat zo.