KWARTETTEN
Vandaag berichtte de nieuwsdienst een aantal malen dat Faas Wilkes op tweeëntachtig jarige leeftijd is overleden. Opeens komen er bij mij een aantal andere namen boven drijven. Bep Bakhuys, Abe Lenstra, maar ook de namen van de wielrijders Arie van Vliet, Jan Derks, Gerard Schulte van de wielerrenbaan, de schaatsers Piet Keyzer, Jeen van de Berg en Jaap Eden, Kees Broekhuizen en de turner Klaas Boot.
Nee, ik ben nooit getuige geweest van een sportprestatie van één van deze mensen. Daar ben ik te jong voor. (Heerlijk om dat nog eens te kunnen zeggen want dat komt steeds minder vaak voor). Nee ik ken deze mensen, nou ja de namen van deze sportlieden, ergens anders van.
Mijn vriendinnetje Magda had eindjaren vijftig een kwartetspel met allemaal beroemde sportmensen uit de beginjaren vijftig. Ik zie de foto's van deze mannen nog voor me. Vooral de foto's van de turners intrigeerden mij. Als tien, elfjarige vond ik die mannen in dat sporttenue er maar raar uitzien. Het leek wel op de lange onderbroek die mijn vader 's winters droeg en ik vond het altijd maar heel vreemd om hem daarin te zien lopen. Hem in lange onderbroek zien mocht wel, in een korte onderbroek mocht niet.
Vandaag was ik weer heel even tien jaar en speelde ik een spelletje kwartet bij mijn jeugdvriendinnetje in hun kamer. Het was alsof ik de warmte van de kolenhaard kon voelen, het pluche tafelkleed kon voelen en de rode kleuren kon zien en de geuren verbonden aan die tijd, draadjesvlees of soep, kon ruiken. Eind jaren vijftig, begin jaren zestig, zo lang geleden en toch zo dichtbij te halen. Ik heb me nooit geraliseerd dat deze mensen generatiegenoten van mijn vader zijn. Ik moet binnenkort maar weer eens met mijn vader wat herinneringen ophalen. Het kan nog.
zeven reacties
ik ken Faas alleen uit de overlevering. Las net bij Sebbo dat hij ooit zijn eigen winkel opende op de lijnbaan in R’dam
vooral doen, herinneringen ophalen met je vader; mijn vader (‘21-‘95)was enthousiast amateur-turner en vertelde mij altijd hoe goed klaas boot was in het voltigeren op het paard, dan kwamen zijn eigen herinneringen los (hoe hij ooi een bijna doodsmak maakte vanaf het rek). mijn opa van moederszijde (r.i.p. 1918) was leraar gymnastiek (of hoe ze dat ook noemden toen) in het leger.in onze familie is nog een foto van mannen, gekleed in lange witte onderbroeken en witte hemden met lange mouwen (en vrijwel allemaal met snor)die een kunstige piramide vormden; en opa, in het wit maar met hoed daarnaast. prachtig.
Hanscke, ik raak het spoor bijster, Jij zegt“Mijn vriendinnetje Magda had eindjaren vijftig een kwartetspel met allemaal beroemde sportmensen uit de beginjaren vijftig“Dan moet je toch veel van die sportlieden hebben zien schitteren?
Dank je voor je felicitatie. Koen doet het prima. Lees maar op mijn log.