ALS PAARDENBLOEM
De bloembollenvelden bloeien weer! Ik vind dat zo mooi, die vele kleuren, ik word er blij van als ik dat zie. Natuurlijk moet ik er dan naar toe. We zijn al een aantal malen met de caravan in deze tijd in een bollenstreek neer gestreken, maar dit jaar zat het er niet in. Vanwege de corona, foutje van mij, maar ik dacht dat de campings net als vorig jaar gesloten waren, maar dat is dus niet zo. Achteraf ben ik blij met dat foutje, want ik moet er met dit koude weer niet aan denken.
Maar om toch wat van de kleurenpracht te zien togen we dit jaar naar Het Hoge Land in Groningen, naar Uithuizermeeden. Daar had de rotaryclub verschillende wandel- en fietstochten uitgezet en deze waren gratis te downloaden. Ik had een mooie tocht van 20 km. uitgezocht en de zaterdag gereserveerd om dit te gaan lopen. Toen we opstonden leek het weer niet zo best, we zouden thuisblijven. Na een uurtje bleek het weer toch wel mee te vallen, zodat we besloten alsnog maar te gaan.
Na een klein uurtje rijden waren we bij de start en rond 12 uur begonnen we met de wandeltocht. Het voelde niet echt koud aan, maar dat veranderde na een half uur. Het begon te waaien en de donkere wolken waarvan wij dachten dat ze van ons af dreven hingen nu boven ons en het begon behoorlijk te regenen. Het volgende uur heb ik als paardenbloem vermomd langs de mooie bloembollenvelden gelopen.
Het werd weer droog, maar we besloten om de wandeltocht toch in te korten door een stuk af te snijden. We zagen de volgende bloembolvelden al liggen, maar voor we daar waren trok de hemel nog een keer open, dit keer met hele koude hagel, niet te weinig. Snel de vermomming van de paardenbloem weer aangetrokken, maar echt bescherming gaf de cape niet meer. Op ruim 50 meter afstand zag ik een boerderij met loodsen staan. Misschien was daar een mogelijk om te schuilen. Gelukkig wel, één loods was vrijwel leeg. Op een gegeven moment liep iemand naar een tractor, startte deze en kwam regelrecht op ons aangereden. De tractor werd in loods geparkeerd, de boer stapte uit en we hebben een heel gezellig praatje met hem gehad.
Later herinnerden we ons dat we een aantal jaren geleden Bij Anna Paulowna in de buurt op een camping stonden en dat we toen door een onweersbui werden overvallen en onder een afdak van een schuurtje hebben geschuild. Die mevrouw die daar woonde was toen niet amused. Ook dat was toen een heel koud voorjaar. 
Ach ja herinneringen. Toen ik de toren van Uithuizermeeden zag, wist ik bijna zeker dat ik die al eens eerder gezien had. Dat was helemaal in het begin van de periode waarin mijn werk door toedoen van anderen een vreemde wending kreeg. Ik heb toen met mijn hond Sjors een wandeltocht gelopen waarbij ik kennelijk ook langs Uithuizermeeden ben gegaan en ook door het dorpje DOODSTIL ben gekomen. Na wat zoeken in mijn blogs kom ik tot de conclusie dat dit ook alweer veertien jaar geleden is. Waar blijft de tijd....
schuilen in de loods.
klik
zes reacties
Jammer van het weer. Het is ook veel te koud voor de tijd van het jaar, maar dat voelt toch beter als dat het weer veel te warm is. Maar tijdens een wandeling is een fijn zonnetje wel gewenst.
We moeten het ermee doen, met dit koude voorjaar.
Beter komt eraan wordt beloofd.
Je hebt hoe dan ook de bollenvelden gezien….!
Veel slechter dan nu kan het weer niet worden, die kou die nekt ons… We moeten er ons maar mee behelpen.
Grappig! Ik was ook al bij de bollen. ???? Niet in de bollenstreek, maar in Drenthe en jij in Groningen. Ik blijf het raar vinden, bollen in Drenthe. Die horen te groeien op de geestgronden….Dat ze ook in het Hogeland bloeien wist ik niet.
Je ziet er als paardenbloem, ik vind het meer passend een tulpenbol ????, gezellig uit. De foto’s zijn mooi. Het is gek dat het zo koud is. Het is wel een voordeel voor mijn narcissen in de tuin, mijn eigen bollenveldje, die staan al een maand. Er is hier in de buurt ook een tulpenpluktuin ???? Die is amper open geweest. De tulpen waren te kort, het was te koud en de tulpen die er waren werden snel geplukt. De tuin is weer dicht. Het gif in de bollen vind ik wel een dingetje. Maar ik val elk jaar voor de kleuren. We wachten op mooi weer! Dank voor je mooie verslag
Oh oh wat een ellende, ja het blijft ook veel te lang veel te koud. Toevallig hebben we hier elk jaar ons eigen bloembollenveldje langs de dijk, daar kijk ik dan naar. Leuk. Meer vind ik het niet en ik zal er echt nooit voor gaan rijden of einden gaan lopen.We kijken uit naar warmere temperaturen ook al lijkt het nog wel een week te duren, het is niet anders. Voor we het weten is de zomer weer voorbij, of overdrijf ik nu