WEGVERWERKT
Herinneringen. Hoe ouder je wordt, hoe meer er in je bagage terecht komen. Sommige zijn hoe oud ze ook zijn haarscherp en andere zijn vervaagd of vervormd of komen als een duveltje uit een doosje opeens heel veel aandacht opeisen. Waren wij, P. en ik in december 40 jaar getrouwd, mijn broer was in deze maand 50 jaar getrouwd.
En boem! opeens was daar de gedachte: dus ik had binnenkort ook 50 jaar getrouwd kunnen zijn, want twee maanden na het huwelijk van mijn broer zou er weer feest zijn, alleen ik mocht dat toen nog niet bekend maken. Mijn zwangerschap moest nog geheim gehouden worden. En als twintigjarige deed ik gewoon wat mijn ouders vroegen, nou ja, gevraagd werd er niets, mij, ons, mijn verloofde en mij werd opgedragen alles nog stil te houden tot na het feest van mijn broer.
Als er nu gevraagd wordt, hoe ik dat vond, moet ik het antwoord schuldig blijven. Ik vond toen niets. Nu voel ik pas, dat ik toen heel erg boos had moeten zijn. Waarschijnlijk heb ik heel veel verdrongen, want ik kan mij hoegenaamd niets meer van de trouwdag van mijn broer herinneren. Volgens mij was het stralend mooi weer, maar onlangs uit het gesprek met mijn broer bleek, dat het een hele koude regenachtige dag is geweest.
Rare spoken uit het verleden. Misschien komen ze ook wel te voorschijn omdat ik het associeer met wat ik lees. Ik ben met het boek MAAN van de zeven zussenserie bezig en in ieder boek blijkt dat bij de figuren uit de historie, die beschreven worden, het ook niet altijd van een leien dakje is gegaan.
En ach, dochterlief is wat mij betreft van het begin af aan altijd welkom geweest. En ook de grootouders hebben later, toen ze er was, heel wat plezier aan haar beleefd. Zo betrekkelijk is alles.
Dochterlief wordt in januari dus vijftig en als verjaardagscadeau gaan we dit samen in Wenen vieren. Dat is een heel mooi vooruitzicht waar ik heel blij van van word. Net zo blij als toen ik van haar voor mijn vijftigste verjaardag een reisje naar Londen kreeg.
klik voor de onderste afbeelding
Er is een spamfilter geplaatst. Mijn hond heet Hessel
zes reacties
Onze trouwdag was al maanden bekend, tot de broer van Joop ineens voor moest dringen, twee weken voor onze trouwdag, ook vanwege een zwangerschap. Ze zijn inmiddels al jaren gescheiden. Ach ja het gaat zoals het gaat en er is overal wat.
En vervolgens duurde het nog 10 jaar voordat je trouwde? Wat bijzonder.
MrsT: Na 10 jaar trouwde ik met mijn huidige echtevriendje want na 7 jaar liep het eerste huwelijk stuk.
Zwangerschappen vóór het huwelijk waren destijds nog “schande” , daar werd liever niet over gesproken. Meisjes werden soms ook gedwongen afstand te doen van het kind, gewoon barbaars. Ik herinner me dat de relatie met de vader van je dochter stuk liep en ook dat gebeurde veel, het is natuurlijk lang niet altijd een goede basis voor zo’n onverwacht huwelijk.
Het loopt nu eenmaal nooit zoals je het verwacht, maar dat weet je inderdaad later pas. Het is in ieder geval; een leuk vooruitzicht om naar Wenen te kunnen gaan.