DE CHALLENCE
Het is gelukt. Ik ben erin geslaagd de uitdaging die ik met mijzelf aangegaan ben tot een goed einde te brengen zonder ook maar één keer gesmokkeld te hebben. Vijfentwintig dagen geen wijn of rosé, niet een donkerbruin biertje, een glaasje sherry of een cognacje of een korenwijntje en ook geen gin-tonic. Niets van dit alles, ik wilde geen druppeltje alcohol.
Niet dat ik nu echt bovenmatig veel dronk, de laatste jaren hadden we al steeds meer ingebouwd om niet elke dag met een glas wijn af te sluiten en dat lukte thuis op doordeweekse avonden heel aardig. Toch, in de vakanties, was het toch wel lekker om 's avonds nog een wijntje te nuttigen, of als het wat kouder was een glaasje korenwijn, voor de niet-kenners onder ons, te vergelijken met oude jenever, maar korenwijn klinkt net iets chiquer en is ook iets milder van smaak.
Dus terug van vakantie dacht ik, het moest nu maar eens wezen en zonder overleg met P. begon ik hieraan. Bij het halen van de wekelijkse boodschappen vroeg ik in de winkel welke wijn er moest komen met de uitleg, dat ik even, 25 dagen, niet meedeed, maar het was gelijk zonneklaar, P. deed wel met mij mee.
Om mijn besluit kracht bij te zetten had ik op FB al een berichtje geplaatst dat ik aan een challence begonnen was, zonder te vermelden wat dit inhield. Dit moest mij behoeden om te gaan stechelen, ik ken mijzelf namelijk maar al te goed, maar ik moet zeggen dat het goed heeft gewerkt. Ik ben niet één keer in de verleiding gekomen.
Uiteindelijk is het mij reuze meegevallen is. De eerste dagen was ik er in mijn hoofd wel mee bezig, maar dan 's morgens. Ik trok dan de conclusie dat ik het de vorige avond helemaal niet gemist had. Ik vergat het 's avonds vaak; ik was meestal druk met iets bezig en voordat ik er erg in had liep het tegen twaalven en was het tijd om naar bed te gaan.
Ook de verjaardag van schone zus was geen probleem. De tonic die ze voor mij gekocht had smaakte prima. Maar van twee glazen frisdrank krijg ik wel een heel vol gevoel. Op de zondagmiddag miste ik om vijf uur wel ons gezellige borreluurtje met daarbij de lekkere hapjes, maar het sneue gevoel ebde al snel weg; er zijn ergere dingen.
Nee ons humeur heeft er niet van te lijden gehad. Wat me wel is tegengevallen is, dat ik geen grammetje gewicht ben kwijt geraakt. Helemaal niets. En behalve op die verjaardag heb ik vrijwel geen frisdrank gedronken, hooguit een watertje met een smaakje.
Maar goed, het is klaar. Ik weet nu dat het mij weinig moeite kost om de alcohol te laten staan en dat vind ik een mooie uitkomst en ik heb er dan ook geen moeite mee om in de toekomst toch zo nu en dan van een lekker glas wijn of iets anders te gaan genieten. Ik heb het een hele leuke uitdaging gevonden, maar ik kies er nu toch voor om gewoon weer "vrij" te zijn in mijn doen en laten. Het einde van een berperking vind ik missschien nog wel fijner dan het glas wijn wat ik vanavond ga nuttigen.
mijn hond heet Hessel
zeven reacties
Zo ben ik ook begonnen, van dagelijks drinken naar niets drinken. dat was voor mij echt een uitdaging maar dat ging ook wonderbaarlijk goed. ik volde me zelfs veel beter, maar ook ik viel geen gram af. Nu drink ik hooguit in het weekend wel eens een lekker speciaal biertje.
Nou gelukkig nu weer met een gerust hart een wijntje. Ik drink wel elke dag een glaasje wijn, zo rond het eten, nooit sterke drank. ‘s Avonds geen alcohol meer voor mij, of er moet bezoek of een feestje zijn want dan doe ik natuurlijk wel mee. Joop drinkt niets, op een enkele keer bij een etentje na.
De laatste 20 jaar ben ik een incidentele kleine drinker. Voor die tijd ging ik vaker met mensen van het werk naar een café. Ook bij langdurig werken in het buitenland was m’n bier- en/of wijnconsumptie duidelijk te hoog. Vooral in een tropisch land waar een flesje bier net zo bezopen duur was als een glas thee. Dronk er in 180 dagen voor 20.000 gulden weg. (Op kosten van de klant.) Maar nooit drank sterker dan 14%. Wijnen uit Zuid-Afrika of de America’s laat ik vanwege hun te hoge alcoholpercentages ook in de winkel liggen. De laatste 20 jaar heb ik zelden bier in huis. Over een heel jaar drink ik 10 flesjes, waarvan de helft bij verjaardagen. Af en toe haal ik een klein flesje wijn voor bij het eten. Maar ook dat zal niet boven de 10 kwartlitertjes per jaar komen. Als alleengaande moet je erg oppassen om niet dagelijks te gaan drinken. Zelf heb ik daar nooit moeite mee gehad, drink moeiteloos een paar maanden achterelkaar geen druppel alcohol. Alcoholvrij drink ik ook weinig. Dergelijke wijn vond ik tot nu toe bijzonder vies. Heb alleen in Duitsland lokaal een keer een goed alcoholvrij biertje genoten. Beiers alcoholvrij witbier smaakt wel goed. Radlers en ander limonade bier vind ik veel te zoet.
Nou uitdaging gelukt en daar voel je je prettig bij. Je had dus het gevoel dat je je zelf wilde bewijzen dat je ook zonder een wijntje plezier in het leven kunt hebben.
Ik heb die behoefte niet en geniet van m’n drankje als ik er trek in heb, dat gun ik mezelf gewoon.